پرش به محتوا

التنقيح الرائع لمختصر الشرائع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '}} '''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
(۱۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =4
| تعداد جلد =4
| کتابخانۀ دیجیتال نور =8767
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00089
| کتابخوان همراه نور =00089
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}


'''التنقيح الرائع لمختصر الشرائع''' تألیف [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|جمال‌الدين مقداد بن عبداللّه سيورى حلّى]] (م 826 ق) معروف به [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|مقداد سيورى]] يكى از بهترين و مفيدترين شروح مختصر النافع [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) است كه در آن مباحث مشكل و مجمل تفسير و بيان شده‌اند و وجوه اصطلاحاتى همچون الاظهر، الاشبه، الاصح و نظائر آن تبيين و توضيح داده شده‌اند.
'''التنقيح الرائع لمختصر الشرائع''' تألیف [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|جمال‌الدين مقداد بن عبداللّه سيورى حلّى]] (م 826 ق) معروف به [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|مقداد سيورى]] يكى از بهترين و مفيدترين شروح مختصر النافع [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) است كه در آن مباحث مشكل و مجمل تفسير و بيان شده‌اند و وجوه اصطلاحاتى همچون الاظهر، الاشبه، الاصح و نظائر آن تبيين و توضيح داده شده‌اند.
خط ۳۹: خط ۴۱:
مؤلف در مقدمه كتاب دربارۀ آن مى‌نويسد:لم يسبق احد الى مثله في تهذيبه (الشرايع)، و لم يلحق لاحد في وضعه و ترتيبه.
مؤلف در مقدمه كتاب دربارۀ آن مى‌نويسد:لم يسبق احد الى مثله في تهذيبه (الشرايع)، و لم يلحق لاحد في وضعه و ترتيبه.


كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]](م 436 ق)، [[شيخ مفيد]](م 413 ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)، [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)،
كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]](م 436 ق)، [[شيخ مفيد]](م 413 ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)، [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)،


[[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)، در الشرايع و ساير کتاب‌هاى وى، كم نظير است.احاطه مؤلف به تمام آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] و بيان متين و محترمانه اختلاف فتاوايشان در آنها، اين كتاب را از اعتبار والايى برخوردار ساخته است.
[[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)، در الشرايع و ساير کتاب‌هاى وى، كم نظير است.احاطه مؤلف به تمام آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] و بيان متين و محترمانه اختلاف فتاوايشان در آنها، اين كتاب را از اعتبار والايى برخوردار ساخته است.


به دليل همين ويژه‌گيها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق) در الدر المنضود، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق) در [[رسائل المحقق الكركي|الرسائل الكركى]]، [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]]، [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (م بعد از 944 ق) در السراج الوهاج، [[شهيد ثانى]](م 966 ق) در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]]، [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد‌‎محمد عاملى]] در [[مدارک الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک الاحكام]]، شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) در [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|الحدائق الناضرة]]، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌‎على طباطبائى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|محقق نراقى]] (م 1246 ق)، در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعه]]، [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق) در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] و در اكثر كتب فقهاى متأخر از وى به آن استناد و استدلال شده است.
به دليل همين ویژگیها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق) در الدر المنضود، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق) در [[رسائل المحقق الكركي|الرسائل الكركى]]، [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]]، [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهیم قطيفى]] (م بعد از 944 ق) در السراج الوهاج، [[شهيد ثانى]](م 966 ق) در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]]، [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد‌ ‎محمد عاملى]] در [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارک الاحكام]]، شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) در [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|الحدائق الناضرة]]، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبائى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|محقق نراقى]] (م 1246 ق)، در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعه]]، [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق) در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] و در اكثر كتب فقهاى متأخر از وى به آن استناد و استدلال شده است.


==گفتار بزرگان==
==گفتار بزرگان==




[[خوانساری، محمدباقر بن زین‌العابدین|صاحب الروضات]] در 173/7 دربارۀ آن مى‌نويسد:و اما كتابه التنقيح الذى هو في الحقيقة معلمه الوضيع، فهو امتن كتاب في الفقه الاستدلالى و أرزن خطاب ينتفع به الدانى و العالى، و فيه من الفوائد الخارجة في كثير، و من الزوائد النافجة نبذ حقبر؟
[[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|صاحب الروضات]] در 173/7 دربارۀ آن مى‌نويسد:و اما كتابه التنقيح الذى هو في الحقيقة معلمه الوضيع، فهو امتن كتاب في الفقه الاستدلالى و أرزن خطاب ينتفع به الدانى و العالى، و فيه من الفوائد الخارجة في كثير، و من الزوائد النافجة نبذ حقبر؟


[[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]463/4،464 دربارۀ آن آمده است:
[[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]463/4،464 دربارۀ آن آمده است:
خط ۵۴: خط ۵۶:
هو شرح تام من الطهارة الى الديات في مجلدين بعنوان قوله قوله ابتدأ فيه بمقدمات في تعريف الفقه و تحصيله و الادلّة العقلية و العمل بخبر الواحد و اقسامه، و تفسير الأشهر و الاظهر و الأشبه و غير ذلك من مصطلحات المصنف.
هو شرح تام من الطهارة الى الديات في مجلدين بعنوان قوله قوله ابتدأ فيه بمقدمات في تعريف الفقه و تحصيله و الادلّة العقلية و العمل بخبر الواحد و اقسامه، و تفسير الأشهر و الاظهر و الأشبه و غير ذلك من مصطلحات المصنف.


[[امین، محسن|صاحب اعيان الشيعه]] ج 139/4 به نقل از حسن بن راشد حلّى (زنده در 830 ق) شاگرد مؤلف مى‌نويسد:شرح مختصر النافع شيخنا نجم‌الدين ابى القاسم بن سعيد المسمى ب(النافع)، شرحا اكثر فيه الافادة و اظهر الاحكام و الاجادة و بلغ الحسنى و زيادة و لا يشبه بغيره من الشروح البتة يعرف ذلك من وقف عليها و عليه.
[[امین، سید محسن|صاحب اعيان الشيعه]] ج 139/4 به نقل از حسن بن راشد حلّى (زنده در 830 ق) شاگرد مؤلف مى‌نويسد:شرح مختصر النافع شيخنا نجم‌الدين ابى القاسم بن سعيد المسمى ب(النافع)، شرحا اكثر فيه الافادة و اظهر الاحكام و الاجادة و بلغ الحسنى و زيادة و لا يشبه بغيره من الشروح البتة يعرف ذلك من وقف عليها و عليه.


==تاريخ تأليف==
==تاريخ تأليف==
خط ۶۸: خط ۷۰:




در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]464/4 به نسخه‌اى از عصر مؤلف مربوط به 821ق در كتابخانه آستان قدس رضوى در نسخه‌اى به خط مولى عبدالسميع بن فياض اسدى مربوط به 918ق از كتابخانه آستان قدس رضوى و نسخه‌اى در كتابخانه شيخ هادى کاشف‎الغطاء(م 1316 ق) به خط شيخ محمد بن احمد بن ابى جامع مربوط به 909ق اشاره شده است.
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]464/4 به نسخه‌اى از عصر مؤلف مربوط به 821ق در كتابخانه آستان قدس رضوى در نسخه‌اى به خط مولى عبدالسميع بن فياض اسدى مربوط به 918ق از كتابخانه آستان قدس رضوى و نسخه‌اى در كتابخانه شيخ هادى کاشف‌الغطاء(م 1316 ق) به خط شيخ محمد بن احمد بن ابى جامع مربوط به 909ق اشاره شده است.


در صفحه 152 مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به نسخه‌هاى متعددى همچون نسخه‌هاى آستان قدس رضوى مربوط به 821 ق، و 918 ق، كتابخانه ملك در تهران مربوط به 834 ق، كتابخانه آيت‌الله  
در صفحه 152 مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به نسخه‌هاى متعددى همچون نسخه‌هاى آستان قدس رضوى مربوط به 821 ق، و 918 ق، كتابخانه ملك در تهران مربوط به 834 ق، كتابخانه آيت‌الله  
خط ۷۹: خط ۸۱:
در چاپ كتاب موجود از 5 نسخه خطى كتابخانه عمومى آیت‌الله مرعشى نجفى استفاده شده كه عبارتند از:
در چاپ كتاب موجود از 5 نسخه خطى كتابخانه عمومى آیت‌الله مرعشى نجفى استفاده شده كه عبارتند از:


#نسخه به خط سيد‌‎حسين بن مرتضى ساروى مربوط به 867 ق
#نسخه به خط سيد‌ ‎حسين بن مرتضى ساروى مربوط به 867 ق
#نسخه نفيس و خوبى به شماره 3173 كه نام نویسنده و تاريخ نگارش آن معلوم نيست
#نسخه نفيس و خوبى به شماره 3173 كه نام نویسنده و تاريخ نگارش آن معلوم نيست
#نسخه نفيس ديگرى با شماره 1725 كه نام نویسنده و تاريخ نگارش آن معلوم نيست
#نسخه نفيس ديگرى با شماره 1725 كه نام نویسنده و تاريخ نگارش آن معلوم نيست
خط ۸۸: خط ۹۰:




كتاب موجود به اهتمام [[مرعشی، محمود|سيد‌‎محمود مرعشى]] در انتشارات كتابخانه آیت‌الله مرعشى در سال 1404ق در 4 جلد چاپ شده است.تحقيق و تصحيح كتاب توسط سيد‌‎عبداللطيف حسینى كوهكمرى انجام شده است.
كتاب موجود به اهتمام [[مرعشی، محمود|سيد‌ ‎محمود مرعشى]] در انتشارات كتابخانه آیت‌الله مرعشى در سال 1404ق در 4 جلد چاپ شده است.تحقيق و تصحيح كتاب توسط سيد‌ ‎عبداللطيف حسینى كوهكمرى انجام شده است.


==تبيين اصطلاحات و اسامى مشايخ==
==تبيين اصطلاحات و اسامى مشايخ==
خط ۱۲۳: خط ۱۲۵:
الثلاثة الطوسى مع المفيد مع المرتضى
الثلاثة الطوسى مع المفيد مع المرتضى


علم الهدى السيد‌‎المرتضى
علم الهدى السيد‌ ‎المرتضى


الخمسة الثلاثة مع [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] و ابنه محمد
الخمسة الثلاثة مع [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] و ابنه محمد
خط ۱۳۳: خط ۱۳۵:
العلامة حسن بن مطهر
العلامة حسن بن مطهر


الشريف سيد‌‎عميد‌الدين عبدالمطلب بن اعرج حسینى
الشريف سيد‌ ‎عميد‌الدين عبدالمطلب بن اعرج حسینى


السعيد فخر‌الدين
السعيد فخر‌الدين
خط ۱۸۰: خط ۱۸۲:
و الاكثر على الاوّل و لم اقف على رواية تدل على ذلك في الامة، و حينئذ كان ينبغى للمصنف ان يقول على الاشبه لا الاشهر فانه خلاف اصطلاحه
و الاكثر على الاوّل و لم اقف على رواية تدل على ذلك في الامة، و حينئذ كان ينبغى للمصنف ان يقول على الاشبه لا الاشهر فانه خلاف اصطلاحه


وى همچنين در جلدهاى پایانى كتاب گاهى به[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] اشكال مى‌كند و مثلاًدر بحث كتاب الارث ج 142/4 مى‌نويسد، فأولها[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] بكون القتل غير عمد و هو وهم منه.
وى همچنين در جلدهاى پایانى كتاب گاهى به [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] اشكال مى‌كند و مثلاًدر بحث كتاب الارث ج 142/4 مى‌نويسد، فأولها[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] بكون القتل غير عمد و هو وهم منه.


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
خط ۱۹۴: خط ۱۹۶:
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه مذاهب]]
[[رده: فقه شیعه]]
[[رده: فقه شیعه]]
[[رده:قدیم 25 مرداد الی 24 شهریور]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش