ادیب، شیخ عباسعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۰: خط ۳۰:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|ادیب (ابهام زدایی)}}


'''عباسعلى اديب اصفهانى''' (1315-1371ش)، دانشمند، فقيه، اديب، شاعر، اصولى، هيئت‌دان، رياضى‌دان اصفهانى
'''عباسعلى اديب اصفهانى''' (1315-1371ش)، دانشمند، فقيه، اديب، شاعر، اصولى، هيئت‌دان، رياضى‌دان اصفهانى، از آثار او رساله قبلة البلدان را می‌توان نام برد که در جلد دوم [[میراث حوزه اصفهان]] آمده است.


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۳۷: خط ۳۸:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
وى تحصيلات خود را در حوزه علمى اصفهان و در محضر اساتيدى چون: میرزا محمد على معلم حبيب‌آبادى، شيخ على يزدى، حكيم شيخ محمد خراسانى، آقا سيد‌ ‎عبدالحسين سيد‌ ‎العراقين، آقا میرزا يحيى بيدآبادى، حاج میر محمد صادق خاتون‌آبادى، شيخ على عاشق‌آبادى، آخوند گزى و آخوند كاشى سپرى كرد. آنگاه موفق به اخذ اجازه از بزرگانى شد كه آيات عظام: سيد‌ ‎محمدباقردرچه‌اى، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن اصفهانى]] و [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، از آن جمله‌اند.
وى تحصيلات خود را در حوزه علمى اصفهان و در محضر اساتيدى چون: میرزا محمدعلى معلم حبيب‌آبادى، شيخ على يزدى، حكيم شيخ محمد خراسانى، آقا سيد‌ ‎عبدالحسين سيد‌ ‎العراقين، آقا میرزا يحيى بيدآبادى، حاج میر محمد صادق خاتون‌آبادى، شيخ على عاشق‌آبادى، آخوند گزى و آخوند كاشى سپرى كرد. آنگاه موفق به اخذ اجازه از بزرگانى شد كه آيات عظام: سيد‌ ‎محمدباقردرچه‌اى، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد‌ ‎ابوالحسن اصفهانى]] و [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد‌ ‎محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، از آن جمله‌اند.


وى در رشته‌هاى علمى گوناگون همچون؛ فقه، اصول و حتى ادبيات عرب، مجتهد بود و در مسائل منطق، حكمت، فلسفه، هيئت، نجوم و رياضى، تسلط كامل داشت، با زبان فرانسه به خوبى آشنا بود و اشعارى به این زبان مى‌سرود. وى در اسطرلاب، هندسه، لگاريتم نيز صاحب‌نظر بود و به همین علت، شيخ‌العلماى اصفهان و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] زمان لقب گرفت.
وى در رشته‌هاى علمى گوناگون همچون؛ فقه، اصول و حتى ادبيات عرب، مجتهد بود و در مسائل منطق، حكمت، فلسفه، هيئت، نجوم و رياضى، تسلط كامل داشت، با زبان فرانسه به خوبى آشنا بود و اشعارى به این زبان مى‌سرود. وى در اسطرلاب، هندسه، لگاريتم نيز صاحب‌نظر بود و به همین علت، شيخ‌العلماى اصفهان و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]] زمان لقب گرفت.
خط ۶۵: خط ۶۶:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:ادیبان]]