الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR32897J1.jpg | عنوان = الإشارات و التنبيهات في علم الب...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[گرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[شمس‌الدین، ابراهیم]] (محشی) | [[شمس‌الدین، ابراهیم]] (محشی) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | {{کاربردهای دیگر| اشارات (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر| الإشارات و التنبيهات (ابهام زدایی)}} | |||
'''الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة'''، نوشته [[گرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی|محمد بن علی بن محمد جرجانی استرابادی حلّی غروی]] (متوفی بعد از 729ق) درباره معانی، بیان و بدیع، به زبان عربی که کار مقدمه‌نویسی و تعلیق و فهرست‌های چندگانه آن را، [[شمس‌الدین، ابراهیم|ابراهیم شمس‌الدین]] انجام داده است. | |||
محقق درباره کتاب می‌گوید: | |||
مؤلف، هیچ‌یک از مسائل بلاغت را رها نکرده، مگر اینکه آن را مفصل و دقیق، همراه با آرای همه معاصران و قبل از آن، عرضه کرده است. | |||
این کتاب، از امّهات کتاب‌های بلاغت شمرده می‌شود؛ زیرا دارای شأن عظیمی در تصحیح مفاهیم بلاغی و تثبیت قواعد و تحلیل اسلوب‌های آن دارد. | |||
نویسنده، به عرضه کافی و گسترده مسائل بلاغی، اکتفا نکرده، بلکه در هر مسئله‌ای که خللی در آن یافته، اشتباه آن را آشکار کرده و مورد بحث قرار داده و به درستی آن، آگاهی داده است<ref>ر.ک: تقدیم، ص6</ref>. | |||
کارهایی که [[شمس‌الدین، ابراهیم|ابراهیم شمس‌الدین]]، در این کتاب، انجام داده عبارت است از: | |||
# نوشتن زندگی‌نامه مؤلف؛ | |||
# نوشتن مقدمه‌ای درباره علم بلاغت و فنون آن؛ | |||
# مقابله و مقایسه متن‌هایی که مؤلف، در آن‌ها مناقشه کرده است، مانند: [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر جرجانی]] در «[[أسرار البلاغة في علم البيان|أسرار البلاغة]]» و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] در «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]]» و [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] در «[[مفتاح العلوم|مفتاح العلوم]]» و دیگران؛ | |||
# شرح کلمات ناآشنا و مشکل، با استناد به لغت‌نامه‌های مشهور، در حاشیه کتاب؛ | |||
# تعریف کافی اعلام و کتب و تألیفات با ذکر مراجع و مصادر؛ | |||
# مستندسازی همه احادیث نبوی و دیگر روایات و ضبط متن حدیث با استفاده از کتاب‌های حدیث معتبر؛ | |||
# مستندسازی همه آیات قرآن کریم با استفاده از «[[المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم]]»؛ | |||
# مشخص کردن بحر شعر همه شواهد شعری؛ | |||
# مستندسازی شواهد شعری<ref> ر.ک: همان، ص6 و 7</ref>. | |||
# نوشتن فهرست‌های چندگانه بر مطالب کتاب<ref>ر.ک: فهرست، ص255</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
تقدیم و فهرست. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده دی 01]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۰
| الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گرگانی استرابادی، رکن‌الدین محمد بن علی (نويسنده) شمس‌الدین، ابراهیم (محشی) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1423ق - 2002م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1380 /ج43 الف5 2028 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، اشارات (ابهام زدایی) را ببینید.
برای دیگر کاربردها، الإشارات و التنبيهات (ابهام زدایی) را ببینید.
الإشارات و التنبيهات في علم البلاغة، نوشته محمد بن علی بن محمد جرجانی استرابادی حلّی غروی (متوفی بعد از 729ق) درباره معانی، بیان و بدیع، به زبان عربی که کار مقدمه‌نویسی و تعلیق و فهرست‌های چندگانه آن را، ابراهیم شمس‌الدین انجام داده است.
محقق درباره کتاب می‌گوید:
مؤلف، هیچ‌یک از مسائل بلاغت را رها نکرده، مگر اینکه آن را مفصل و دقیق، همراه با آرای همه معاصران و قبل از آن، عرضه کرده است.
این کتاب، از امّهات کتاب‌های بلاغت شمرده می‌شود؛ زیرا دارای شأن عظیمی در تصحیح مفاهیم بلاغی و تثبیت قواعد و تحلیل اسلوب‌های آن دارد.
نویسنده، به عرضه کافی و گسترده مسائل بلاغی، اکتفا نکرده، بلکه در هر مسئله‌ای که خللی در آن یافته، اشتباه آن را آشکار کرده و مورد بحث قرار داده و به درستی آن، آگاهی داده است[۱].
کارهایی که ابراهیم شمس‌الدین، در این کتاب، انجام داده عبارت است از:
- نوشتن زندگی‌نامه مؤلف؛
- نوشتن مقدمه‌ای درباره علم بلاغت و فنون آن؛
- مقابله و مقایسه متن‌هایی که مؤلف، در آن‌ها مناقشه کرده است، مانند: عبدالقاهر جرجانی در «أسرار البلاغة» و زمخشری در «الكشاف» و سکاکی در «مفتاح العلوم» و دیگران؛
- شرح کلمات ناآشنا و مشکل، با استناد به لغت‌نامه‌های مشهور، در حاشیه کتاب؛
- تعریف کافی اعلام و کتب و تألیفات با ذکر مراجع و مصادر؛
- مستندسازی همه احادیث نبوی و دیگر روایات و ضبط متن حدیث با استفاده از کتاب‌های حدیث معتبر؛
- مستندسازی همه آیات قرآن کریم با استفاده از «المعجم المفهرس لألفاظ القرآن الكريم»؛
- مشخص کردن بحر شعر همه شواهد شعری؛
- مستندسازی شواهد شعری[۲].
- نوشتن فهرست‌های چندگانه بر مطالب کتاب[۳].
پانویس
منابع مقاله
تقدیم و فهرست.