۸۱٬۷۴۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[مؤسسه النشر الاسلامي التابعه لجماعه المدرسین بقم المشرفه]] (محقق) | ||
[[علم‌الهدی، علی بن الحسین]] ( | [[علم‌الهدی، علی بن الحسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 181/6 /ع8الف8 | | کد کنگره =BP 181/6 /ع8الف8 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
شیعه - | شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها | ||
فقه جعفری - قرن 5ق. | فقه جعفری - قرن 5ق. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| سال نشر = 1415 ق | | سال نشر = 1415 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00036AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =00036 | ||
| کتابخوان همراه نور =00036 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| الانتصار (ابهام زدایی)}} | |||
'''الانتصار''' یا'''الانفرادات في الفقه و الانتصار لما أجمعت عليه الإماميّة و مسائل الانفرادات في الفقه''' تألیف [[علم‌الهدی، علی بن الحسین|سيد ابوالقاسم على بن حسین موسوى بغدادى]]، معروف به شريف مرتضى يا علم الهدى (م 436 ق)می‌باشد. | |||
==منزلت كتاب== | ==منزلت كتاب== | ||
كتاب الانتصار از مشهورترين كتب فقهى [[علم‌الهدی، علی بن حسین| | كتاب الانتصار از مشهورترين كتب فقهى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (قده) است كه همچون كتاب‌هاى «[[مسائل الناصريات]]» و «[[جمل العلم و العمل]]» در طول تاريخ مورد توجه فقهاى عظام واقع شده است. | ||
اين كتاب كه در بردارندۀ منفردات و نظريات خاص مذهب شيعه است در جواب به تشنيع و بدگويى نسبت به مذهب شيعه نوشته شده است. | اين كتاب كه در بردارندۀ منفردات و نظريات خاص مذهب شيعه است در جواب به تشنيع و بدگويى نسبت به مذهب شيعه نوشته شده است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۹: | ||
اگر چه در اين كتاب مؤلف از استدلال‌هاى فقهى متعارف خوددارى نموده و يا كمتر استفاده كرده است ولى به علت اين كه در دفاع از شيعه نوشته شده و به طرح نظريات و اقوال مذاهب مختلف اهل تسنن نظير شافعى، مالكى، حنفى و حنبلى پرداخته است به صورت كتابى كه فقه مقارن را تبيين مى‌نمايد در آمده است. | اگر چه در اين كتاب مؤلف از استدلال‌هاى فقهى متعارف خوددارى نموده و يا كمتر استفاده كرده است ولى به علت اين كه در دفاع از شيعه نوشته شده و به طرح نظريات و اقوال مذاهب مختلف اهل تسنن نظير شافعى، مالكى، حنفى و حنبلى پرداخته است به صورت كتابى كه فقه مقارن را تبيين مى‌نمايد در آمده است. | ||
كتاب الانتصار از جهت تاريخى بر تمامى كتاب‌هاى فقه مقارن در تاريخ فقه شيعه مقدم بوده و متأخرين از [[علم‌الهدی، علی بن حسین| | كتاب الانتصار از جهت تاريخى بر تمامى كتاب‌هاى فقه مقارن در تاريخ فقه شيعه مقدم بوده و متأخرين از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، همچون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ الطائفه، محمد بن حسن طوسى]] و [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] به آن عنايت خاصى داشته‌اند و كتاب مسائل [[الخلاف]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز به همين سبک تأليف شده است. | ||
كتاب در بردارندۀ بيش از 336 مسألۀ فقهى است كه مؤلف از ذكر تفصيلى روايات و اقوال فقهاء خوددارى نموده است و بيشتر به اجماع و آيات قرآن كريم استناد نموده است. | كتاب در بردارندۀ بيش از 336 مسألۀ فقهى است كه مؤلف از ذكر تفصيلى روايات و اقوال فقهاء خوددارى نموده است و بيشتر به اجماع و آيات قرآن كريم استناد نموده است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
بنظر مى‌رسد اجماعاتى كه مؤلف در كتاب ذكر نموده است به عنوان حجت بر عليه مخالفين مذهب تشيع و بدگويان و تقبيح كنندگان ذكر نموده است و با اجماع مصطلح در مذهب شيعه كه كاشف از قول معصوم(ع) فرق دارد و حتى در بسيارى از موارد عبارت فالموافق للإماميّة في هذه المسألة أكثر من مخالفينا ديده مى‌شود كه نشان از اين دارد كه مؤلف در مقام بيان زياد بودن طرف‌داران نظريات فقهى مذهب تشيع است. | بنظر مى‌رسد اجماعاتى كه مؤلف در كتاب ذكر نموده است به عنوان حجت بر عليه مخالفين مذهب تشيع و بدگويان و تقبيح كنندگان ذكر نموده است و با اجماع مصطلح در مذهب شيعه كه كاشف از قول معصوم(ع) فرق دارد و حتى در بسيارى از موارد عبارت فالموافق للإماميّة في هذه المسألة أكثر من مخالفينا ديده مى‌شود كه نشان از اين دارد كه مؤلف در مقام بيان زياد بودن طرف‌داران نظريات فقهى مذهب تشيع است. | ||
وى در قسمتى از خطبۀ كتاب اين گونه مى‌نويسد: و كيف لا يعد خلافا من يرجع في مذهبه إلى أقوال | وى در قسمتى از خطبۀ كتاب اين گونه مى‌نويسد: و كيف لا يعد خلافا من يرجع في مذهبه إلى أقوال أهل‌البيت(ع) الذي جعل النبي(ص) أقوالهم لكتاب الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه في قوله(ع): إنیمخلف فيكم ما إن تمسكتم بهما لن تضلّوا كتاب اللّه و عترتي أهل بيتي و إنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض و لهذا ذهب كثير من علماء المعتزلة و محصليهم إلى أنّ إجماع أهل‌البيت(ع) وحدهم حجّة.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 118/1 به نقل از مقدمۀ كتاب الانتصار</ref> | ||
بنابراین مبناى مؤلف اين است كه اكثريت نداشتن دليل بطلان يك مذهب نيست زيرا كه در سرزمين‌هاى مختلف علماى مذاهب مختلف همچون [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] يا شافعى يا مالك داراى نظريات منفردى بوده‌اند و مورد اهانت و شفاعت واقع نشده‌اند بنابراین اگر علماء و فقهاى شيعه با استناد به گفته‌هاى امامانى همچون امام محمد باقر(ع)، [[امام صادق]](ع)، امام زين‌العابدين(ع) و حتى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] داراى نظريات منفردى باشند نبايد مورد اهانت واقع شوند. | |||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]9 كتاب به نام الانتصار نام برده شده كه الانتصار تأليف [[شيخ مفيد]] (م 413 ق) و الانتصار تأليف [[مسعودی، علی بن حسین|على بن | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]9 كتاب به نام الانتصار نام برده شده كه الانتصار تأليف [[شيخ مفيد]] (م 413 ق) و الانتصار تأليف [[مسعودی، علی بن حسین|على بن حسین مسعودى]] صاحب [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]] (م 346 ق) از معروفترين آنان است. | ||
==تأليف و انتشار== | ==تأليف و انتشار== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۶: | ||
بنابر آنچه در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] آمده است اين كتاب پس از سال 420ق تأليف شده است.<ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 294/5</ref> | بنابر آنچه در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] آمده است اين كتاب پس از سال 420ق تأليف شده است.<ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 294/5</ref> | ||
اولین بار اين كتاب در ضمن كتاب جوامع الفقهيه در سال 1276ق چاپ شده است. كتاب جوامع الفقهيه شامل 91 كتاب از كتب قدماء همچون «[[المقنع]]» و «الهداية» [[شيخ صدوق]]، «الانتصار»، «ال[[مسائل الناصريات]]» مى‌باشد.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]252/5</ref> | |||
كتاب موجود در سال 1415ق در مؤسسۀ نشر اسلامى تابع جامعۀ مدرسين در قم چاپ شده است و محقق آن شيخ على دباغ و همين‌طور گروه تحقيق جامعۀ مدرسين مى‌باشند. | كتاب موجود در سال 1415ق در مؤسسۀ نشر اسلامى تابع جامعۀ مدرسين در قم چاپ شده است و محقق آن شيخ على دباغ و همين‌طور گروه تحقيق جامعۀ مدرسين مى‌باشند. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۸: | ||
#نسخۀ كتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 2234 كه در سال 596ق نوشته شده است. اين نسخه كم غلط و نسخۀ نفيسى است كه فقط صفحۀ اول آن موجود نيست و نسخۀ اصلى مورد اعتماد در چاپ كتاب مى‌باشد. | #نسخۀ كتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 2234 كه در سال 596ق نوشته شده است. اين نسخه كم غلط و نسخۀ نفيسى است كه فقط صفحۀ اول آن موجود نيست و نسخۀ اصلى مورد اعتماد در چاپ كتاب مى‌باشد. | ||
#نسخۀ كتابخانۀ مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس با شمارۀ 1573 كه در سال 1068ق استنساخ آن تمام شده است و با رمز «أ» مشخص شده است. | #نسخۀ كتابخانۀ مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس با شمارۀ 1573 كه در سال 1068ق استنساخ آن تمام شده است و با رمز «أ» مشخص شده است. | ||
#نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد با شمارۀ 7446 كه در سال 1067ق نسخه بردارى آن | #نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد با شمارۀ 7446 كه در سال 1067ق نسخه بردارى آن پایان يافته است و با رمز «ب» مشخص شده است. | ||
==تقسيم بندى مطالب== | ==تقسيم بندى مطالب== | ||
| خط ۹۶: | خط ۹۸: | ||
از ديگر ويژگى‌هاى كتاب استناد مؤلف به اجماعات شيعه است. بنظر مى‌رسد اجماعات مذكور در كتاب، اجماعات بر عليه مذاهب ديگر و حجت بر آنان است و از اجماعات متداول در درون فقه شيعه نمى‌باشد. | از ديگر ويژگى‌هاى كتاب استناد مؤلف به اجماعات شيعه است. بنظر مى‌رسد اجماعات مذكور در كتاب، اجماعات بر عليه مذاهب ديگر و حجت بر آنان است و از اجماعات متداول در درون فقه شيعه نمى‌باشد. | ||
و در واقع مؤلف با ذكر اين اجماعات و استناد به اين كه در امت پيامبر(ص) گروهى باهم اجماع بر فساد نخواهند داشت، مشروعيت نظر | و در واقع مؤلف با ذكر اين اجماعات و استناد به اين كه در امت پيامبر(ص) گروهى باهم اجماع بر فساد نخواهند داشت، مشروعيت نظر شیعیان را در برابر بدگويان تقبيح كنندگان آنان اثبات مى‌كند. | ||
مؤلف در كتاب سعى كرده كمتر از استدلال‌هاى فقهى و اصولى استفاده نموده و يا به صورت اشاره‌اى گذرا آنها را مطرح مى‌كند و همين‌طور از ذكر روايات اماميه خوددارى نموده و بيشتر به آيات قرآن كريم و روايات مذكور در كتب اهل تسنن استناد نموده است. | مؤلف در كتاب سعى كرده كمتر از استدلال‌هاى فقهى و اصولى استفاده نموده و يا به صورت اشاره‌اى گذرا آنها را مطرح مى‌كند و همين‌طور از ذكر روايات اماميه خوددارى نموده و بيشتر به آيات قرآن كريم و روايات مذكور در كتب اهل تسنن استناد نموده است. | ||
از ديگر ويژگى‌هاى كتاب دورى از تطويل و | از ديگر ويژگى‌هاى كتاب دورى از تطويل و زيادويى است. مؤلف سعى نموده در نهایت اختصار و ايجاز به اشكالات وارد بر منفردات مذهب اماميه جواب داده و از شرح و بسط و استيفاى كامل جواب خوددارى نمايد كه مكررا به اين مطلب اشاره مى‌نمايد. | ||
==نظريات جديد== | ==نظريات جديد== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۹: | ||
الانتصار پر از ابتكارات و نظريات جديد بخصوص در باب اجماعات منقول و محصل است. از بارزترين نظريات مؤلف استفاده از اجماع در ابواب مختلف و تخصيص ادله مى‌باشد. به عنوان نمونه در وجه استدلال به اجماع، در صفحۀ 422 اين گونه مى‌نويسد: | الانتصار پر از ابتكارات و نظريات جديد بخصوص در باب اجماعات منقول و محصل است. از بارزترين نظريات مؤلف استفاده از اجماع در ابواب مختلف و تخصيص ادله مى‌باشد. به عنوان نمونه در وجه استدلال به اجماع، در صفحۀ 422 اين گونه مى‌نويسد: | ||
لأنیوجدت أصحابنا مجمعين على نفي الربا...و إجماع هذه الطائفة قد ثبت أنّه حجّة و يخص بمثله ظواهر الكتاب و الصحيح نفي الربا بين ما ذكرناه. | |||
در جاى ديگر مؤلف مى‌نويسد: قد بيّنا في مواضع من كتبنا أن خلاف الإماميّة إذا تعيّن في واحد أو جماعة معروفة مشار إليها لم يقع به.<ref>صفحۀ 452 الانتصار</ref> | در جاى ديگر مؤلف مى‌نويسد: قد بيّنا في مواضع من كتبنا أن خلاف الإماميّة إذا تعيّن في واحد أو جماعة معروفة مشار إليها لم يقع به.<ref>صفحۀ 452 الانتصار</ref> | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۳۱: | ||
إن هذه الأخبار كلها إذا سلمت من المطاعن و التضعيف...أخبار آحاد، و قد ثبت أنها لا توجب عملا في الشريعة، و لا يرجع بمثلها عما علم و قطع عليه.<ref>صفحۀ 269</ref> | إن هذه الأخبار كلها إذا سلمت من المطاعن و التضعيف...أخبار آحاد، و قد ثبت أنها لا توجب عملا في الشريعة، و لا يرجع بمثلها عما علم و قطع عليه.<ref>صفحۀ 269</ref> | ||
با اين حال مؤلف در بسيارى از | با اين حال مؤلف در بسيارى از كتاب‌هایش به اخبار آحاد استناد نموده و از آنان استفاده مى‌نمايد. در همين بحث نكاح مؤلف به ادلۀ عقلى نيز استناد نموده است: إنّه قد ثبت بأدلة الصحيحة أن كل منفعة لا ضرر فيها في عاجل و لا آجل مباحة بضرورة العقل و هذه صفة نكاح المتعة.<ref>صفحۀ 268</ref> | ||
مؤلف در مباحث مختلف قبول يك نظريه را منوط به اجماع، نصوص و طرق علمى مى‌داند و استناد اهل تسنن را به اخبار آحاد موجب ظن دانسته و آن را كافى نمى‌داند و اصولا در عبارت‌هاى كتاب عبارت «علمنا» زياد ديده مى‌شود. به عنوان نمونه مؤلف در بحث ضمان صقاع اين گونه مى‌نويسد: | مؤلف در مباحث مختلف قبول يك نظريه را منوط به اجماع، نصوص و طرق علمى مى‌داند و استناد اهل تسنن را به اخبار آحاد موجب ظن دانسته و آن را كافى نمى‌داند و اصولا در عبارت‌هاى كتاب عبارت «علمنا» زياد ديده مى‌شود. به عنوان نمونه مؤلف در بحث ضمان صقاع اين گونه مى‌نويسد: | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۴۰: | ||
[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و قد جمع | [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و قد جمع السيد الشريف المرتضى علم الهدى ذو المجدين قدس اللّه روحه ما انفردت به الإماميّة أو ظن انفرادها به و لها موافق فيه في جميع أبواب الفقه من الطهارة إلى الديات في كتاب سماه الانتصار.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 117/1</ref> | ||
و در جاى ديگر به نقل از [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] در الخلاصة: متوحد في علوم كثيرة على فضله متقدم في علوم و عدّ منه الفقه و جل مؤلفاته لم يسبق إليها في الفقه، الناصريات شرح مسائل لجده الناصر، الانتصار فيما انفردت به الإماميّة، الجمل.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 145/1</ref> | و در جاى ديگر به نقل از [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] در الخلاصة: متوحد في علوم كثيرة على فضله متقدم في علوم و عدّ منه الفقه و جل مؤلفاته لم يسبق إليها في الفقه، الناصريات شرح مسائل لجده الناصر، الانتصار فيما انفردت به الإماميّة، الجمل.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 145/1</ref> | ||
مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و ألّف في الفقه المقارن فوازن بين مذهبه محتجا له و بين المذاهب الأخرى محتجا عليها، و له في ذلك كتب أهمها: الانتصار و الناصريات. <ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 282/5</ref> | مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و ألّف في الفقه المقارن فوازن بين مذهبه محتجا له و بين المذاهب الأخرى محتجا عليها، و له في ذلك كتب أهمها: الانتصار و الناصريات.<ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 282/5</ref> | ||
در جاى ديگر: و من خير كتب الدالة على سعة اطلاعه و اجتهاده كتاباه الناصريات و الانتصار فقد ظهر مدى إلمامه بالمذاهب الفقهية الإسلاميّة.<ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 277/5</ref> | در جاى ديگر: و من خير كتب الدالة على سعة اطلاعه و اجتهاده كتاباه الناصريات و الانتصار فقد ظهر مدى إلمامه بالمذاهب الفقهية الإسلاميّة.<ref>مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 277/5</ref> | ||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۵۰: | ||
ريحانة الأدب: الانتصار فيما انفردت به الإمامية، در فقه، در بيان احكامى كه فرقۀ شيعه از طرف مخالفين، بجهت خلاف اجماع بودن آنها مورد تشنيع بوده‌اند و ثابت كرده كه شيعه در هر يك از احكام همچنانى دليلى قاطع از كتاب و سنت در دست دارد. و خلاف اجماع نبوده و بعضى از فقهاى ديگر نيز موافقت دارند.<ref>ريحانة الأدب 187/4</ref> | ريحانة الأدب: الانتصار فيما انفردت به الإمامية، در فقه، در بيان احكامى كه فرقۀ شيعه از طرف مخالفين، بجهت خلاف اجماع بودن آنها مورد تشنيع بوده‌اند و ثابت كرده كه شيعه در هر يك از احكام همچنانى دليلى قاطع از كتاب و سنت در دست دارد. و خلاف اجماع نبوده و بعضى از فقهاى ديگر نيز موافقت دارند.<ref>ريحانة الأدب 187/4</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع و مآخذ== | ==منابع و مآخذ== | ||
#[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]360/2، 400/2 | #[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]360/2، 400/2 | ||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۳: | ||
# لؤلؤ البحرين 313 | # لؤلؤ البحرين 313 | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الانتصار للقرآن]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۷۳: | ||
[[رده: فقه مذاهب]] | [[رده: فقه مذاهب]] | ||
[[رده: فقه شیعه]] | [[رده: فقه شیعه]] | ||