۸۱٬۶۰۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ی ترین ' به 'ی‌ترین '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مالدین' به 'مالدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ی ترین ' به 'ی‌ترین ') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التشوف إلی رجال التصوف'''، نوشته [[ابن زیات، یوسف بن یحیی|ابن زیات یوسف بن یحیی تادلی]] (متوفی 628/627ق) ادیب، فقیه و قاضی مالکی مراکشی، از جمله | '''التشوف إلی رجال التصوف'''، نوشته [[ابن زیات، یوسف بن یحیی|ابن زیات یوسف بن یحیی تادلی]] (متوفی 628/627ق) ادیب، فقیه و قاضی مالکی مراکشی، از جمله قدیمی‌ترین و مشهورترین منابع در شناخت تاریخ دینی مراکش است و اخبار موجود در آن در شناخت انتشار تصوف در مغرب اقصی بسیار مفید است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18452/1/7 ر.ک: مقدمه ادولف فور، ص7]</ref> | ||
نویسنده، تألیف این کتاب را در شعبان 617 آغاز کرده و در روز جمعه 12 ذی قعده همان سال به پایان رسانیده است. | نویسنده، تألیف این کتاب را در شعبان 617 آغاز کرده و در روز جمعه 12 ذی قعده همان سال به پایان رسانیده است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در این کتاب، احوال صالحینی را آورده است که مقیم مراکش بوده، یا به گونه‌ای با آن پیوند داشته‌اند. ابن زیات در مقدمه کتاب می‌نویسد که از اخبار و آثار اولیاءالله در مغرب کسی چیزی نمی‌داند؛ چنان که شخص بی اطلاع گمان می‌برد که در مغرب ولی و وتدی نیست. وی می‌نویسد که آنچه در این کتاب یاد کرده است، یا شنیده‌های اوست و یا مطالبی است که اسنادی در مورد آنها داشته است و درهرحال بر صحیح ترین آنها اعتماد کرده است. از کتاب چنین | نویسنده در این کتاب، احوال صالحینی را آورده است که مقیم مراکش بوده، یا به گونه‌ای با آن پیوند داشته‌اند. ابن زیات در مقدمه کتاب می‌نویسد که از اخبار و آثار اولیاءالله در مغرب کسی چیزی نمی‌داند؛ چنان که شخص بی اطلاع گمان می‌برد که در مغرب ولی و وتدی نیست. وی می‌نویسد که آنچه در این کتاب یاد کرده است، یا شنیده‌های اوست و یا مطالبی است که اسنادی در مورد آنها داشته است و درهرحال بر صحیح ترین آنها اعتماد کرده است. از کتاب چنین برمی‌آید که او خود در زمره صوفیان بوده و گاه مطالبی را از زبان مریدان نقل کرده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1786 ر.ک: آصف فکرت، محمد، ص639]</ref> | ||
التشوف، مأخذ مصنفین پس از ابن زیات قرار گرفته است؛ از آن جمله ابن ابی‌زرع، ابن مریم، ناصری، عبدالحق بادسی مؤلف المقصد، احمد تادلی مؤلف المغری، ابن عسکر مؤلف دوحة الناشر، محمد کتانی مؤلف سلوة الأنفاس و ابن موقت مؤلف السعادة الأبدیة از این کتاب نقل کرده‌اند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1786 همان]</ref> | التشوف، مأخذ مصنفین پس از ابن زیات قرار گرفته است؛ از آن جمله ابن ابی‌زرع، ابن مریم، ناصری، عبدالحق بادسی مؤلف المقصد، احمد تادلی مؤلف المغری، ابن عسکر مؤلف دوحة الناشر، محمد کتانی مؤلف سلوة الأنفاس و ابن موقت مؤلف السعادة الأبدیة از این کتاب نقل کرده‌اند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1786 همان]</ref> | ||