۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''كتاب الجغرافيه'''، نوشته [[زهری، محمد بن ابی‌بکر|ابوعبدالله محمد بن ابوبكر زهرى]]، ترجمه [[قرچانلو، حسین|دكتر حسین قره‌چانلو]] اثرى است به زبان فارسی (ترجمه شده از عربى) و به موضوع جغرافياى جهان به روش هفت اقليم | '''كتاب الجغرافيه'''، نوشته [[زهری، محمد بن ابی‌بکر|ابوعبدالله محمد بن ابوبكر زهرى]]، ترجمه [[قرچانلو، حسین|دكتر حسین قره‌چانلو]] اثرى است به زبان فارسی (ترجمه شده از عربى) و به موضوع جغرافياى جهان به روش هفت اقليم ایرانى مى‌پردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در «كتاب الجغرافيه» از روش هفت اقليم | مؤلف در «كتاب الجغرافيه» از روش هفت اقليم ایرانى استفاده كرده، ولى ارائه اقاليم وى مخالف روش اقليم‌هاى ایرانى است. روش‌هاى اقليم ایرانى چنين است كه اقليم چهارم مركز اقاليم ديگر است كه سه اقليم در جنوب و سه اقليم در شمال آن است و اقليم مركزى از نظر تعادلى، آب و هوا و شهرها بهترين اقليم‌ها است؛ در حالى كه [[زهری، محمد بن ابی‌بکر|زهرى]] اقليم برتر و مركز اقاليم را اقليم اول؛ يعنى سرزمين‌هاى يمن، مكه، طائف، قلزم و مصر و اطراف آن مى‌داند و مى‌نويسد، اين اقليم وسط قسمت آباد زمين است، حال آن كه در روش ایرانى، اقليم برتر، خراسان، جبال، عراق، شام، روم و... را در بر مى‌گيرد. همچنين مابقى اقاليمى كه در كتابش به دست داده با آن چه كه جغرافيادانان ارائه كرده‌اند، اختلاف دارد. معلوم نيست كه الگوى زهرى در ارائه چنين تقسيمى براى اقاليم از چه كتابى بوده است. | ||
روش [[زهری، محمد بن ابی‌بکر|زهرى]] در اين كتاب هيچ شباهتى به روش مكتب بلخى كه سرزمين‌هاى اسلامى را به بيست ناحيه يا اقليم تقسيم كرده‌اند، ندارد. بيشتر توجه زهرى در اين كتاب به عجايب است و در سرتاسر كتاب از كتاب شخصى به نام جزّار كه مؤلف كتابى با نام «عجائب البلدان» است، مطلب نقل مى‌كند. زهرى در اين كتاب از مخلوقات و صفات و شكل‌ها و رنگ‌ها و اخلاق آنها و نيز ميوه‌ها و دانه‌هايى كه مى‌خورند و نوشيدنى‌هايى كه مى‌نوشند، سخن مى‌گويد و از آنچه اختصاص به برخى نواحى جهان دارد نام مى‌برد و اختلاف روز اين نواحى را يادآور مى‌شود. | روش [[زهری، محمد بن ابی‌بکر|زهرى]] در اين كتاب هيچ شباهتى به روش مكتب بلخى كه سرزمين‌هاى اسلامى را به بيست ناحيه يا اقليم تقسيم كرده‌اند، ندارد. بيشتر توجه زهرى در اين كتاب به عجايب است و در سرتاسر كتاب از كتاب شخصى به نام جزّار كه مؤلف كتابى با نام «عجائب البلدان» است، مطلب نقل مى‌كند. زهرى در اين كتاب از مخلوقات و صفات و شكل‌ها و رنگ‌ها و اخلاق آنها و نيز ميوه‌ها و دانه‌هايى كه مى‌خورند و نوشيدنى‌هايى كه مى‌نوشند، سخن مى‌گويد و از آنچه اختصاص به برخى نواحى جهان دارد نام مى‌برد و اختلاف روز اين نواحى را يادآور مى‌شود. | ||