۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بهرهمند' به 'بهرهمند') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05158.jpg|بندانگشتی|اعلمی حائری، محمد حسین]] | [[پرونده:NUR05158.jpg|بندانگشتی|اعلمی حائری، محمد حسین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |اعلمی حائری، محمد حسین | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | اعلمی حائری، محمد حسین | ||
اعلمی م‍ه‍رج‍ان‍ی حائری، محمد حسین | اعلمی م‍ه‍رج‍ان‍ی حائری، محمد حسین | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |شيخ سليمان جندقى مهرجانى حائرى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1281ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |مهرجان از توابع جندق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1349 ش یا 1391 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[اصفهانی، ابوالحسن|سيدابوالحسن اصفهانى]] | ||
[[نائینی، محمدحسین|محمدحسين نائينى]] | |||
[[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] | |||
[[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسين اصفهانى]] | |||
[[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05158AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۵: | خط ۵۳: | ||
او ضمن اين‌كه در درس بزرگان علوم فقه و اصول شركت مى‌جست، خود نيز کتاب‌هاى سطوح حوزه مانند [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفايه را تدريس مى‌كرد و جمعى از طلاب و فضلا در حوزه درس او حاضر مى‌شدند. این بزرگوار از دو تن از استادان برجسته نجف، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسین نائينى]] و مرحوم آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، اجازه اجتهاد گرفت و نيز اجازه‌هاى روايتى فراوانى از بزرگان حديث و رجال، دريافت كرد. | او ضمن اين‌كه در درس بزرگان علوم فقه و اصول شركت مى‌جست، خود نيز کتاب‌هاى سطوح حوزه مانند [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و كفايه را تدريس مى‌كرد و جمعى از طلاب و فضلا در حوزه درس او حاضر مى‌شدند. این بزرگوار از دو تن از استادان برجسته نجف، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسین نائينى]] و مرحوم آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، اجازه اجتهاد گرفت و نيز اجازه‌هاى روايتى فراوانى از بزرگان حديث و رجال، دريافت كرد. | ||
در روزگارى كه وى در نجف درس مى‌خواند، این حوزه در بهترين موقعيت علمى خود قرار داشت و استوانه‌هاى بزرگ علم در این حوزه زندگى می‌كردند كه اعلمى، نزد تعدادى از برجسته‌ترين آنان حاضر مى‌شد و از دانش آنان، بهره مى‌برد كه عبارتند از آيات عظام: سيدابوالحسن | در روزگارى كه وى در نجف درس مى‌خواند، این حوزه در بهترين موقعيت علمى خود قرار داشت و استوانه‌هاى بزرگ علم در این حوزه زندگى می‌كردند كه اعلمى، نزد تعدادى از برجسته‌ترين آنان حاضر مى‌شد و از دانش آنان، بهره مى‌برد كه عبارتند از آيات عظام: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيدابوالحسن اصفهانى]]، [[نائینی، محمدحسین|محمدحسين نائينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]]، [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسين اصفهانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]]. | ||
او بعد از اقامت 17 ساله در نجف، به قصد زيارت مرقد [[امام رضا(ع)]] به سوى مشهد مقدس حركت كرد و بعد از زيارت قبر آن حضرت مجدداً به نجف بازگشت و سه سال ديگر در این شهر اقامت كرد. در همين زمان بود كه آيت‌اللّه سيدابوالحسن اصفهانى دستور داد كه جمعى از نخبگان دورهم گردآيند و به تحقيق، تنظيم و ترتيب احاديث کتاب «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]» بپردازند. از جمله اعضاى این گروه، محمدحسين اعلمى و ديگرى آيت‌اللّه سيدمحمد هادى ميلانى بودند. این گروه روى چند نسخه از آن کتاب پژوهش و تحقيق می‌كردند. نوشته‌اند یکى از معتبرترين نسخه‌هاى «وسائل الشيعه» نزد محمدحسين اعلمى بوده است. | او بعد از اقامت 17 ساله در نجف، به قصد زيارت مرقد [[امام رضا(ع)]] به سوى مشهد مقدس حركت كرد و بعد از زيارت قبر آن حضرت مجدداً به نجف بازگشت و سه سال ديگر در این شهر اقامت كرد. در همين زمان بود كه [[اصفهانی، ابوالحسن|آيت‌اللّه سيدابوالحسن اصفهانى]] دستور داد كه جمعى از نخبگان دورهم گردآيند و به تحقيق، تنظيم و ترتيب احاديث کتاب «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]» بپردازند. از جمله اعضاى این گروه، محمدحسين اعلمى و ديگرى آيت‌اللّه سيدمحمد هادى ميلانى بودند. این گروه روى چند نسخه از آن کتاب پژوهش و تحقيق می‌كردند. نوشته‌اند یکى از معتبرترين نسخه‌هاى «وسائل الشيعه» نزد محمدحسين اعلمى بوده است. | ||
از آن‌جا كه وى شيفته فهم و حفظ احاديث امامان شيعه بود و زحمات فراوانى در این راه كشيد، مفتخر به دريافت اجازه نقل روايت از مشايخ حديث شد، همانند: [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانى]]، آيت‌اللّه سيدهبهالدين شهرستانى، ميرزا محمد عسكرى تهرانى، [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيدشهابالدين مرعشى نجفى]]. | از آن‌جا كه وى شيفته فهم و حفظ احاديث امامان شيعه بود و زحمات فراوانى در این راه كشيد، مفتخر به دريافت اجازه نقل روايت از مشايخ حديث شد، همانند: [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانى]]، آيت‌اللّه سيدهبهالدين شهرستانى، ميرزا محمد عسكرى تهرانى، [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيدشهابالدين مرعشى نجفى]]. | ||