الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[جرجانی‌، محمد بن‌ علی‌]] (نويسنده)
    [[گرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی]] (نويسنده)
    [[شمس‌الدین، ابراهیم]] (محشی)
    [[شمس‌الدین، ابراهیم]] (محشی)
    |زبان
    |زبان
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    {{کاربردهای دیگر| الإشارات و التنبيهات (ابهام زدایی)}}  
    {{کاربردهای دیگر| الإشارات و التنبيهات (ابهام زدایی)}}  


    '''الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة''' نوشته محمد بن علی بن محمد جرجانی استرابادی حلّی غروی (متوفی بعد از 729ق) درباره معانی، بیان و بدیع به زبان عربی که کار مقدمه‌نویسی و تعلیق و فهرست‌های چندگانه آن‌را، ابراهيم شمس‌الدين انجام داده‌است.  
    '''الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة'''، نوشته [[گرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی|محمد بن علی بن محمد جرجانی استرابادی حلّی غروی]] (متوفی بعد از 729ق) درباره معانی، بیان و بدیع، به زبان عربی که کار مقدمه‌نویسی و تعلیق و فهرست‌های چندگانه آن ‌را، [[شمس‌الدین، ابراهیم|ابراهیم شمس‌الدین]] انجام داده ‌است.  


    محقق در باره کتاب می‌گوید:
    محقق درباره کتاب می‌گوید:
    مؤلف، هیچ‌یک از مسائل بلاغت را رها نکرده مگر این‌که آن‌را، مفصل ودقیق، همراه با آرای همه معاصرین و قبل ازآن، عرضه‌کرده‌است.
    این کتاب، از امّهات کتاب‌های بلاغت شمرده‌می‌شود؛ زیرا دارای شأن عظیمی در تصحیح مفاهیم بلاغی و تثبیت قواعد و تحلیل اسلوب‌های آن
    دارد.


    نویسنده، به عرضه کافی و گسترده مسائل بلاغی، اکتفانکرده‌؛ بلکه در هر مسئله‌ای که خللی درآن یافته‌، اشتباه آن را آشکارکرده و مورد بحث قرارداده و به درست آن، آگاهی داده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص6</ref>
    مؤلف، هیچ‌یک از مسائل بلاغت را رها نکرده، مگر اینکه آن ‌را مفصل و دقیق، همراه با آرای همه معاصران و قبل از آن، عرضه ‌کرده ‌است.
     
    این کتاب، از امّهات کتاب‌های بلاغت شمرده‌ می‌شود؛ زیرا دارای شأن عظیمی در تصحیح مفاهیم بلاغی و تثبیت قواعد و تحلیل اسلوب‌های آن دارد.
     
    نویسنده، به عرضه کافی و گسترده مسائل بلاغی، اکتفا نکرده‌، بلکه در هر مسئله‌ای که خللی در آن یافته‌، اشتباه آن را آشکار کرده و مورد بحث قرار داده و به درستی آن، آگاهی داده ‌است<ref>ر.ک: تقدیم، ص6</ref>.
       
       
    ابراهيم شمس‌الدين، در باره کارهایی که در این کتاب، انجام‌داده می‌گوید:
    کارهایی که [[شمس‌الدین، ابراهیم|ابراهیم شمس‌الدین]]، در این کتاب، انجام‌ داده عبارت است از:
    #نوشتن زندگی‌نامه مؤلف.
    # نوشتن زندگی‌نامه مؤلف؛
    #نوشتن مقدمه علم بلاغت و فنون آن.
    # نوشتن مقدمه‌ای درباره علم بلاغت و فنون آن؛
    #مقابله و مقایسه متن‌هایی که مؤلف، در آن‌ها مناقشه کرده‌است مانند: عبدالقاهر جرجانی در «أسرارالبلاغة»، و زمخشری در «الكشاف» و سكاكی در «مفتاح‌العلوم»و دیگران.
    # مقابله و مقایسه متن‌هایی که مؤلف، در آن‌ها مناقشه کرده ‌است، مانند: [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] در «[[أسرار البلاغة في علم البيان|أسرار البلاغة]]» و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] در «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]]» و [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] در «[[مفتاح العلوم|مفتاح‌ العلوم]]» و دیگران؛
    #شرح کلمات ناآشنا و مشکل، مستند به لغت‌نامه‌های مشهور، در حاشیه کتاب.
    # شرح کلمات ناآشنا و مشکل، با استناد به لغت‌نامه‌های مشهور، در حاشیه کتاب؛
    #تعریف کافی اعلام و کتب و تألیفات با ذکر مراجع و مصادر.
    # تعریف کافی اعلام و کتب و تألیفات با ذکر مراجع و مصادر؛
    #مستندسازی همه احادیث نبوی و دیگر روایات و ضبط متن حدیث با استفاده از کتاب‌های حدیث معتبر.
    # مستندسازی همه احادیث نبوی و دیگر روایات و ضبط متن حدیث با استفاده از کتاب‌های حدیث معتبر؛
    #مستندسازی همه آیات قرآن کریم با استفاده از «المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم».
    # مستندسازی همه آیات قرآن کریم با استفاده از «[[المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم]]»؛
    #مشخص کردن بحر شعر همه شواهد شعری.
    # مشخص کردن بحر شعر همه شواهد شعری؛
    #مستندسازی شواهد شعری. <ref> ر.ک: همان ؛ ص6و7</ref>
    # مستندسازی شواهد شعری<ref> ر.ک: همان، ص6 و 7</ref>.
    #نوشتن فهرست‌های چندگانه بر مطالب کتاب. <ref> ر.ک: فهرست ؛ ص255</ref>
    # نوشتن فهرست‌های چندگانه بر مطالب کتاب<ref>ر.ک: فهرست، ص255</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>
    ==منبع مقاله==
     
    مقدمه کتاب.
    ==منابع مقاله==
    تقدیم و فهرست.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده دی 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۰

    الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة
    الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة
    پدیدآورانگرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی (نويسنده) شمس‌الدین، ابراهیم (محشی)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1423ق - 2002م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعزبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1380 ‎‏/‎‏ج‎‏4‎‏3‎‏ ‎‏الف‎‏5 2028 PJA
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة، نوشته محمد بن علی بن محمد جرجانی استرابادی حلّی غروی (متوفی بعد از 729ق) درباره معانی، بیان و بدیع، به زبان عربی که کار مقدمه‌نویسی و تعلیق و فهرست‌های چندگانه آن ‌را، ابراهیم شمس‌الدین انجام داده ‌است.

    محقق درباره کتاب می‌گوید:

    مؤلف، هیچ‌یک از مسائل بلاغت را رها نکرده، مگر اینکه آن ‌را مفصل و دقیق، همراه با آرای همه معاصران و قبل از آن، عرضه ‌کرده ‌است.

    این کتاب، از امّهات کتاب‌های بلاغت شمرده‌ می‌شود؛ زیرا دارای شأن عظیمی در تصحیح مفاهیم بلاغی و تثبیت قواعد و تحلیل اسلوب‌های آن دارد.

    نویسنده، به عرضه کافی و گسترده مسائل بلاغی، اکتفا نکرده‌، بلکه در هر مسئله‌ای که خللی در آن یافته‌، اشتباه آن را آشکار کرده و مورد بحث قرار داده و به درستی آن، آگاهی داده ‌است[۱].

    کارهایی که ابراهیم شمس‌الدین، در این کتاب، انجام‌ داده عبارت است از:

    1. نوشتن زندگی‌نامه مؤلف؛
    2. نوشتن مقدمه‌ای درباره علم بلاغت و فنون آن؛
    3. مقابله و مقایسه متن‌هایی که مؤلف، در آن‌ها مناقشه کرده ‌است، مانند: عبدالقاهر جرجانی در «أسرار البلاغة» و زمخشری در «الكشاف» و سکاکی در «مفتاح‌ العلوم» و دیگران؛
    4. شرح کلمات ناآشنا و مشکل، با استناد به لغت‌نامه‌های مشهور، در حاشیه کتاب؛
    5. تعریف کافی اعلام و کتب و تألیفات با ذکر مراجع و مصادر؛
    6. مستندسازی همه احادیث نبوی و دیگر روایات و ضبط متن حدیث با استفاده از کتاب‌های حدیث معتبر؛
    7. مستندسازی همه آیات قرآن کریم با استفاده از «المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم»؛
    8. مشخص کردن بحر شعر همه شواهد شعری؛
    9. مستندسازی شواهد شعری[۲].
    10. نوشتن فهرست‌های چندگانه بر مطالب کتاب[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: تقدیم، ص6
    2. ر.ک: همان، ص6 و 7
    3. ر.ک: فهرست، ص255

    منابع مقاله

    تقدیم و فهرست.

    وابسته‌ها