۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبارت‌اند' به 'عبارتند'
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نام‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'عبارت‌اند' به 'عبارتند') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
مطالب کتاب به دو قسمت اصلی تقسیم می‌شود؛ قسمت اول مربوط به محقق کتاب است که شامل اهدائیه و تشکر، مقدمه بحث، توضیح برخی مباحث اصلی در علوم قرآنی، معرفی مؤلف، کتاب‌هایی که در این درباره نوشته شده و... است. قسمت دوم، متن مؤلف است و شامل یک مقدمه و محتوای مطالب ضمن ابواب متعدد است. | مطالب کتاب به دو قسمت اصلی تقسیم می‌شود؛ قسمت اول مربوط به محقق کتاب است که شامل اهدائیه و تشکر، مقدمه بحث، توضیح برخی مباحث اصلی در علوم قرآنی، معرفی مؤلف، کتاب‌هایی که در این درباره نوشته شده و... است. قسمت دوم، متن مؤلف است و شامل یک مقدمه و محتوای مطالب ضمن ابواب متعدد است. | ||
نویسنده در این اثر از 258 اثر استفاده کرده که برخی از آن‌ها | نویسنده در این اثر از 258 اثر استفاده کرده که برخی از آن‌ها عبارتند از: الياءات المشددات في القرآن و كلام العرب نوشته ابومحمد مکی بن ابوطالب قیسی قیروانی قرطبی، الوافي في شرح الشاطبية في القراءات السبع اثر شیخ عبدالفتاح عبدالغنی قاضی، هداية المريد الی رواية ابي سعيد و هو شرح علی منظومة الشيخ محمد المتولي في رواية ورش من طريق الشاطبية تألیف شیخ محمد بن علی ضباع، [[الـمفصل في صنعة الإعراب|المفصل في علم العربية]] تصنيف [[زمخشری، محمود بن عمر|ابوالقاسم محمود بن عمر زمخشری]] و....<ref>ر.ک: فهرست مصادر و مراجع، ص544-565</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
مؤلف در مقدمه‌اش درباره مطالب کتاب می‌نویسد: این کتابی است شامل تعداد آیات و کلمات و حروف قرآن، شناخت خموس و عشور آن (خموس به معنی شمارش پنج تا پنج تا و عشور به معنی شمارش ده تا ده تای آیات قرآن است که پیش از شماره‌گذاری آیات قرآن از این روش استفاده می‌شده و خموس با علامت اختصاری «خ» و عشور با علامت اختصاری «ع» در مصاحف قدیمی علامت‌گذاری می‌شده است.)، سوره‌های مکی و مدنی‌اش، بیان اتفاقات و اختلافات ائمه اهل حجاز و عراق و شام در تعداد سوره‌ها و آیات و کلمات، آنچه در سنن درباره تعداد آیات از پیشینیان به دست ما رسیده است، و آنچه از شمارش با انگشتان دست از آن‌ها برای ما به‌جا مانده (یکی از روش‌های شمارش آیات برای عرب در قدیم شمارش با انگشتان دست بوده است) و سایر اموری (مانند نظم ابواب) که متقدمین در ذکر آن کم‌کاری کرده‌اند و نویسندگان هم از آن روی‌گردان شده‌اند. در این کتاب از پرگویی و تکلف پرهیز شده تا نفع آن به عموم طالبان این علم برسد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص63-64</ref> | مؤلف در مقدمه‌اش درباره مطالب کتاب می‌نویسد: این کتابی است شامل تعداد آیات و کلمات و حروف قرآن، شناخت خموس و عشور آن (خموس به معنی شمارش پنج تا پنج تا و عشور به معنی شمارش ده تا ده تای آیات قرآن است که پیش از شماره‌گذاری آیات قرآن از این روش استفاده می‌شده و خموس با علامت اختصاری «خ» و عشور با علامت اختصاری «ع» در مصاحف قدیمی علامت‌گذاری می‌شده است.)، سوره‌های مکی و مدنی‌اش، بیان اتفاقات و اختلافات ائمه اهل حجاز و عراق و شام در تعداد سوره‌ها و آیات و کلمات، آنچه در سنن درباره تعداد آیات از پیشینیان به دست ما رسیده است، و آنچه از شمارش با انگشتان دست از آن‌ها برای ما به‌جا مانده (یکی از روش‌های شمارش آیات برای عرب در قدیم شمارش با انگشتان دست بوده است) و سایر اموری (مانند نظم ابواب) که متقدمین در ذکر آن کم‌کاری کرده‌اند و نویسندگان هم از آن روی‌گردان شده‌اند. در این کتاب از پرگویی و تکلف پرهیز شده تا نفع آن به عموم طالبان این علم برسد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص63-64</ref> | ||
نویسنده در راستای بیان مطالب سابق به ذکر روایات و عمل صحابه و سنن استناد می‌کند مثلاً در صفحات 64 تا 76 کتاب به ذکر سنن و آثاری که تعداد آیات در آن‌ها وارد شده می‌پردازد و پس‌ازآن سننی را که عشور بر آن‌ها وارد شده ذکر می‌کند. وی در بخش زیادی از کتاب به ذکر سوره‌ها و عدد آیات آنان با ذکر اتفاق و اختلاف علما دراین‌باره و تعداد کلمات و حروفشان و فواصل شبیه به رؤوس آیاتی که اجماع بر آن نیست می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص174-506</ref> مثلاً درباره سوره ناس می‌نویسد: بنا بر قول [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و مجاهد و عطاء، مدنی است و قتاده گفته مکی است... کلمات آن بیست کلمه و حروفش مانند سوره فلق هفتادونه تا هستند. به نظر مکی و شامی هفت آیه دارد و به نظر بقیه شش آیه. اختلاف در آیه «الوسواس» (آیه 4 ناس) است که مکی و شامی آن را آیه حساب کرده‌اند و سایرین نه. رؤوس آیات آن | نویسنده در راستای بیان مطالب سابق به ذکر روایات و عمل صحابه و سنن استناد می‌کند مثلاً در صفحات 64 تا 76 کتاب به ذکر سنن و آثاری که تعداد آیات در آن‌ها وارد شده می‌پردازد و پس‌ازآن سننی را که عشور بر آن‌ها وارد شده ذکر می‌کند. وی در بخش زیادی از کتاب به ذکر سوره‌ها و عدد آیات آنان با ذکر اتفاق و اختلاف علما دراین‌باره و تعداد کلمات و حروفشان و فواصل شبیه به رؤوس آیاتی که اجماع بر آن نیست می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص174-506</ref> مثلاً درباره سوره ناس می‌نویسد: بنا بر قول [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و مجاهد و عطاء، مدنی است و قتاده گفته مکی است... کلمات آن بیست کلمه و حروفش مانند سوره فلق هفتادونه تا هستند. به نظر مکی و شامی هفت آیه دارد و به نظر بقیه شش آیه. اختلاف در آیه «الوسواس» (آیه 4 ناس) است که مکی و شامی آن را آیه حساب کرده‌اند و سایرین نه. رؤوس آیات آن عبارتند از «برب الناس» (از آیه 1)، «ملک الناس» (آیه 2)، «اله الناس» (آیه 3)، «الخناس» (از آیه 4)، «الناس» (از آیه 5)، «و الناس» (از آیه 6).<ref>ر.ک: همان، ص505</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||