اعجاز القرآن الفواصل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۳۸: خط ۳۸:
نویسنده در مقدمه متذکر می‌شود که از عالمان دین به شمار نمی‌رود و ادعای آموزش دین در این کتاب را ندارد و صرفاً به این دلیل که اطلاعاتش در برخی از موارد از هم‌نسلانش در این زمینه بیشتر است، مدعی آموزش ادبیات در این کتاب است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/3 ر.ک: مقدمه کتاب، ص3]</ref> او همچنین می‌نویسد: من مدعی آموزش تاریخ نیز در این کتاب نیست هرچند سعی او در کتاب بر ارائه مطالب آن به نحو تاریخی بوده است و دراین‌باره می‌گوید: سعی من بر این بوده که اندیشه عربی‌ای را که بر مدار قضیه «اعجاز قرآن» می‌چرخیده را گزارش کنم. منظور من از اندیشه عربی، هر آنچه است که در لغت عربی درباره این قضیه وجود دارد، هرچند از منابع غیرعربی به دست آ مده باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/3 ر.ک: همان، ص3-4]</ref> به همین دلیل، نگاه من از لحاظ تاریخی به منابعی که دیده‌ام، تاریخ نگارش آن‌ها نبوده بلکه تاریخ ترجمه‌شان به عربی را موردنظر قرار داده‌ام.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/4 ر.ک: همان، ص4]</ref> او می‌نویسد: به خاطر کثرت مباحث، تصمیم گرفتم که بر آرای مفسران و نویسندگان در علوم قرآن تمرکز کنم و از حدود علمای کلام در این امر تجاوز نکنم لذا کلامم را بر آنچه از کلمات آنان در علم کلام درباره زمینه‌های تفسیر و علوم قرآن آمده، محدود کردم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/4 ر.ک: همان]</ref>
نویسنده در مقدمه متذکر می‌شود که از عالمان دین به شمار نمی‌رود و ادعای آموزش دین در این کتاب را ندارد و صرفاً به این دلیل که اطلاعاتش در برخی از موارد از هم‌نسلانش در این زمینه بیشتر است، مدعی آموزش ادبیات در این کتاب است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/3 ر.ک: مقدمه کتاب، ص3]</ref> او همچنین می‌نویسد: من مدعی آموزش تاریخ نیز در این کتاب نیست هرچند سعی او در کتاب بر ارائه مطالب آن به نحو تاریخی بوده است و دراین‌باره می‌گوید: سعی من بر این بوده که اندیشه عربی‌ای را که بر مدار قضیه «اعجاز قرآن» می‌چرخیده را گزارش کنم. منظور من از اندیشه عربی، هر آنچه است که در لغت عربی درباره این قضیه وجود دارد، هرچند از منابع غیرعربی به دست آ مده باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/3 ر.ک: همان، ص3-4]</ref> به همین دلیل، نگاه من از لحاظ تاریخی به منابعی که دیده‌ام، تاریخ نگارش آن‌ها نبوده بلکه تاریخ ترجمه‌شان به عربی را موردنظر قرار داده‌ام.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/4 ر.ک: همان، ص4]</ref> او می‌نویسد: به خاطر کثرت مباحث، تصمیم گرفتم که بر آرای مفسران و نویسندگان در علوم قرآن تمرکز کنم و از حدود علمای کلام در این امر تجاوز نکنم لذا کلامم را بر آنچه از کلمات آنان در علم کلام درباره زمینه‌های تفسیر و علوم قرآن آمده، محدود کردم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/4 ر.ک: همان]</ref>


نویسنده در فصل اول به فواصل و راه‌های شناخت آن می‌پردازد. او در این فصل وجه نام‌گذاری فواصل به این نام را شرح داده و دلیل عدم نامیدن آن به سجع را بیان می‌کند و مراعات آن در تعبیر و اختیار قرائات و ترتیب سوره‌ها را بیان می‌دارد. قدیمی‌ترین روایتی که نویسنده درباره فواصل به آن دست یافته، کلامی از ام‌سلمه است و از آن کشف می‌شود که گاهی مسلمین به دلیل تعدد انواع وقف، در مواضع انتهایی آیات به حیرت می‌افتادند. روایت شده که از ام‌سلمه درباره قراءت رسول خدا(ص) پرسش شد و او گفت: «ایشان آیه آیه قرآن را می‌خواندند.» <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref> عبدالغنی قاضی راه‌های شناخت فواصل را چهار مورد دانسته است:
نویسنده در فصل اول به فواصل و راه‌های شناخت آن می‌پردازد. او در این فصل وجه نام‌گذاری فواصل به این نام را شرح داده و دلیل عدم نامیدن آن به سجع را بیان می‌کند و مراعات آن در تعبیر و اختیار قرائات و ترتیب سوره‌ها را بیان می‌دارد. قدیمی‌ترین روایتی که نویسنده درباره فواصل به آن دست یافته، کلامی از ام‌سلمه است و از آن کشف می‌شود که گاهی مسلمین به دلیل تعدد انواع وقف، در مواضع انتهایی آیات به حیرت می‌افتادند. روایت شده که از ام‌سلمه درباره قراءت رسول خدا(ص) پرسش شد و او گفت: «ایشان آیه آیه قرآن را می‌خواندند.»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/19209/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref> عبدالغنی قاضی راه‌های شناخت فواصل را چهار مورد دانسته است:
# یکسان بودن یک آیه با آیه قبلش به لحاظ طولانی و کوتاه بودن؛
# یکسان بودن یک آیه با آیه قبلش به لحاظ طولانی و کوتاه بودن؛
# تشابه و یک‌شکلی حروف پایانی هر آیه با آیات قبل و بعد خود؛
# تشابه و یک‌شکلی حروف پایانی هر آیه با آیات قبل و بعد خود؛
۶۱٬۱۸۹

ویرایش