التأويل عند الغزالي نظرية و تطبيقا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏سا' به 'می‌‏سا'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'مى‏سا' به 'می‌‏سا')
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏201‎‏/‎‏45‎‏ ‎‏/‎‏غ‎‏4‎‏س‎‏2  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏201‎‏/‎‏45‎‏ ‎‏/‎‏غ‎‏4‎‏س‎‏2  
| موضوع =
| موضوع =
غزالي، محمد بن محمد، 450 - 505ق. - نظريه درباره تاويل  
غزالی، محمد بن محمد، 450 - 505ق. - نظريه درباره تاويل  
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =  
| ناشر =  
خط ۲۲: خط ۲۲:
| شابک =977-341-165-6
| شابک =977-341-165-6
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 19195
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12694
| کتابخوان همراه نور =12694
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''التأويل عند الغزالي نظرية و تطبيقا'''، تألیف [[سالم، عبدالجليل بن عبدالکريم|عبدالجلیل بن عبدالکریم سالم]]، پژوهشی است پیرامون دیدگاه [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] درباره تأویل قرآن کریم.
'''التأويل عند الغزالي نظرية و تطبيقا'''، تألیف [[سالم، عبدالجليل بن عبدالکريم|عبدالجلیل بن عبدالکریم سالم]]، پژوهشی است پیرامون دیدگاه [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] درباره تأویل قرآن کریم.


خط ۴۱: خط ۴۱:
در فصل اول، مفهوم تأویل در برخی از حوزه‌های معرفت اسلامی که با موضوع بحث مرتبط بوده، از جمله از لحاظ لغوی و اصطلاحی، در استعمال قرآن و اصطلاح مفسران، نزد علمای کلام، از دیدگاه نحات، در مذهب اسماعیلی و نزد صوفیه، بررسی شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19195/1/13 ر.ک: متن کتاب، ص13-45]</ref>.
در فصل اول، مفهوم تأویل در برخی از حوزه‌های معرفت اسلامی که با موضوع بحث مرتبط بوده، از جمله از لحاظ لغوی و اصطلاحی، در استعمال قرآن و اصطلاح مفسران، نزد علمای کلام، از دیدگاه نحات، در مذهب اسماعیلی و نزد صوفیه، بررسی شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19195/1/13 ر.ک: متن کتاب، ص13-45]</ref>.


به گفته نویسنده، واژه تأویل در قرآن کریم در شانزده مورد با معانی مختلف به کار رفته، از جمله در آیه 52 و 53 سوره اعراف: «وَ لَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْمٍ هُدًى وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يؤْمِنُونَ‌ هَلْ ينْظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يوْمَ يأْتِي تَأْوِيلُهُ يقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يفْتَرُونَ»؛ «و در حقیقت، ما برای آنان کتابى آوردیم که آن را از روى دانش، روشن و شیوایش ساخته‏ایم و برای گروهى که ایمان می‌آورند هدایت و رحمتى است آیا [آنان] جز در انتظار تأویل آنند؟ روزى که تأویلش فرارسد، کسانى که آن را پیش از آن به فراموشى سپرده‏‌اند، مى‌گویند: «حقاً فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند. پس آیا [امروز] ما را شفاعت‌گرانى هست که برای ما شفاعت کنند یا [ممکن است به دنیا] بازگردانیده شویم، تا غیر از آنچه انجام می‌‏دادیم، انجام دهیم»؛ به‌راستى که [آنان] به خویشتن زیان زدند و آنچه را به دروغ مى‏ساختند از کف دادند»، که لفظ تأویل در این مورد به معنای آمدن چیزی است (قیامت و اشراط آن) که قرآن به وقوع آن خبر داده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19195/1/16 ر.ک: همان، ص16]</ref>.
به گفته نویسنده، واژه تأویل در قرآن کریم در شانزده مورد با معانی مختلف به کار رفته، از جمله در آیه 52 و 53 سوره اعراف: «وَ لَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْمٍ هُدًى وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يؤْمِنُونَ هَلْ ينْظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يوْمَ يأْتِي تَأْوِيلُهُ يقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يفْتَرُونَ»؛ «و در حقیقت، ما برای آنان کتابى آوردیم که آن را از روى دانش، روشن و شیوایش ساخته‌‏ایم و برای گروهى که ایمان می‌آورند هدایت و رحمتى است آیا [آنان] جز در انتظار تأویل آنند؟ روزى که تأویلش فرارسد، کسانى که آن را پیش از آن به فراموشى سپرده‏‌اند، مى‌گویند: «حقاً فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند. پس آیا [امروز] ما را شفاعت‌گرانى هست که برای ما شفاعت کنند یا [ممکن است به دنیا] بازگردانیده شویم، تا غیر از آنچه انجام می‌‏دادیم، انجام دهیم»؛ به‌راستى که [آنان] به خویشتن زیان زدند و آنچه را به دروغ می‌‏ساختند از کف دادند»، که لفظ تأویل در این مورد به معنای آمدن چیزی است (قیامت و اشراط آن) که قرآن به وقوع آن خبر داده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19195/1/16 ر.ک: همان، ص16]</ref>.


نویسنده به این نکته اشاره نموده است که به اعتقاد ابن تیمیه، استعمال لفظ تأویل در کتاب خدا، غیر از استعمالی است که علمای متأخر اصول و فقه و تفسیر داشته‌اند. به باور نویسنده، استعمال این لفظ، سه مرحله داشته است:
نویسنده به این نکته اشاره نموده است که به اعتقاد ابن تیمیه، استعمال لفظ تأویل در کتاب خدا، غیر از استعمالی است که علمای متأخر اصول و فقه و تفسیر داشته‌اند. به باور نویسنده، استعمال این لفظ، سه مرحله داشته است:
خط ۷۶: خط ۷۶:


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.
مقدمه و متن کتاب.


{{الگو:علوم قرآنی}}
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[طبقات المعتزلة]]
[[المنطلقات الفكرية عند الإمام الفخر الرازي]]
[[جلاء العينين في محاكمة الاحمدين؛ احمد بن عبد الحليم بن تيمية، احمد بن محمد بن حجر الهيتمي]]
[[فصل الخطاب من كتاب‌الله و حديث الرسول و كلام العلماء في مذهب ابن عبدالوهاب]]
[[معجم طبقات المتکلمین]]
[[مقالات الشيخ أبي‌الحسن الأشعري إمام أهل السنة]]
[[نقدی بر افکار ابن تیمیه]]
[[اندیشه‌های کلامی علامه حلی]]
[[نقدی بر افکار ابن تیمیه]]
[[ایمان‌گرایی خردپیشه در اندیشه فخر رازی]]


==وابسته‌ها==
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
خط ۹۱: خط ۱۱۳:
   
   
[[رده:طبقات و تراجم متکلمان]]
[[رده:طبقات و تراجم متکلمان]]
[[رده:جدید 25 تیرالی 24 مرداد]]
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)]]