الإمام علي بن أبيطالب(ع) من حبه عنوان الصحيفة: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل هشتم، سخنانی از علما و مورخین در افضلیت [[امام على(ع)|علی(ع)]] بر جمیع بشر نقل شده است؛ مثلاً[[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] می‌فرماید: واجب است اعتقاد به اینکه خدا مخلوقی را برتر از محمد(ص) و ائمه(ع) نیافریده و ایشان محبوب‎ترین خلائق نزد خدا هستند... همچنین واجب است اعتقاد به اینکه خدا همه خلق را به‎خاطر پیامبر و اهل بیتش آفریده است و اگر آنها نبودند، خدا آسمان و زمین و بهشت و دوزخ و آدم و حوا و ملائکه و هیچ چیز دیگر را خلق نمی‎کرد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/332 ر.ک: همان، ص332]</ref>.

باب پنجم، در تبری از دشمنان آن حضرت است. در این راستا احادیث متعددی نقل شده است؛ از جمله ابن عاصم کوفی می‎گوید: به [[امام حسن عسکری(ع)]] عرض کردم: من از یاری شما با دستم عاجزم و جز موالات شما و برائت از دشمنانتان و لعن کردن آنها در خلوت، چیزی ندارم؛ بفرمایید حال من چگونه است؟ حضرت فرمودند: پدرم به من حدیث کرد که جدم رسول خدا(ص) فرمودند: کسی که نتواند ما اهل‎بیت را یاری کند، ولی دشمنان ما را در خلوت لعن نماید، خدا صدایش را به جمیع ملائکه می‌رساند و هنگامی که صدای او به ملائکه برسد، آنها برای او استغفار می‎کنند و می‎گویند: «اللهم صل علی روح عبدك، هو الذي بذل في نصرة أولیائه جهده». خدایا اگر این بنده بیشتر از این توانایی داشت، انجام می‌داد. از جانب خدا ندایی می‌رسد که: ای ملائکه من، دعای شما را در حق بنده‌ام اجابت کردم و..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17344/1/791 ر.ک: همان، 791-792]</ref>.