۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الإبانة عن معاني القراءات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '}} '''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[عرباوي، فرغلي سيد]] (محقق) | [[عرباوي، فرغلي سيد]] (محقق) | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =978-2-7451-6674-6 | | شابک =978-2-7451-6674-6 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =50451 | ||
| کتابخوان همراه نور =50451 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإبانة عن معاني القراءات''' نوشته [[مکی بن حموش]]، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این اثر به بیان معنی احرف سبعه و تاریخچه جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) می‌پردازد. وی در این راستا اشاره‌ای هم به قرائات سبعه و نسبتش با احرف سبعه دارد. | '''الإبانة عن معاني القراءات''' نوشته [[مکی بن حموش]]، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این اثر به بیان معنی احرف سبعه و تاریخچه جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) می‌پردازد. وی در این راستا اشاره‌ای هم به قرائات سبعه و نسبتش با احرف سبعه دارد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
[[عرباوي، فرغلي سيد|فرغلی سید عرباوی]] در فصل اول مقدمه‌اش بر کتاب، به توضیح تاریخ جمع‌آوری قرآن و کتابت آن و قرائاتش و تعریف قرآن کریم می‌پردازد و بیان می‌دارد که پیامبر خدا(ص) قرآن را به دو طریق ابلاغ کرد؛ شفاهی و مکتوب.<ref>ر.ک: همان، ص9-13</ref> او می‌گوید کاتبان قرآن به 43 نفر می‌رسیدند و مشهورترینشان عثمان بن عفان، [[امام على(ع)|علی بن ابوطالب]]، أبی بن کعب، زید بن ثابت، عبدالله بن سعد أبی سریح و حنظلة بن ربیع بودند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref> | [[عرباوي، فرغلي سيد|فرغلی سید عرباوی]] در فصل اول مقدمه‌اش بر کتاب، به توضیح تاریخ جمع‌آوری قرآن و کتابت آن و قرائاتش و تعریف قرآن کریم می‌پردازد و بیان می‌دارد که پیامبر خدا(ص) قرآن را به دو طریق ابلاغ کرد؛ شفاهی و مکتوب.<ref>ر.ک: همان، ص9-13</ref> او می‌گوید کاتبان قرآن به 43 نفر می‌رسیدند و مشهورترینشان عثمان بن عفان، [[امام على(ع)|علی بن ابوطالب]]، أبی بن کعب، زید بن ثابت، عبدالله بن سعد أبی سریح و حنظلة بن ربیع بودند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref> | ||
وی اجماع بر توقیفی بودن ترتیب آیات قرآن را نقل می‌کند و درباره ترتیب سوره‌ها نیز معتقد به توقیفیت می‌شود. او می‌نویسد اولین جمع‌آوری قرآن به تشویق عمر در زمان ابوبکر به دست زید بن ثابت به هدف مقابله با امثال مسیلمه‌های کذاب انجام شد. زید شرط کرد که برای جمع‌آوری مصحف فقط از نسخه‌های خطی که نزد پیامبر خدا(ص) نوشته شده استفاده شود و برای این امر دو شاهد عادل ارائه شود. این مصحف جمع شد و پس از ابوبکر به عمر رسید و پس از عمر در دست دخترش حفصه ماند. وی می‌نویسد لهجه‌های متعدد در زمان نزول قرآن وجود داشت و قرآن فقط به لهجه قرشی نازل نشده بلکه نزولش به لهجه عربی است هرچند اکثریت و غلبه با لهجه قریش باشد. پس نزول قرآن با یک حرف بر پیامبر(ص) آغاز شد و به هفت حرف رسید که همه آن‌ها کافی و شافی هستند و البته قرائات سبعه با أحرف سبعه تفاوت معنایی دارند یعنی قرائات سبعه از یک حرف هستند. در زمان عثمان، پس از فتوحات، بین برخی از اصحاب اختلاف شد و این امر تا حد تکفیر یکدیگر پیش رفت. حذیفه بن یمان این خبر را به عثمان رساند و وی قرآن مکتوب در زمان ابوبکر را از حفصه گرفت تا از روی آن استنساخ کند. وی زید بن ثابت و سعید بن عاص و عبدالله بن زبیر و عبدالرحمن بن هشام را مأمور این کار کرد و دستور داد در موارد اختلاف، لهجه قریش را مراعات کنند. پس از استنساخ از روی این نسخه، عثمان آن را برای کوفه و بصره و شام و مکه و یمن و بحرین فرستاد و یک نسخه را در مدینه نگه داشت. عثمان دستور داد سایر مصاحف را بسوزانند و همین یک مورد باقی بماند. محقق در ادامه، سخن از | وی اجماع بر توقیفی بودن ترتیب آیات قرآن را نقل می‌کند و درباره ترتیب سوره‌ها نیز معتقد به توقیفیت می‌شود. او می‌نویسد اولین جمع‌آوری قرآن به تشویق عمر در زمان ابوبکر به دست زید بن ثابت به هدف مقابله با امثال مسیلمه‌های کذاب انجام شد. زید شرط کرد که برای جمع‌آوری مصحف فقط از نسخه‌های خطی که نزد پیامبر خدا(ص) نوشته شده استفاده شود و برای این امر دو شاهد عادل ارائه شود. این مصحف جمع شد و پس از ابوبکر به عمر رسید و پس از عمر در دست دخترش حفصه ماند. وی می‌نویسد لهجه‌های متعدد در زمان نزول قرآن وجود داشت و قرآن فقط به لهجه قرشی نازل نشده بلکه نزولش به لهجه عربی است هرچند اکثریت و غلبه با لهجه قریش باشد. پس نزول قرآن با یک حرف بر پیامبر(ص) آغاز شد و به هفت حرف رسید که همه آن‌ها کافی و شافی هستند و البته قرائات سبعه با أحرف سبعه تفاوت معنایی دارند یعنی قرائات سبعه از یک حرف هستند. در زمان عثمان، پس از فتوحات، بین برخی از اصحاب اختلاف شد و این امر تا حد تکفیر یکدیگر پیش رفت. حذیفه بن یمان این خبر را به عثمان رساند و وی قرآن مکتوب در زمان ابوبکر را از حفصه گرفت تا از روی آن استنساخ کند. وی زید بن ثابت و سعید بن عاص و عبدالله بن زبیر و عبدالرحمن بن هشام را مأمور این کار کرد و دستور داد در موارد اختلاف، لهجه قریش را مراعات کنند. پس از استنساخ از روی این نسخه، عثمان آن را برای کوفه و بصره و شام و مکه و یمن و بحرین فرستاد و یک نسخه را در مدینه نگه داشت. عثمان دستور داد سایر مصاحف را بسوزانند و همین یک مورد باقی بماند. محقق در ادامه، سخن از نقطذاری قرآن به دست ابوالاسود و انتساب مجازی استنساخ مصحف به عثمان سخن می‌گوید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/14 ر.ک: همان، 14-36]</ref> | ||
فصل دوم مقدمه محقق دربردارنده مباحث مربوط به | فصل دوم مقدمه محقق دربردارنده مباحث مربوط به نقطذاری مصاحف، انواع رسم‌الخط عربی (که به سه نوع قیاسی و عروضی و خط مصاحف تقسیم می‌شوند)، منشأ رسم‌الخط عثمانی و... است. از علمای ماهر در رسم‌الخط هجای مصاحف احمد بن عبدالوالی بن احمد رعینی، ابراهیم بن مبشر بن شریف بکری و احمد بن محمد بن سلیمان بن عصام بودند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/37 ر.ک: همان، ص37-54]</ref> نویسنده شانزده نفر از عالمان اندلسی که در خرید مصاحف با یکدیگر رقابت می‌کردند را نام می‌برد و ادامه مباحث این فصل را درباره رسم‌الخط عثمانی پی می‌گیرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/53 ر.ک: همان، ص53-60]</ref> | ||
[[مکی بن حموش]] در مقدمه‌اش بر کتاب می‌نویسد: در این کتاب، معانی قرائات و کیفیت آن‌ها و مسائل مرتبط با آن را به همراه فواید این امر و غرائب معانی قرآن ذکر کرده‌ام و تا کنون کسی را سراغ ندارم که پیش از من چنین مطالبی را در کتابی مستقل گفته باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/131 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص131]</ref> | [[مکی بن حموش]] در مقدمه‌اش بر کتاب می‌نویسد: در این کتاب، معانی قرائات و کیفیت آن‌ها و مسائل مرتبط با آن را به همراه فواید این امر و غرائب معانی قرآن ذکر کرده‌ام و تا کنون کسی را سراغ ندارم که پیش از من چنین مطالبی را در کتابی مستقل گفته باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34739/1/131 ر.ک: مقدمه مؤلف، ص131]</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۷: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||