۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأصول الاصيلة (چاپ قدیم): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '}} '''' به '}} ''''
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نویسنده) | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نویسنده) | ||
[[محدث، جلال‌الدین]] (مصحح) | [[محدث، سید جلال‌الدین]] (مصحح) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01339 | ||
| کتابخوان همراه نور =01339 | | کتابخوان همراه نور =01339 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الاصول الاصيلة'''، مهم‌ترين كتاب انتقادى [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] در زمينه علم اصول به شمار مى‌آيد، زيرا ديدگاه او در زمينه منابع اجتهاد و عدم حجيت ادله ظنيه در این كتاب آشكار مى‌گردد. | '''الاصول الاصيلة'''، مهم‌ترين كتاب انتقادى [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] در زمينه علم اصول به شمار مى‌آيد، زيرا ديدگاه او در زمينه منابع اجتهاد و عدم حجيت ادله ظنيه در این كتاب آشكار مى‌گردد. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
اصل 8- در اعتقادات تكيه بر ظن و گمان جايز نيست و تكيه بر ظن در صدور فتوا در فروعات احكام فقهى نيز جايز نمى‌باشد. | اصل 8- در اعتقادات تكيه بر ظن و گمان جايز نيست و تكيه بر ظن در صدور فتوا در فروعات احكام فقهى نيز جايز نمى‌باشد. | ||
اصل 9- هر فرد مكلف بايد تفقه در دين داشته باشد، و آيات نازله خداوند سبحان بر پيامبرش را نيز فرا گيرد و بياموزد، زيرا عبوديت كه مقصود آفرينش آدمى است، جز با علم به معبود و | اصل 9- هر فرد مكلف بايد تفقه در دين داشته باشد، و آيات نازله خداوند سبحان بر پيامبرش را نيز فرا گيرد و بياموزد، زيرا عبوديت كه مقصود آفرينش آدمى است، جز با علم به معبود و کیفیت عبادت ممكن نمى‌باشد. | ||
اصل 10- بر هر فرد مكلف جوياى حق و نجات، واجب است كه با رعايت الاهم فالاهم نزدیک ترين راه وصول به يقين را اخذ نمايد و نبايد امور اساسى را به جهت امور بيهوده و كم ارزش ترك نمايد. | اصل 10- بر هر فرد مكلف جوياى حق و نجات، واجب است كه با رعايت الاهم فالاهم نزدیک ترين راه وصول به يقين را اخذ نمايد و نبايد امور اساسى را به جهت امور بيهوده و كم ارزش ترك نمايد. | ||