التيسير في مفاتيح التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21692J1.jpg | عنوان =التيسير في مفاتيح التفسير‏ | عنوا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}  
}}  


'''التيسير في مفاتيح التفسير'''، اثر دکتر عبدالقدوس انحاس کتابی است به زبان عربی با موضوع علوم قرآنی. در این کتاب، به شیوه علمی تمثلات مختلف نص قرآنی بررسی می‌شود. نویسنده بر مبنای دو عنصر بیانی و نقلی به شرح محتوای مطالب آن می‌پردازد.
'''التيسير في مفاتيح التفسير'''، اثر دکتر [[انحاس، عبد القدوس|عبدالقدوس انحاس]] کتابی است به زبان عربی با موضوع علوم قرآنی. در این کتاب، به شیوه علمی تمثلات مختلف نص قرآنی بررسی می‌شود. نویسنده بر مبنای دو عنصر بیانی و نقلی به شرح محتوای مطالب آن می‌پردازد.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب دارای تمهید و محتوای مطالب در چهار بخش اصلی و خاتمه است. نویسنده منابع کتاب را در دو قسمت مجزا تحت عنوان لائحة المراجع و المصادر و المراجع العلمیه، ذکر کرده است. در لائحة المراجع از قرآن کریم، صحاح بخاری، مسلم، ابو داود، نسائی، ترمذی، ابن ماجه، ابن حبان، مسندهای احمد و مالک، مستدرک حاکم، شعب الایمان بیهقی، جمع الجوامع سیوطی و کنزل العمال فی سنن الاقوال و الافعال علامه علی هندی نام برده شده و در المراجع العلمیه از کتاب‌هایی چون: سیره ابن اسحاق، نشوار المحاضرة تنوخی، مجموع الفتاوای ابن تیمیه، احکام القرآن جصاص، النشر فی القراءات العشر ابن جزری و... یاد شده است.<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص427-431</ref>
کتاب دارای تمهید و محتوای مطالب در چهار بخش اصلی و خاتمه است. نویسنده منابع کتاب را در دو قسمت مجزا تحت عنوان لائحة المراجع و المصادر و المراجع العلمیه، ذکر کرده است. در لائحة المراجع از قرآن کریم، صحاح [[صحيح البخاري|بخاری]]، [[صحيح مسلم|مسلم]]، [[سنن أبي‌داود|ابو داود]]، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|نسائی]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|ترمذی]]، [[سنن ابن ماجة|ابن ماجه]]، ابن حبان، مسندهای احمد و مالک، مستدرک حاکم، [[شعب الإيمان|شعب الایمان بیهقی]]، [[جمع الجوامع في النحو|جمع الجوامع سیوطی]] و کنزل العمال فی سنن الاقوال و الافعال علامه علی هندی نام برده شده و در المراجع العلمیه از کتاب‌هایی چون: سیره ابن اسحاق، نشوار المحاضرة تنوخی، مجموع الفتاوای [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، [[أحكام القرآن (جصاص)|احکام القرآن جصاص]]، [[النشر في القراءات العشر|النشر فی القراءات العشر ابن جزری]] و... یاد شده است.<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص427-431</ref>


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۷: خط ۵۷:
امام جرجانی می‌گوید: «ما من اسم حذف فی الحالة التی ینبغی أن یحذف فیها، الا و حذفه احسن من ذکره»؛ هیچ اسمی در حالتی که حذف آن جایز باشد نیست، مگر اینکه حذفش از ذکرش بهتر است.
امام جرجانی می‌گوید: «ما من اسم حذف فی الحالة التی ینبغی أن یحذف فیها، الا و حذفه احسن من ذکره»؛ هیچ اسمی در حالتی که حذف آن جایز باشد نیست، مگر اینکه حذفش از ذکرش بهتر است.


معمولاً حذف، اضافات و دلالاتی را در پی دارد که اشاره به آن موارد به‌جز توسل به حذف امکان‌پذیر نیست. ابن قیم درباره قول خدای متعال «هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٤﴾ إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ» ﴿٢٥﴾ در سوره ذاریات می‌گوید: مبتدا از قول خداوند متعال در قوم منکرون حذف شده است، هنگامی که ابراهیم آنان را نشناخت از مواجهه با آنان با لفظی که مهمان را ناراحت کند پرهیز کرد و به‌صورت مؤدبانه با آنان صحبت کرد؛ زیرا اگر می‌گفت انتم قوم منکرون، شاید ناراحتشان می‌کرد. حذف مبتدا در اینجا، ز موارد لطف و نیکویی سخن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص86-87</ref>
معمولاً حذف، اضافات و دلالاتی را در پی دارد که اشاره به آن موارد به‌جز توسل به حذف امکان‌پذیر نیست. [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قیم]] درباره قول خدای متعال «هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٤﴾ إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ» ﴿٢٥﴾ در سوره ذاریات می‌گوید: مبتدا از قول خداوند متعال در قوم منکرون حذف شده است، هنگامی که ابراهیم آنان را نشناخت از مواجهه با آنان با لفظی که مهمان را ناراحت کند پرهیز کرد و به‌صورت مؤدبانه با آنان صحبت کرد؛ زیرا اگر می‌گفت انتم قوم منکرون، شاید ناراحتشان می‌کرد. حذف مبتدا در اینجا، ز موارد لطف و نیکویی سخن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص86-87</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش