۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در جلد دوم كتاب، ابتدا، ادامه انساب كهلان و سپس انساب أزد، اوس، خزرج، غامد و مطالب تاريخى مختلفى از هجرت‌ها و پراكندگى اولاد آنها در سرزمين‌هاى مختلف ذكر شده است. | در جلد دوم كتاب، ابتدا، ادامه انساب كهلان و سپس انساب أزد، اوس، خزرج، غامد و مطالب تاريخى مختلفى از هجرت‌ها و پراكندگى اولاد آنها در سرزمين‌هاى مختلف ذكر شده است. | ||
مردمان حكومت‌هاى باستانى عربى جنوب، سابئين، مينائين و ديگر موارد، فرزندان «حمير» محسوب مى‌شوند؛ به‌طورى كه حمير، در زبان عربى، لغت جامعى است كه تمدن اين دولت‌ها را در بر | مردمان حكومت‌هاى باستانى عربى جنوب، سابئين، مينائين و ديگر موارد، فرزندان «حمير» محسوب مى‌شوند؛ به‌طورى كه حمير، در زبان عربى، لغت جامعى است كه تمدن اين دولت‌ها را در بر مى‌گیرد. تعداد كمى از كسانى كه بى‌قيد و شرط، به‌عنوان فرزندان حمير شناخته شده‌اند، نقش مهمى در طول دوره اسلامى بازى كردند، ولى تا آن زمان، فرزندان كهلان همچون طَى، مذحج، همدان و أزد بودند كه در كانون توجهات قرار داشتند. در زير مجموعه‌هاى أزد، دو قبيله اوس و خزرج وجود داشتند كه از ساكنان مدينه بودند و بعدها در زمان اسلام به انصار پيامبر معروف شدند. قبايل لحم، قسان، كنده و ديگر قبايل كهلان، مدت‌ها قبل از ظهور اسلام در شمال و مركز، به‌طور كامل استقرار يافتند. | ||
قبايل عنزه، عبدالقيس، النمر، تقلب و گروه قدرت‌مند بكر بن وائل، از قبيله ربيعه منشأ | قبايل عنزه، عبدالقيس، النمر، تقلب و گروه قدرت‌مند بكر بن وائل، از قبيله ربيعه منشأ مى‌گیرند. مدت‌ها پيش از اسلام، قبايل اصيل مضر و ربيعه از بين رفتند؛ اوّلين مردمان مضر به سوى قلمرويى در رود فرات حركت كردند كه بعداً ديار مضر ناميده شد و نيز اوّلين مردمان ربيعه به قلمرويى در رود دجله كه بعداً ديار ربيعه خوانده شد، مهاجرت كردند؛ در عين حال، بسيارى از انشعابات آنها در شبه جزيره باقى ماندند. | ||
[[عوتبی صحاری، سلمة بن مسلم|ابى منذر]]، نخست، نَسَب هر قبيله را زير عناوين اصلى و كلى مطرح مى‌كند، سپس تحت عناوين فرعى به تقسيم عشاير و طوايف همان قبايل مى‌پردازد. در اين ميان، چنانچه قبيله‌اى يا افراد آن، در ميادين سياسى، نظامى و يا ادبى، نقش حساسى را ايفا كرده باشند، آنان را برجسته كرده و درباره‌شان توضيح مى‌دهد؛ بدين ترتيب، حجم شرح حال افراد و قبايل با توجه به نقش آنان در رويدادهاى هر عصر، مى‌تواند كم يا زياد گردد. ويژگى عمومى [[عوتبی صحاری، سلمة بن مسلم|ابومنذر]] در ذكر شرح حال اشخاص چنين است كه نخست به ذكر نسب شخص و معرفى پدر و مادر او و احيانا تاريخ تولدش مى‌پردازد و آن‌گاه درباره اخبار، كارها و روابط او با بزرگان عصر سخن مى‌گويد، سپس به وفات شخص، تعداد بازماندگان او و اشعارى مى‌پردازد كه درباره وى سروده شده‌است. | [[عوتبی صحاری، سلمة بن مسلم|ابى منذر]]، نخست، نَسَب هر قبيله را زير عناوين اصلى و كلى مطرح مى‌كند، سپس تحت عناوين فرعى به تقسيم عشاير و طوايف همان قبايل مى‌پردازد. در اين ميان، چنانچه قبيله‌اى يا افراد آن، در ميادين سياسى، نظامى و يا ادبى، نقش حساسى را ايفا كرده باشند، آنان را برجسته كرده و درباره‌شان توضيح مى‌دهد؛ بدين ترتيب، حجم شرح حال افراد و قبايل با توجه به نقش آنان در رويدادهاى هر عصر، مى‌تواند كم يا زياد گردد. ويژگى عمومى [[عوتبی صحاری، سلمة بن مسلم|ابومنذر]] در ذكر شرح حال اشخاص چنين است كه نخست به ذكر نسب شخص و معرفى پدر و مادر او و احيانا تاريخ تولدش مى‌پردازد و آن‌گاه درباره اخبار، كارها و روابط او با بزرگان عصر سخن مى‌گويد، سپس به وفات شخص، تعداد بازماندگان او و اشعارى مى‌پردازد كه درباره وى سروده شده‌است. | ||