۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سال نشر = 1988 م | | سال نشر = 1988 م | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02515AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''البخلاء''' اثر [[جاحظ، عمرو بن بحر|ابوعثمان عمرو بن بحر بن محبوب جاحظ]]، كتابى است در مورد بخل و | '''البخلاء''' اثر [[جاحظ، عمرو بن بحر|ابوعثمان عمرو بن بحر بن محبوب جاحظ]]، كتابى است در مورد بخل و داستان‌هایى پيرامون انسان‌هاى بخيل كه به زبان عربى و در اوايل قرن سوم هجرى نوشته شده است. | ||
نویسنده در آغاز كتاب، عنوان مى‌كند كه اين اثر را در پاسخ به درخواست يكى از دوستانش كه از وى درخواست كرده بود درباره بخيلان و نوادر آنان با او سخن بگويد، نگاشته است. | نویسنده در آغاز كتاب، عنوان مى‌كند كه اين اثر را در پاسخ به درخواست يكى از دوستانش كه از وى درخواست كرده بود درباره بخيلان و نوادر آنان با او سخن بگويد، نگاشته است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
نویسنده در آغاز كتاب، با ذكر مقدمه‌اى طولانى، در صدد برانگيختن انگيزه خواننده برای مطالعه اثر وى برآمده است. | نویسنده در آغاز كتاب، با ذكر مقدمه‌اى طولانى، در صدد برانگيختن انگيزه خواننده برای مطالعه اثر وى برآمده است. | ||
از خلال نوادر و قصصى كه نویسنده در مورد بخيلان يادآور شده، مى‌توان به | از خلال نوادر و قصصى كه نویسنده در مورد بخيلان يادآور شده، مى‌توان به حيله‌هایى كه از طرف آنان به كار مى‌رود آگاهى يافت. وى معتقد است كه بخل نزد ايشان فنى از اقتصاد است و ايشان آرايى دارند كه به ذهن كمتر كسى خطور مى‌كند. | ||
جاحظ در اين كتاب، سخاوت را صفت عرب و بخل را صفت غير عرب معرفى مى‌كند. پس از فتوحات اسلامى كه عرب‌ها با اقوام و نژادهاى ديگر تركيب شدند، تقابل بخل و سخاى عجم غير مسلمان و عرب‌هاى مسلمان در كتاب‌ها و آثار تاريخى، از جمله اين كتاب، بيشتر به چشم مى‌خورد. در عهد عباسيان، خراسانى‌ها | جاحظ در اين كتاب، سخاوت را صفت عرب و بخل را صفت غير عرب معرفى مى‌كند. پس از فتوحات اسلامى كه عرب‌ها با اقوام و نژادهاى ديگر تركيب شدند، تقابل بخل و سخاى عجم غير مسلمان و عرب‌هاى مسلمان در كتاب‌ها و آثار تاريخى، از جمله اين كتاب، بيشتر به چشم مى‌خورد. در عهد عباسيان، خراسانى‌ها جُنگ‌هایى حاوى حكاياتى درباره بخيلان مى‌نوشته‌اند كه جاحظ از جمله آن‌هاست. | ||
از جمله افرادى كه حكايتى از آن‌ها نقل شده، عبارتند از: سهل بن هارون، مقلى خراسانى، زبيدة بن حميد، ابوشعيب قلال، ابونواس، عوف بن قعقاع، ابويعقوب دقنان و... | از جمله افرادى كه حكايتى از آن‌ها نقل شده، عبارتند از: سهل بن هارون، مقلى خراسانى، زبيدة بن حميد، ابوشعيب قلال، ابونواس، عوف بن قعقاع، ابويعقوب دقنان و... | ||