اسفراینی، شهفور بن طاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عساكر' به 'ابن عساكر') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
اِسْفَرايِنى، ابوالمظفر عمادالدين شاهفور (شهفور) بن طاهر بن محمد (د471ق1078/م)، فقيه، اصولى، مفسر و متكلم مى‌باشد. [[ذهبى]] و حاجى خليفه بر خلاف ديگر منابع، نام وى را طاهر و نام پدرش را محمد نوشته‌اند و از آنجايى كه تفسير وى تاج التراجم به تفسير طاهرى نيز معروف است، برخى گفته‌اند كه نام او طاهر، و شاهفور (معرب شاهپور) لقب و شهرت او بوده است. | اِسْفَرايِنى، ابوالمظفر عمادالدين شاهفور (شهفور) بن طاهر بن محمد (د471ق1078/م)، فقيه، اصولى، مفسر و متكلم مى‌باشد. [[ذهبى]] و حاجى خليفه بر خلاف ديگر منابع، نام وى را طاهر و نام پدرش را محمد نوشته‌اند و از آنجايى كه تفسير وى تاج التراجم به تفسير طاهرى نيز معروف است، برخى گفته‌اند كه نام او طاهر، و شاهفور (معرب شاهپور) لقب و شهرت او بوده است. | ||
اسفراينى از ابن مَحمِش و اصحاب عبدالرحمان بن كيسان معروف به اصم و نيز اصحاب ابوعلى حامد بن محمد رفاء حديث شنيد و از آنان روايت كرد و كسانى چون زاهر شحّامى از وى حديث نقل كرده‌اند. عبدالغافر فارسى نيز از او اجازۀ نقل حديث داشته است. اسفراينى مدتى طولانى در طوس اقامت گزيد و در آنجا مردمان بسيارى از او بهره بردند. به گفتۀ ابن عساكر وى در اين مدت با خواجه نظام الملك روابطى نزديك داشته است. صريفينى و [[ذهبى]]، اسفراينى را داماد ابومنصور بغدادى دانسته، و او را بسيار ستوده‌اند. | اسفراينى از ابن مَحمِش و اصحاب عبدالرحمان بن كيسان معروف به اصم و نيز اصحاب ابوعلى حامد بن محمد رفاء حديث شنيد و از آنان روايت كرد و كسانى چون زاهر شحّامى از وى حديث نقل كرده‌اند. عبدالغافر فارسى نيز از او اجازۀ نقل حديث داشته است. اسفراينى مدتى طولانى در طوس اقامت گزيد و در آنجا مردمان بسيارى از او بهره بردند. به گفتۀ [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] وى در اين مدت با خواجه نظام الملك روابطى نزديك داشته است. صريفينى و [[ذهبى]]، اسفراينى را داماد ابومنصور بغدادى دانسته، و او را بسيار ستوده‌اند. | ||
اسفراينى در فقه، شافعى و در علم كلام، اشعرى مذهب بود. وى از ذوق شاعرى نيز بى‌بهره نبود و داوودى، 5 بيت شعر در اخلاقيات از او نقل كرده است. وى در طوس درگذشت. | اسفراينى در فقه، شافعى و در علم كلام، اشعرى مذهب بود. وى از ذوق شاعرى نيز بى‌بهره نبود و داوودى، 5 بيت شعر در اخلاقيات از او نقل كرده است. وى در طوس درگذشت. | ||