۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
باب چهارم به فرقه‌هاى مشبهه اختصاص يافته است. | باب چهارم به فرقه‌هاى مشبهه اختصاص يافته است. | ||
در ابتداى اين باب رازى متذكر شده كه بيشتر يهوديان اهل تشبيه‌اند و اعتقاد به تشبيه، در اسلام، با رافضيانى چون بنان بن سمعان آغاز شد كه معتقد بود، پروردگار نيز داراى اعضاو جوارح است. زان پس فرقه‌هاى متعدد از رافضيان قايل به تشبيه ظهور كردند. رازى پنج فرقه از مشبهه، از جمله حكميه، جواليقيه و يونسيه را ذكر و اعتقادات آن‌ها را بيان كرده است. در آخرين فصل اين باب، | در ابتداى اين باب رازى متذكر شده كه بيشتر يهوديان اهل تشبيه‌اند و اعتقاد به تشبيه، در اسلام، با رافضيانى چون بنان بن سمعان آغاز شد كه معتقد بود، پروردگار نيز داراى اعضاو جوارح است. زان پس فرقه‌هاى متعدد از رافضيان قايل به تشبيه ظهور كردند. رازى پنج فرقه از مشبهه، از جمله حكميه، جواليقيه و يونسيه را ذكر و اعتقادات آن‌ها را بيان كرده است. در آخرين فصل اين باب، مؤلف ادعا كرده كه گروهى از معتزله قول به تشبيه را به خطا به امام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و اسحاق بن راهويه و يحيى بن معين نسبت داده‌اند. | ||
باب پنجم، در باب كرّاميه(اصحاب ابوعبدالله محمد بن كرّام از زاهدان سيستانى) است كه معتقدند پردودگار جسم و جوهر و محل حوادث است و جهت و مكان دارد. رازى هفت فرقه از كراميه؛ از جمله طرايقه، اسحاقيه، و عابديه را نام برده است. | باب پنجم، در باب كرّاميه(اصحاب ابوعبدالله محمد بن كرّام از زاهدان سيستانى) است كه معتقدند پردودگار جسم و جوهر و محل حوادث است و جهت و مكان دارد. رازى هفت فرقه از كراميه؛ از جمله طرايقه، اسحاقيه، و عابديه را نام برده است. | ||