التبصر بالتجارة في وصف ما یستظرف في البلدان من الأمتعه الرفیعة و الأعلاق النفیسة و الجواهر الثمینة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR89311J1.jpg | عنوان = التبصر بالتجارة في وصف ما یستظرف في البلدان من الأمتعه الرفیعة و الأعلاق النفیسة و الجواهر الثمینة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = جاحظ، عمرو بن بحر (نويسنده) [...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب التبصّر بالتجارة'''، منسوب به ابوعثمان عمرو بن بحر (160-255ق)، مشهور به جاحظ، کتابی است در معرفی کالاها و انواع امتعه و البسه و جواهرات و مانند آن، که در عصر نویسنده در ممالک مختلف تجارت می‌شده است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم سید حسن حسنی عبدالوهاب تونسی است. | '''كتاب التبصّر بالتجارة'''، منسوب به [[جاحظ، عمرو بن بحر|ابوعثمان عمرو بن بحر]] (160-255ق)، مشهور به [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، کتابی است در معرفی کالاها و انواع امتعه و البسه و جواهرات و مانند آن، که در عصر نویسنده در ممالک مختلف تجارت می‌شده است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم [[عبدالوهاب، حسن حسنی|سید حسن حسنی عبدالوهاب تونسی]] است. | ||
یکی از ادبای عرب به نام حسن حسنی عبدالوهاب در سوق العطارین تونس، رساله‌ای به نام «التبصّر» یافت و پنداشت که مؤلف آن جاحظ است. این رساله مورد تأیید آناستاس کرملی نیز قرار گرفت، اما مترجم فرانسوی رساله «شارل پلا»، به این انتساب چندان ایمان ندارد؛ زیرا به گمان وی نه اسلوب آن به سبک جاحظ می‌خورد و نه جاحظ در باب تجارت تخصصی داشته و اساساً وی – به قول پلا - از استعمال واژه‌های فارسی روگردان بوده است. بااین‌همه وی بعید نمی‌داند که جاحظ به دستور بزرگی از بزرگان زمان و به کمک متخصصی ایرانی، دست به تألیف چنین رساله‌ای زده باشد<ref>ر.ک: آذرنوش، آذرتاش، ص161</ref>. | یکی از ادبای عرب به نام [[عبدالوهاب، حسن حسنی|حسن حسنی عبدالوهاب]] در سوق العطارین تونس، رساله‌ای به نام «التبصّر» یافت و پنداشت که مؤلف آن [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] است. این رساله مورد تأیید آناستاس کرملی نیز قرار گرفت، اما مترجم فرانسوی رساله «شارل پلا»، به این انتساب چندان ایمان ندارد؛ زیرا به گمان وی نه اسلوب آن به سبک [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] می‌خورد و نه [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] در باب تجارت تخصصی داشته و اساساً وی – به قول پلا - از استعمال واژه‌های فارسی روگردان بوده است. بااین‌همه وی بعید نمی‌داند که [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] به دستور بزرگی از بزرگان زمان و به کمک متخصصی ایرانی، دست به تألیف چنین رساله‌ای زده باشد<ref>ر.ک: آذرنوش، آذرتاش، ص161</ref>. | ||
کتاب مشتمل بر مقدمه، شش باب و خاتمه است. موضوعات ابواب کتاب به‌ترتیب عبارتند از: طلا و نقره؛ جواهر نفیس؛ عطر و بوهای خوش؛ لباس؛ غذاها و سنگ‌های شهرها؛ بازها، شاهین‌ها و دیگر پرندگان شکاری. | کتاب مشتمل بر مقدمه، شش باب و خاتمه است. موضوعات ابواب کتاب به‌ترتیب عبارتند از: طلا و نقره؛ جواهر نفیس؛ عطر و بوهای خوش؛ لباس؛ غذاها و سنگ‌های شهرها؛ بازها، شاهین‌ها و دیگر پرندگان شکاری. | ||
چه‌بسا انگیزه جاحظ از تألیف این کتاب، رونق اقتصادی و رواج تجارت در عصری است که در آن زندگی می‌کرده است. جاحظ به ذکر کالاها و توشه‌ها و منابع و قیمت آنها اکتفا نکرده است، بلکه ویژگی‌های اصلی و تقلبی و کیفیت شناخت آنها را بیان کرده و از جمله بین عطرهای طبیعی و ناخالص تمییز داده است<ref>ر.ک: محمد احمد حسب‌الله، ص271-272</ref>. این رساله آنچه را که پایتخت‌های بزرگ اسلامی، به‌ویژه بغداد به آن رسیده بوده، از تبحر در عمران و آبادی و پیشرفت ساکنین در وسایل تجمل و رفاه زندگی را بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. | چه‌بسا انگیزه [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] از تألیف این کتاب، رونق اقتصادی و رواج تجارت در عصری است که در آن زندگی می‌کرده است. [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] به ذکر کالاها و توشه‌ها و منابع و قیمت آنها اکتفا نکرده است، بلکه ویژگی‌های اصلی و تقلبی و کیفیت شناخت آنها را بیان کرده و از جمله بین عطرهای طبیعی و ناخالص تمییز داده است<ref>ر.ک: محمد احمد حسب‌الله، ص271-272</ref>. این رساله آنچه را که پایتخت‌های بزرگ اسلامی، به‌ویژه بغداد به آن رسیده بوده، از تبحر در عمران و آبادی و پیشرفت ساکنین در وسایل تجمل و رفاه زندگی را بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. | ||
ناشر مناسب دیده است که در انتهای کتاب، فصلی از کتاب | ناشر مناسب دیده است که در انتهای کتاب، فصلی از کتاب «[[البلدان (ابن الفقيه)|البلدان]]» [[ابن فقیه، احمد بن محمد|ابن فقیه همدانی]] که نزدیک به عصر [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] می‌زیسته است را با عنوان «ذکر آنچه خداوند تعالی به هر شهر، از امتعه اختصاص داده است»، به کتاب ملحق کند. در این نوشتار مهم‌ترین کالاهای تجاری کشورهای بزرگ هند و چین و عراق و ایران و شهرهای مهم آنها چون بصره و اهواز و همدان و ری و خراسان به‌اختصار ذکر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص38-43</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۹
| التبصر بالتجارة في وصف ما یستظرف في البلدان من الأمتعه الرفیعة و الأعلاق النفیسة و الجواهر الثمینة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جاحظ، عمرو بن بحر (نويسنده) عبدالوهاب، حسن حسنی (مصحح) |
| ناشر | مکتبة الخانجي |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1414ق - 1994م |
| چاپ | 3 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب التبصّر بالتجارة، منسوب به ابوعثمان عمرو بن بحر (160-255ق)، مشهور به جاحظ، کتابی است در معرفی کالاها و انواع امتعه و البسه و جواهرات و مانند آن، که در عصر نویسنده در ممالک مختلف تجارت می‌شده است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم سید حسن حسنی عبدالوهاب تونسی است.
یکی از ادبای عرب به نام حسن حسنی عبدالوهاب در سوق العطارین تونس، رساله‌ای به نام «التبصّر» یافت و پنداشت که مؤلف آن جاحظ است. این رساله مورد تأیید آناستاس کرملی نیز قرار گرفت، اما مترجم فرانسوی رساله «شارل پلا»، به این انتساب چندان ایمان ندارد؛ زیرا به گمان وی نه اسلوب آن به سبک جاحظ می‌خورد و نه جاحظ در باب تجارت تخصصی داشته و اساساً وی – به قول پلا - از استعمال واژه‌های فارسی روگردان بوده است. بااین‌همه وی بعید نمی‌داند که جاحظ به دستور بزرگی از بزرگان زمان و به کمک متخصصی ایرانی، دست به تألیف چنین رساله‌ای زده باشد[۱].
کتاب مشتمل بر مقدمه، شش باب و خاتمه است. موضوعات ابواب کتاب به‌ترتیب عبارتند از: طلا و نقره؛ جواهر نفیس؛ عطر و بوهای خوش؛ لباس؛ غذاها و سنگ‌های شهرها؛ بازها، شاهین‌ها و دیگر پرندگان شکاری.
چه‌بسا انگیزه جاحظ از تألیف این کتاب، رونق اقتصادی و رواج تجارت در عصری است که در آن زندگی می‌کرده است. جاحظ به ذکر کالاها و توشه‌ها و منابع و قیمت آنها اکتفا نکرده است، بلکه ویژگی‌های اصلی و تقلبی و کیفیت شناخت آنها را بیان کرده و از جمله بین عطرهای طبیعی و ناخالص تمییز داده است[۲]. این رساله آنچه را که پایتخت‌های بزرگ اسلامی، به‌ویژه بغداد به آن رسیده بوده، از تبحر در عمران و آبادی و پیشرفت ساکنین در وسایل تجمل و رفاه زندگی را بیان کرده است[۳].
ناشر مناسب دیده است که در انتهای کتاب، فصلی از کتاب «البلدان» ابن فقیه همدانی که نزدیک به عصر جاحظ می‌زیسته است را با عنوان «ذکر آنچه خداوند تعالی به هر شهر، از امتعه اختصاص داده است»، به کتاب ملحق کند. در این نوشتار مهم‌ترین کالاهای تجاری کشورهای بزرگ هند و چین و عراق و ایران و شهرهای مهم آنها چون بصره و اهواز و همدان و ری و خراسان به‌اختصار ذکر شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق و متن کتاب.
- آذرنوش، آذرتاش، «رساله التبصر بالتجاره جاحظ و واژه‌های فارسی آن»، مقالات و بررسی‌ها، زمستان 1375، شماره 59 و 60 ، ص159 تا 178:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/63590
- محمد احمد حسب‌الله، «كتاب التبصر بالتجارة للجاحظ و أثره في كتابة التاريخ الاقتصادی للدولة العباسية»، كلية اللغة العربية بالقاهره، 1404، العدد 312، ص267 تا 297:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/726102