اختيار مصباح السالكين (شرح نهج‌البلاغة الوسيط): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة')
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR03401J1.jpg
| تصویر =NUR03401J1.jpg
| عنوان =اختیار مصباح السالکین
| عنوان =اختیار مصباح السالکین
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغه. شرح
| عنوان‌های دیگر =نهج‌البلاغة. شرح


شرح نهج‌البلاغه الوسیط
شرح نهج‌البلاغة الوسیط


من کلام مولانا امیرالمؤمنین
من کلام مولانا امیرالمؤمنین
خط ۲۰: خط ۲۰:
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار


[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر
[[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغة - نقد و تفسیر
| ناشر =  
| ناشر =  
آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى
آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى
خط ۳۷: خط ۳۷:




'''اختيار مصباح السالكين''' يا شرح نهج‌البلاغه الوسيط، كه خلاصه‌اى از معروف‌ترين شرح نهج‌البلاغه در سده هفتم قمرى، مصباح السالكين اثر محدث، فقيه و متكلم برجسته شيعى، [[ابن میثم، میثم بن علی|كمال‌الدين میثم بن على بن میثم بحرانى]] است.
'''اختيار مصباح السالكين''' يا شرح نهج‌البلاغة الوسيط، كه خلاصه‌اى از معروف‌ترين شرح نهج‌البلاغة در سده هفتم قمرى، مصباح السالكين اثر محدث، فقيه و متكلم برجسته شيعى، [[ابن میثم، میثم بن علی|كمال‌الدين میثم بن على بن میثم بحرانى]] است.


==ساختار==
==ساختار==
در ابتداى کتاب مدخلى ذكر شده كه به معرفى مؤلف و تأليفاتش پرداخته، سپس طبق قسمت‌هاى نهج‌البلاغه به شرح وتوضيح مختصر شده، از کتاب مصباح السالكين خود پرداخته است.
در ابتداى کتاب مدخلى ذكر شده كه به معرفى مؤلف و تأليفاتش پرداخته، سپس طبق قسمت‌هاى نهج‌البلاغة به شرح وتوضيح مختصر شده، از کتاب مصباح السالكين خود پرداخته است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا میان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با این همه مهم‌ترين اثر وى كه همین شرح نهج‌البلاغه است، بيش از همه شرحى به روش كلامى و فلسفى است.
اين عالم فرزانه، معاصر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] بوده و ظاهرا میان آن دو رابطه استادى و شاگردى دو جانبه برقرار بوده است. بدين گونه كه خواجه نزد وى به آموزش فقه و او نزد خواجه به آموزش كلام پرداخته است. هرچند گفته‌اند، مقام فقهى او بسان مقام كلامى خواجه بوده است، با این همه مهم‌ترين اثر وى كه همین شرح نهج‌البلاغة است، بيش از همه شرحى به روش كلامى و فلسفى است.


قبل از پرداختن به روش ابن میثم در این شرح و ذكر ویژگى‌هاى آن، لازم به تذكر است كه وى پس از نگارش این شرح، آن را تلخيص نموده و آن را اختيار مصباح السالكين نامیده است.
قبل از پرداختن به روش ابن میثم در این شرح و ذكر ویژگى‌هاى آن، لازم به تذكر است كه وى پس از نگارش این شرح، آن را تلخيص نموده و آن را اختيار مصباح السالكين نامیده است.
خط ۴۹: خط ۴۹:
وى در این شرح به ساير شرح‌هاى قبل از خود نظر داشته و گاه با نقل كلمات شارحان پيشين به تاييد يا تضعيف اقوال آنان مى‌پردازد.
وى در این شرح به ساير شرح‌هاى قبل از خود نظر داشته و گاه با نقل كلمات شارحان پيشين به تاييد يا تضعيف اقوال آنان مى‌پردازد.


همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغه نموده است.
همچنين استفاده‌هاى به جا و شايسته از قرآن كريم در توضيح و تفسير كلام مولى عليه‌السلام و اشاره به اقوال اديبان گذشته در فهم كلمات نهج‌البلاغة نموده است.


اما مهم‌ترين ویژگى شرح ابن‌میثم، صبغه كلامى و فلسفى آن است. ابن میثم به علت مطالعات گسترده حكمى و كلامى، با نگاه یک متكلم شيعى كوشيده است تا به بررسى و شرح نهج‌البلاغه بپردازد. این ویژگى ضمن آنكه یک امتياز برای این شرح تلقى گرديده، اما به علت تحت‌الشعاع قرار گرفتن ساير مسائل، مورد نقد برخى از شارحان ديگر قرار گرفته است. نقد ديگرى كه بر این شرح مطرح گرديده، كثرت استناد به روايات غيرشيعى و ضعف استفاده از منابع روايى و نقلى شيعى است. هم چنين در مباحث ادبى و لغوى نيز نقدهایی به این شرح وارد شده است.
اما مهم‌ترين ویژگى شرح ابن‌میثم، صبغه كلامى و فلسفى آن است. ابن میثم به علت مطالعات گسترده حكمى و كلامى، با نگاه یک متكلم شيعى كوشيده است تا به بررسى و شرح نهج‌البلاغة بپردازد. این ویژگى ضمن آنكه یک امتياز برای این شرح تلقى گرديده، اما به علت تحت‌الشعاع قرار گرفتن ساير مسائل، مورد نقد برخى از شارحان ديگر قرار گرفته است. نقد ديگرى كه بر این شرح مطرح گرديده، كثرت استناد به روايات غيرشيعى و ضعف استفاده از منابع روايى و نقلى شيعى است. هم چنين در مباحث ادبى و لغوى نيز نقدهایی به این شرح وارد شده است.


در آخر شوال سال 681ه.ق این مختصر را به اتمام رسانيده است.
در آخر شوال سال 681ه.ق این مختصر را به اتمام رسانيده است.
۶٬۵۹۱

ویرایش