۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. رده:کتابشناسی' به '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
#:به باور وى، عقل باعث عصمت ملوك و امرا و محدود كننده سلاطين و وزرا بوده و ايشان را از ظلم و اذيت مردم بازمىدارد و لذا بر آنان، شناخت حق و فضيلت آن واجب است. | #:به باور وى، عقل باعث عصمت ملوك و امرا و محدود كننده سلاطين و وزرا بوده و ايشان را از ظلم و اذيت مردم بازمىدارد و لذا بر آنان، شناخت حق و فضيلت آن واجب است. | ||
#:پيامبر اكرم(ص)، لقمان حكيم، محمد بن ابراهیم رندى، جنيد بن جنيد بغدادى، ابودرداء، ابن مبارک، عبادة بن صامت، قاضى محمد بن عبدالله بن محمد معافذى اشبيلى و ابن مسعود، از جمله كسانى هستند كه سخنانى از ايشان در ستايش علم آورده شده است. | #:پيامبر اكرم(ص)، لقمان حكيم، محمد بن ابراهیم رندى، جنيد بن جنيد بغدادى، ابودرداء، ابن مبارک، عبادة بن صامت، قاضى محمد بن عبدالله بن محمد معافذى اشبيلى و ابن مسعود، از جمله كسانى هستند كه سخنانى از ايشان در ستايش علم آورده شده است. | ||
#حلم: ملكهاى است كه از طمأنينه و آرامش در قبال تحركات غضبى و عدم هيجان نشأت | #حلم: ملكهاى است كه از طمأنينه و آرامش در قبال تحركات غضبى و عدم هيجان نشأت مىگیرد و نویسنده معتقد است كه افضل از كظم غيظ مىباشد؛ زيرا صبر پس از هيجان بوده و محتاج مجاهدت فراوان است درحالىكه حلم، عدم هيجان مىباشد. | ||
#:در روايتى از امام حسن(ع) درباره اين صفت پسنديده در اين باب، چنين آمده است كه محبوبترين امور نزد خداوند، بخشش در قدرت و حلم هنگام غضب بوده و مبالغه قدرتمند در عقوبت، او را به غضب الهى نزدیک و از انتساب به كرم، دور مىكند. | #:در روايتى از امام حسن(ع) درباره اين صفت پسنديده در اين باب، چنين آمده است كه محبوبترين امور نزد خداوند، بخشش در قدرت و حلم هنگام غضب بوده و مبالغه قدرتمند در عقوبت، او را به غضب الهى نزدیک و از انتساب به كرم، دور مىكند. | ||
#حيا: عبارت است از انحصار و بازداشتن نفس به خاطر ترس از ارتكاب به قبايح و زشتىها و هنگامى كه عبدمتصف به حيا گرديد، تمام آنچه را كه مايه ناخوشنودى خداوند است، ترك مىكند. | #حيا: عبارت است از انحصار و بازداشتن نفس به خاطر ترس از ارتكاب به قبايح و زشتىها و هنگامى كه عبدمتصف به حيا گرديد، تمام آنچه را كه مايه ناخوشنودى خداوند است، ترك مىكند. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش