۸۱٬۶۰۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
اثر از يك مقدّمه و متن اصلى تشكيل شده است. | اثر از يك مقدّمه و متن اصلى تشكيل شده است. | ||
مقدّمه كه به قلم دكتر يحيى حداد تحرير شده است اوّل به معرفى كتاب تاج‌الدين ابى المحاسن و روش او در تألیف اين اثر مى‌پردازد كه اين اثر، مختصر، موجز با عباراتى آسان و داراى ترتيب نيكويى است روش مؤلف در اين كتاب آوردن لغات و واژان قرآن برحسب ترتيب سوره‌هاى قرآن مى‌باشد كه از سوره بقره شروع و تا سورۀ ناس پایان مى‌يابد.و مؤلف در تدوين اين اثر در شرح و تبين واژان از كتب بزرگان تفسير، بيان و لغت همچون [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، حسن بصرى، اخفش، [[ | مقدّمه كه به قلم دكتر يحيى حداد تحرير شده است اوّل به معرفى كتاب تاج‌الدين ابى المحاسن و روش او در تألیف اين اثر مى‌پردازد كه اين اثر، مختصر، موجز با عباراتى آسان و داراى ترتيب نيكويى است روش مؤلف در اين كتاب آوردن لغات و واژان قرآن برحسب ترتيب سوره‌هاى قرآن مى‌باشد كه از سوره بقره شروع و تا سورۀ ناس پایان مى‌يابد.و مؤلف در تدوين اين اثر در شرح و تبين واژان از كتب بزرگان تفسير، بيان و لغت همچون [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، حسن بصرى، اخفش، [[ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] و ديگر بزرگان صالح سلف استفاده نموده است. | ||
پس به بيان اهميّت دانش غريب القرآن مى‌پردازد و با آوردن جملاتى از زركشى در كتاب [[البرهان في علوم القرآن]] و كتاب [[لسان العرب]] [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] و المفردات في غريب القرآن [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]] اين اهميّت را بازگو مى‌كند.در بحث بعدى تاريخ نگارش تفسير و تبيين واژه‌هاى قرآن آورده مى‌شود كه با عناوين غريب القرآن، مجاز القرآن، معانى القرآن، مفردات قرآن و تاويل مشكلات قرآن همراه بوده است و به معرفى نمونه‌هایى از آنها مى‌پردازد و در اين مبحث، كتب را به دو قسمت تقسيم مى‌كند يكى كتبى كه برحسب سوره قرآنى تألیف شده‌اند و ديگر كتبى كه برحسب ماده لغات تدوين يافته‌اند و در آخر مقدمه به شرح‌حال مؤلف كتاب كه در كتب تاريخ آمده است مى‌پردازد. | پس به بيان اهميّت دانش غريب القرآن مى‌پردازد و با آوردن جملاتى از زركشى در كتاب [[البرهان في علوم القرآن]] و كتاب [[لسان العرب]] [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] و المفردات في غريب القرآن [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]] اين اهميّت را بازگو مى‌كند.در بحث بعدى تاريخ نگارش تفسير و تبيين واژه‌هاى قرآن آورده مى‌شود كه با عناوين غريب القرآن، مجاز القرآن، معانى القرآن، مفردات قرآن و تاويل مشكلات قرآن همراه بوده است و به معرفى نمونه‌هایى از آنها مى‌پردازد و در اين مبحث، كتب را به دو قسمت تقسيم مى‌كند يكى كتبى كه برحسب سوره قرآنى تألیف شده‌اند و ديگر كتبى كه برحسب ماده لغات تدوين يافته‌اند و در آخر مقدمه به شرح‌حال مؤلف كتاب كه در كتب تاريخ آمده است مى‌پردازد. | ||