التفسير المظهري: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله ویژگی‎های بارز این اثر، آن است که از تفاسیر معروف قدما نظیر طبری، بغوی و بیضاوی و نیز آثار [[ابن اسحاق، محمد|ابن ‎اسحاق]]، کلبی، [[ابن کیسان نحوی، محمد|ابن‎ کیسان]]، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] و [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]] در آن بهره بسیار گرفته شده است<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/8401 ر.ک: خالقی، محسن، ج13، ص‎565]</ref>.

به‎منظور آشنایی با این تفسیر، به‌عنوان نمونه، به برخی از آیات تفسیرشده و نظر مفسر پیرامون برخی مسائل، اشاره می‌شود: مظهری در آیه سی‌ام سوره مبارکه بقره: '''وَ إِذْ قالَ رَبُّك لِلْمَلائِكةِ إِنِّي جاعِلٌ‎ فِي‎ الْأَرْضِ‎ خَليفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فيها مَنْ يفْسِدُ فيها وَ يسْفِك الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِك وَ نُقَدِّسُ لَك قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون''' (و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من میخواهم، به‌طور مستمر، در زمین جانشینى بیافرینم، گفتند: در آنجا مخلوقى پدید مى‎آورى که تباهى کند و خونها بریزد؟ بااینکه ما تو را به پاکى مى‎ستاییم و تقدیس مى‎گوییم؟ گفت: من چیزی را میدانم که شما نمیدانید)، به این مطلب اشاره کرده است که آدم(ع)، خلیفه خداوند شده؛ زیرا بشریت امکان دریافت مستقیم فیض الهی را ندارند. وی در این زمینه مینویسد: «المراد بالخليفة آدم(ع) فإنه خليفة اللّه في أرضه لإقامة أحكامه و تنفيذ قضاياه و هداية عباده و جذبهم إلى اللّه و إعطائهم مراتب قربه تعالى و ذلك لا لاحتياج من اللّه تعالى إلى الخليفة بل لقصور المستخلف عليهم عن قبول فيضه و تلقي أمره بغير وسط ‎و كذلك كل نبي بعده خليفة اللّه» (مراد از خلیفه، آدم(ع) است؛ زیرا او جانشین خداوند در زمین برای اجرای احکام خداوند و هدایت بندگانش و جذبشان به‎سوی خداوند و دادن مراتب قرب الهی به آنها بوده است و این جانشنی، به‎خاطر نیاز خداوند متعال به جانشین نیست، بلکه بدین دلیل است که کسانی که خداوند بر آنها خلیفه تعیین کرده است، امکان پذیرش فیض الهی و دریافت دستوراتش را بدون واسطه نداشتهاند و همچنین هر پیامبری پس از آدم(ع) جانشین خداوند است»<ref>[https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=9239 ر.ک: گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر]</ref>.