۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
3. همچنين نويسنده، فهرستى از برخى از آثار علمى مسلمانان شيعه و سنى را درباره فضائل اهل بيت(ع) آورده است. او همچنين نمونه‌هايى از روش‌هاى گوناگون پژوهش (روش روايى و حديثى، استدلال عقلى و پژوهش و تحليل تاريخى) در باب امامت اهل بيت(ع) را مطرح كرده است <ref>همان، ص 279 - 287</ref>. | 3. همچنين نويسنده، فهرستى از برخى از آثار علمى مسلمانان شيعه و سنى را درباره فضائل اهل بيت(ع) آورده است. او همچنين نمونه‌هايى از روش‌هاى گوناگون پژوهش (روش روايى و حديثى، استدلال عقلى و پژوهش و تحليل تاريخى) در باب امامت اهل بيت(ع) را مطرح كرده است <ref>همان، ص 279 - 287</ref>. | ||
4. نويسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار (ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام <ref>همان، ص 415 - 416</ref> به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقش‌هاى أئمه طاهرين (ع) چيست؟ <ref>همان، ص 417 - 424</ref>. | 4. نويسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار(ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام <ref>همان، ص 415 - 416</ref> به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقش‌هاى أئمه طاهرين(ع) چيست؟ <ref>همان، ص 417 - 424</ref>. | ||
5. نويسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديده‌اى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر(ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نويسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مى‌شود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مى‌دارد <ref>همان، ص 525 - 531</ref>. | 5. نويسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديده‌اى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر(ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نويسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مى‌شود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مى‌دارد <ref>همان، ص 525 - 531</ref>. | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر(ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد. | الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر(ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد. | ||
ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] را در پيش گرفتند. | ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] را در پيش گرفتند. | ||
ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر (ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر(ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ||
نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود. | نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود. | ||