۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مؤلف در ادامه گفته است: مگر در انجيلتان از قول حضرت مسيح نخوانده‌ايد[كه با يك نان انسان زنده نمى‌شود، بلكه با آنچه كه از دهان خداوند خارج مى‌شود زنده شده]؛ يعنى مى‌گويد[كن و فصار اى فخلقت]. | مؤلف در ادامه گفته است: مگر در انجيلتان از قول حضرت مسيح نخوانده‌ايد[كه با يك نان انسان زنده نمى‌شود، بلكه با آنچه كه از دهان خداوند خارج مى‌شود زنده شده]؛ يعنى مى‌گويد[كن و فصار اى فخلقت]. | ||
يا اينكه مگر شما نمى‌دانيد كه مراد از كلمه اللّه همان فيض اللّه بر عالم مى‌باشد كه به صورت تكوين و تعليم و تشريع است و يا گفته شده، از فيض كه تشكيل شده از كلمه[امر - | يا اينكه مگر شما نمى‌دانيد كه مراد از كلمه اللّه همان فيض اللّه بر عالم مى‌باشد كه به صورت تكوين و تعليم و تشريع است و يا گفته شده، از فيض كه تشكيل شده از كلمه[امر - ولیكن] كه اين‌ها از دهان خداوند خارج مى‌شود به صورت باد يا روح كه كنايه از فيض و مشيت تكوينى مى‌باشد. كما اينكه در تورات ذكر شده، براى خلق اشياء به قوله[يحيى]؛ يعنى: لتكن و حاصل اين كه همانا منظور از كلمه اللّه يا باد و روح دهان خداوند همه اين‌ها كنايه از مشيت خداوند دارد كه به واسطه آن آسمان‌ها و جنودش را در آسمان به وجود آورده است. | ||
و تو اى نصارى كه مى‌گويى در مزامير آمده است [كلمة الله اسبع] پس همانا تو در اين جمله مسيح را به عنوان معبود تسبيح مى‌كنى، نه خداوند عز و جل را و من اين جمله را در مزامير نديده‌ام، چرا كه در مزامير آمده[حضرت مسيح هر لحظه در روز خداوند را تسبيح مى‌كرده و خداوند را مبارک مى‌دانسته و از جبروت خداوند خبر مى‌داده]. | و تو اى نصارى كه مى‌گويى در مزامير آمده است [كلمة الله اسبع] پس همانا تو در اين جمله مسيح را به عنوان معبود تسبيح مى‌كنى، نه خداوند عز و جل را و من اين جمله را در مزامير نديده‌ام، چرا كه در مزامير آمده[حضرت مسيح هر لحظه در روز خداوند را تسبيح مى‌كرده و خداوند را مبارک مى‌دانسته و از جبروت خداوند خبر مى‌داده]. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
اين كتاب براى | اين كتاب براى اولین بار در سال 1332 در چاپخانه عرفان در صيدا به رسم الخط قديمى به چاپ رسيده است و به خاطر اهميّت موضوعى كه در عصر حاضر داشته، آن را به اسلوب جديد، براى بار دوم در سال 1412 هجرى قمرى، 1992 ميلادى در دار المورّخ العربى در شهر بيروت به چاپ رسيد. | ||
همچنين مؤلف منابعى را كه در متن آمده بود، به صورت منظم از متن جدا كرده و مجزا از متن در پايين صفحه ذكر كرده است. | همچنين مؤلف منابعى را كه در متن آمده بود، به صورت منظم از متن جدا كرده و مجزا از متن در پايين صفحه ذكر كرده است. | ||