۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|data-type='authors'|[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده) | |data-type='authors'|[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده) | ||
[[[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] ، حسن بن یوسف]] (نويسنده) | [[[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
نویسنده در مقدمه درباره نگارش این اثر چنین مینویسد: «زمانیکه شرح منهاج الکرامه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] را با رد بر کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در منهاج السنة نوشتم، مناسب دیدم که بخش متعلق به شرح حال ائمه دوازدهگانه را در کتابچه مستقلی جدا نمایم تا برای همه مفید واقع شود.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7</ref> | نویسنده در مقدمه درباره نگارش این اثر چنین مینویسد: «زمانیکه شرح منهاج الکرامه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] را با رد بر کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در منهاج السنة نوشتم، مناسب دیدم که بخش متعلق به شرح حال ائمه دوازدهگانه را در کتابچه مستقلی جدا نمایم تا برای همه مفید واقع شود.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7</ref> | ||
در ابتدای کتاب بخشی از عبارات [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] نقل شده است. این بخش که معرفی فشردهای از ائمه معصومین(ع) است را [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در «منهاج الكرامة» در فصل دوم، وجه رابع.<ref>ر.ک: [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] ، حسن بن یوسف، ص65-50</ref>و پس از آن نویسنده در شرح بر منهاج الکرامة.<ref>ر.ک: حسینی، سید علی، ص33-25</ref>آوردهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-9</ref> | در ابتدای کتاب بخشی از عبارات [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] نقل شده است. این بخش که معرفی فشردهای از ائمه معصومین(ع) است را [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در «منهاج الكرامة» در فصل دوم، وجه رابع.<ref>ر.ک: [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف، ص65-50</ref>و پس از آن نویسنده در شرح بر منهاج الکرامة.<ref>ر.ک: حسینی، سید علی، ص33-25</ref>آوردهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-9</ref> | ||
مطالب کتاب به تعداد ائمه اطهار(ع) در دوازده فصل نگارش شده است. شیوه نگارش مطالب بدین ترتیب است که در هر فصل ابتدا بخشی از کلام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در رابطه با آن امام ذکر شده است. پس از آن کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در نقد سخنان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] نقل شده است. در آخر نیز نقد و رد بر کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با لفظ «أقول» ارائه شده است؛ بهعنوان نمونه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] درباره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] چنین مینویسد: «أفضل أهل زمانه و أعبدهم». [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در رابطه با این سخن علامه، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را از برگزیدهترین اهل علم و دین میداند که علمش را از جدش که پدر مادرش امفروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر است و از محمد بن منکدر و نافع و زهری و دیگران فراگرفته است. سپس نویسنده در نقد کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] چنین مینویسد که او نفیا و اثباتا توجهی به کلام علامه نکرده است. آنگاه عبارات بزرگان اهل سنت را که تأکیدی است بر کلام علامه ذکر میکند. وی در اینباره سخنان مالک بن انس، ابوحنیفه، ابن حیان، ابن خلکان و دیگران را نقل کرده است. بهعنوان مثال ابن حیان چنین مینویسد: «كان من سادات أهلالبيت فقها و علما و فضلا».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-71</ref> | مطالب کتاب به تعداد ائمه اطهار(ع) در دوازده فصل نگارش شده است. شیوه نگارش مطالب بدین ترتیب است که در هر فصل ابتدا بخشی از کلام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در رابطه با آن امام ذکر شده است. پس از آن کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در نقد سخنان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] نقل شده است. در آخر نیز نقد و رد بر کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با لفظ «أقول» ارائه شده است؛ بهعنوان نمونه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] درباره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] چنین مینویسد: «أفضل أهل زمانه و أعبدهم». [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در رابطه با این سخن علامه، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را از برگزیدهترین اهل علم و دین میداند که علمش را از جدش که پدر مادرش امفروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر است و از محمد بن منکدر و نافع و زهری و دیگران فراگرفته است. سپس نویسنده در نقد کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] چنین مینویسد که او نفیا و اثباتا توجهی به کلام علامه نکرده است. آنگاه عبارات بزرگان اهل سنت را که تأکیدی است بر کلام علامه ذکر میکند. وی در اینباره سخنان مالک بن انس، ابوحنیفه، ابن حیان، ابن خلکان و دیگران را نقل کرده است. بهعنوان مثال ابن حیان چنین مینویسد: «كان من سادات أهلالبيت فقها و علما و فضلا».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-71</ref> | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# حسینی میلانی، سید علی، شرح منهاج الكرامة في معرفة الإمامة، قم، نشر الحقائق، الطبعة الأولی، 1428ق. | # حسینی میلانی، سید علی، شرح منهاج الكرامة في معرفة الإمامة، قم، نشر الحقائق، الطبعة الأولی، 1428ق. | ||
# [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] ، حسن بن یوسف، منهاج الكرامة في معرفة الإمامة، تحقیق عبدالرحیم مبارک، مشهد، انتشارات تاسوعا، چاپ اول، 1379ش. | # [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف، منهاج الكرامة في معرفة الإمامة، تحقیق عبدالرحیم مبارک، مشهد، انتشارات تاسوعا، چاپ اول، 1379ش. | ||
ویرایش