۸۰٬۶۷۲
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الوسيط (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|تفسیر الوسیط (ابهام زدایی)}} | |||
'''التفسير الوسيط للقرآن الكريم''' تأليف [[طنطاوی، محمد سید|محمد سيّد طنطاوى]]، تفسيرى است در پانزده مجلد، فراگیر همه سورهها و آيات قرآن كريم، مبسوط، تحليلى، ساده و روشن و زودياب (نثرى روان و قابل فهم براى آشنايان با زبان عربى دارد). در كنار جنبه تحليلى و اجتهادى خود، از روايات پيامبر(ص)، مأثورات از صحابه و تابعين و اقوال مفسرين پيشين و معاصر نيز بهره فراوان برده است. مفسر سعى دارد تفسيرى علمى، تحقيقى و پيراسته از اقوال و قصص ضعيف و باطل ارائه دهد. | '''التفسير الوسيط للقرآن الكريم''' تأليف [[طنطاوی، محمد سید|محمد سيّد طنطاوى]]، تفسيرى است در پانزده مجلد، فراگیر همه سورهها و آيات قرآن كريم، مبسوط، تحليلى، ساده و روشن و زودياب (نثرى روان و قابل فهم براى آشنايان با زبان عربى دارد). در كنار جنبه تحليلى و اجتهادى خود، از روايات پيامبر(ص)، مأثورات از صحابه و تابعين و اقوال مفسرين پيشين و معاصر نيز بهره فراوان برده است. مفسر سعى دارد تفسيرى علمى، تحقيقى و پيراسته از اقوال و قصص ضعيف و باطل ارائه دهد. | ||
خط ۳۹: | خط ۴۱: | ||
مفسر به مباحث زبانى و ادبى نيز عنايت ويژه دارد. امّا در اين باب به اطناب سخن نمىگويد و به امور ضرورى براى فهم آيات مىپردازد. شرح و بسط آيات احكام را بايد از ويژگىهاى اساسى اين تفسير ياد كرد كه مؤلف با ذكر نظريات فقهى مذاهب چهارگانه اهل سنت به شرح و روشنگرى آيات احكام مىپردازد. امّا نسبت به مذهب رسمى خويش (شافعى) تعصّبى ندارد (به عنوان نمونه ذيل آيات 183 تا 187 سوره بقره ج 1، صفحه 379 به بعد). | مفسر به مباحث زبانى و ادبى نيز عنايت ويژه دارد. امّا در اين باب به اطناب سخن نمىگويد و به امور ضرورى براى فهم آيات مىپردازد. شرح و بسط آيات احكام را بايد از ويژگىهاى اساسى اين تفسير ياد كرد كه مؤلف با ذكر نظريات فقهى مذاهب چهارگانه اهل سنت به شرح و روشنگرى آيات احكام مىپردازد. امّا نسبت به مذهب رسمى خويش (شافعى) تعصّبى ندارد (به عنوان نمونه ذيل آيات 183 تا 187 سوره بقره ج 1، صفحه 379 به بعد). | ||
طنطاوى در بيان احكام فقهى و بسيارى از مباحث هستىشناسى به اسرار و رموز اشاره شده در آيات قرآن توجه دارد و در مواردى به رفع تعارض آيات با مسلّمات علوم امروزى مىپردازد، امّا نه با چنان توسّعى كه بتوان تفسيرش را از تفاسير علمى قرآن كريم به شمار آورد (در مسائل علمى مانند: ج 1، صفحه 70، ذيل آيه 22 سوره بقره: ''' الذى جعل لكم الارض فراشا و السماء بناءا... ''' و در بيان اسرار احكام مانند: ج 1، صفحه 494 ذيل آيه 222 سوره بقره درباره ''' يسئلونك عن المحيض قل هو اذى فاعتزلوا النساء في المحيض و لا تقربوهنّ... '''). | طنطاوى در بيان احكام فقهى و بسيارى از مباحث هستىشناسى به اسرار و رموز اشاره شده در آيات قرآن توجه دارد و در مواردى به رفع تعارض آيات با مسلّمات علوم امروزى مىپردازد، امّا نه با چنان توسّعى كه بتوان تفسيرش را از تفاسير علمى قرآن كريم به شمار آورد (در مسائل علمى مانند: ج 1، صفحه 70، ذيل آيه 22 سوره بقره:''' الذى جعل لكم الارض فراشا و السماء بناءا...''' و در بيان اسرار احكام مانند: ج 1، صفحه 494 ذيل آيه 222 سوره بقره درباره''' يسئلونك عن المحيض قل هو اذى فاعتزلوا النساء في المحيض و لا تقربوهنّ...'''). | ||
مباحث نحوى در اين تفسير به حداقل ممكن آمده و مفسر چندان توجهى به اختلاف آراى نحويان ندارد بلكه در بيشتر موارد به ذكر اقوال راجح بسنده كرده است. | مباحث نحوى در اين تفسير به حداقل ممكن آمده و مفسر چندان توجهى به اختلاف آراى نحويان ندارد بلكه در بيشتر موارد به ذكر اقوال راجح بسنده كرده است. | ||
خط ۴۸: | خط ۵۰: | ||
طنطاوى ذيل آيه 55 سوره مائده ''' «انما ولیكم اللّه و رسوله و الذين امنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و هم راكعون» '''.<ref>ج 4، ص201</ref>اصرار دارد كه مراد از الذين آمنوا، عامه مؤمنين مىباشد و فرد خاصى مد نظر نبوده است. در نتيجه آثارى منقول كه دلالت بر تعيين [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] (بهواسطه صدقه دادن انگشتر در حين نماز) به عنوان مصداق برتر آن را دارد، نه تنها ذكر نكرده بلكه با نقل قولى از [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] مبنى بر ضعف اسانيد، اينگونه روايات را رد نموده و به بحث [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در رد بر شيعه كه اين احاديث را جعل كردهاند، ارجاع مىدهد. البته ايشان ذيل آيه 33 سوره احزاب در كنار همسران پيامبر(ص)[[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، فاطمه زهرا(س) و حسنين(ع) را مشمول عنوان اهلبيت مىداند. | طنطاوى ذيل آيه 55 سوره مائده''' «انما ولیكم اللّه و رسوله و الذين امنوا الذين يقيمون الصلاة و يؤتون الزكاة و هم راكعون»'''.<ref>ج 4، ص201</ref>اصرار دارد كه مراد از الذين آمنوا، عامه مؤمنين مىباشد و فرد خاصى مد نظر نبوده است. در نتيجه آثارى منقول كه دلالت بر تعيين [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] (بهواسطه صدقه دادن انگشتر در حين نماز) به عنوان مصداق برتر آن را دارد، نه تنها ذكر نكرده بلكه با نقل قولى از [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] مبنى بر ضعف اسانيد، اينگونه روايات را رد نموده و به بحث [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] در رد بر شيعه كه اين احاديث را جعل كردهاند، ارجاع مىدهد. البته ايشان ذيل آيه 33 سوره احزاب در كنار همسران پيامبر(ص)[[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، فاطمه زهرا(س) و حسنين(ع) را مشمول عنوان اهلبيت مىداند. | ||
راجع به جعلى بودن احاديث نزول آيه 55 سوره مائده درباره [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بايد يادآور شد كه اين روايات را مجموعهاى از صحابه از قبيل ابوذر | راجع به جعلى بودن احاديث نزول آيه 55 سوره مائده درباره [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بايد يادآور شد كه اين روايات را مجموعهاى از صحابه از قبيل ابوذر ابن عباس، انس بن مالك، عمار، جابر، سلمة بن كهيلى، ابورافع، عمرو بن عاص و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] كه اعلم، اعدل و اتقاى صحابه بوده نقل نمودهاند. در بين ائمه(ع) امام حسین(ع)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام هادى(ع) نيز اين روايات را داشتهاند. علماى اهل سنت نيز بر نقل آن بدون رد و جرح اتفاق داشتهاند؛ مانند: احمد، نسايى، [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، طبرانى و عبدبن حميد، كه اينها خود از ائمه تفسير مأثور و از حفاظ و ائمه حديث اهل سنت محسوب مىگردند. متكلمين نيز اينگونه روايتها را تلقى به قبول نمودهاند. | ||
فقها در مسئله «فعل كثير در نماز» و «آيا صدقه مستحبى، زكاة ناميده مىشود يا خير؟» آنها را مطرح كردهاند. در صحت انطباق آيه بر روايات، بزرگان تفسير و ادب مانند [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]] و ابوحيان و [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] در تفسير خود و راويان احاديث كه خود از اهل لسان عرب مىباشند، مناقشهاى ننمودهاند. بنابراین نمىتوان با ادعاى ضعف سند و جعلى بودن از اينگونه روايات چشمپوشى نمود و يا حتى بهراحتى اين ادعا را پذيرفت. | فقها در مسئله «فعل كثير در نماز» و «آيا صدقه مستحبى، زكاة ناميده مىشود يا خير؟» آنها را مطرح كردهاند. در صحت انطباق آيه بر روايات، بزرگان تفسير و ادب مانند [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]] و ابوحيان و [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] در تفسير خود و راويان احاديث كه خود از اهل لسان عرب مىباشند، مناقشهاى ننمودهاند. بنابراین نمىتوان با ادعاى ضعف سند و جعلى بودن از اينگونه روايات چشمپوشى نمود و يا حتى بهراحتى اين ادعا را پذيرفت. | ||
خط ۷۹: | خط ۸۱: | ||
#دانشنامه قرآن و قرآنپژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، ج 1، ص793 و جلد 2 ص1411. | #دانشنامه قرآن و قرآنپژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]، ج 1، ص793 و جلد 2 ص1411. | ||
#المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، سید محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، صفحه 763. | #المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، سید محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، صفحه 763. | ||
{{تفاسیر}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |