التوحيد (مطهری): تفاوت میان نسخه‌ها

راه دوم، راه علمی یا شبه‌ فلسفی است. راه علمى محض، برخلاف نظریه بسیارى از افراد، محال است بتواند خدا را به انسان معرفى کند؛ یعنى علم به‌طور مستقیم نمى‌‏تواند خدا را به انسان نشان بدهد؛ چرا؟ چون کار علم این است که پدیده‏‌هاى عالم را به انسان مى‌‏نمایاند؛ یعنى شى‏ء، باید کوچک باشد تا علم بتواند آن را نشان بدهد. علم مى‏‌تواند عنصرى از عنصرهاى طبیعت را براى انسان کشف کند. این راه، شناختن خدا از طریق مخلوقات است؛ یعنى از طریق موجودات و واقعیاتى که ما مستقیم با آن‌ها در تماس هستیم‏<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38164/1/50 ر.ک: همان، ص50]؛ [https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24264/1/60 همان، ص60]</ref>.

برهان سینوی: [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌ سینا]] براى اولین بار از «وجوب و امکان» که مسئله‌‏اى است در فلسفه، استفاده کرده است. راهى که [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌ سینا]] رفته است از راهى که ارسطو رفته فلسفى‏تر است؛ یعنى بیشتر جنبه عقلانى و محاسباتى دارد. راه [[ارسطو]] یک سرش به طبیعیات بستگى دارد که مسئله حرکت است، اما راهى که [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌ سینا]] رفته است چنین نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38164/1/174 ر.ک: همان، ص174]؛ [https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24264/1/288 همان، ص288]</ref>.