۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
|||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[تامر، عارف]] (محقق) | [[تامر، عارف]] (محقق) | ||
[[ابوفراس مینقی، | [[ابوفراس مینقی، شهابالدین بن نصر]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 215 /الف2الف9 | | کد کنگره =BP 215 /الف2الف9 | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
کلام اسماعیلیه - قرن 10ق. | کلام اسماعیلیه - قرن 10ق. | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
المطبعة | المطبعة الکاثولیکية | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1964 م | | سال نشر = 1964 م | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01084AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10584 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10584 | ||
| کتابخوان همراه نور =01084 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
كتاب، با ذكر آيات قرآن كريم به تكرار داستان آدم(ع) هفت مرتبه در قرآن كريم اشاره كرده و ابليس هر يك از انبيا را نام مىبرد. وى در آخر چنين نتيجهگيرى مىكند كه تفاوت ابليس بالقوه و بالفعل در آن است كه ابليس بالقوه مىتواند توبه كند و با تغيير صورت ابليسى خود به حق رجوع كند، اما ابليس بالفعل امكان توبه ندارد. وى سپس به گونه ديگرى نيز تأويل مىبرد كه ابليسهاى بالقوه فقهاى قشرى و بزرگان هستند كه اگر قلوب آنها فاسد شود، صورت روحانى آنها ابليس بالفعل مىشود كه عقاب خواهد شد و ندامت، ديگر سودى ندارد. | كتاب، با ذكر آيات قرآن كريم به تكرار داستان آدم(ع) هفت مرتبه در قرآن كريم اشاره كرده و ابليس هر يك از انبيا را نام مىبرد. وى در آخر چنين نتيجهگيرى مىكند كه تفاوت ابليس بالقوه و بالفعل در آن است كه ابليس بالقوه مىتواند توبه كند و با تغيير صورت ابليسى خود به حق رجوع كند، اما ابليس بالفعل امكان توبه ندارد. وى سپس به گونه ديگرى نيز تأويل مىبرد كه ابليسهاى بالقوه فقهاى قشرى و بزرگان هستند كه اگر قلوب آنها فاسد شود، صورت روحانى آنها ابليس بالفعل مىشود كه عقاب خواهد شد و ندامت، ديگر سودى ندارد. | ||
ابوفراس پس از اين مقدمه به بيان تفاوت بين انسان بالقوه و انسان بالفعل مىپردازد. او انسان بالقوه را مختار فاعل مأمور و همان روح ناطقه مىداند و دست و پا و زبان و ساير اعضا را | ابوفراس پس از اين مقدمه به بيان تفاوت بين انسان بالقوه و انسان بالفعل مىپردازد. او انسان بالقوه را مختار فاعل مأمور و همان روح ناطقه مىداند و دست و پا و زبان و ساير اعضا را ابزارهایى مىداند كه روح در افعالش آنها را به كار مىگيرد. او سپس در اثبات اين ادعا چنين استدلال مىكند كه اخبار و علم و عقل و اراده و... در روح است نه در عضو. خداوند عز و جل نيز روح را مورد خطاب قرار داده است، چرا كه حكيم، آنچه را كه معرفت و فهم و تمييز ندارد، مورد خطاب قرار نمىدهد. | ||
وى در بخش ديگرى از كتاب، به كيفيت صور ملائكه و انس و جن و شياطين پرداخته و با ذكر مقدماتى فلسفى، به تبيين اين بحث مىپردازد. وى مخلوقات عالم را همانند تعداد ماههاى حمل زنان، عبارت از نه جنس معادن، نبات، حيوان، بشر، شيطان، ابليس، جن، ملائكه، بهشتيان مىداند. | وى در بخش ديگرى از كتاب، به كيفيت صور ملائكه و انس و جن و شياطين پرداخته و با ذكر مقدماتى فلسفى، به تبيين اين بحث مىپردازد. وى مخلوقات عالم را همانند تعداد ماههاى حمل زنان، عبارت از نه جنس معادن، نبات، حيوان، بشر، شيطان، ابليس، جن، ملائكه، بهشتيان مىداند. | ||
خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
او معتقد است صفات ذات، حدود روحانى و صفات فعل، حدود جسمانى است؛ چرا كه صفات ذات و موصوف به آن اعلى از صفات فعل و موصوف به آن است، چنانكه روح از جسم والاتر است. | او معتقد است صفات ذات، حدود روحانى و صفات فعل، حدود جسمانى است؛ چرا كه صفات ذات و موصوف به آن اعلى از صفات فعل و موصوف به آن است، چنانكه روح از جسم والاتر است. | ||
چگونگى ادراك علوم توسط امام معصوم، از جمله مطالب پایانى كتاب است كه نویسنده سعى كرده با تشبيهات و | چگونگى ادراك علوم توسط امام معصوم، از جمله مطالب پایانى كتاب است كه نویسنده سعى كرده با تشبيهات و براهین ساده فلسفى آن را تبيين كند. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
[[شجرة الیقين]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش