۶۱٬۱۸۹
ویرایش
احوال و آثار میر سید علی همدانی (با شش رساله از وی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۲۹
، ۵ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
#معرفى در حدود صد اثر از سيدبه زبان‌هاى عربى و فارسی و نقد و بررسى نمونه‌هايى از نكات برجسته هركدام؛ | #معرفى در حدود صد اثر از سيدبه زبان‌هاى عربى و فارسی و نقد و بررسى نمونه‌هايى از نكات برجسته هركدام؛ | ||
#گنجانده شدن مجموعه اشعار و متن چند رساله عربى و فارسی از سيددر ضمايم کتاب؛ | #گنجانده شدن مجموعه اشعار و متن چند رساله عربى و فارسی از سيددر ضمايم کتاب؛ | ||
#همراه با متن، چند رساله «فتوتيه» مير سيدعلى همدانى و مطالبى نيز درباره نهضت فتوت ارائه شده است كه به‌جرئت مى‌توان گفت تا | #همراه با متن، چند رساله «فتوتيه» مير سيدعلى همدانى و مطالبى نيز درباره نهضت فتوت ارائه شده است كه به‌جرئت مى‌توان گفت تا این اندازه مباحث جامع، كمتر در یک کتاب تحقيقى عربى يا فارسی كه درباره سيدنوشتهاند، پيدا مى‌شود. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سيدعلى همدانى]] یکى از نوابغ و شخصيت‌هاى طراز اول ایرانى است كه فعالیت‌های گوناگون دينى، ادبى و فرهنگى او در ایران و در شبه قاره پاكستان و هند، تأثيرات اساسى و ارزنده باقى گذاشته و خصوصا در «كشمير»، رواج و گسترش دين اسلام و زبان و ادبيات فارسی، مرهون مساعى جميله آن بزرگوار مى‌باشد. در باب اول كه در ده فصل زير تنظيم شده است شرح زندگانى و اقدامات رفاهى، انسان‌دوستانه و جوانمردانه او، با رعايت اختصار جمع‌آورى شده است.<ref>پيشگفتار، ص24</ref> | [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سيدعلى همدانى]] یکى از نوابغ و شخصيت‌هاى طراز اول ایرانى است كه فعالیت‌های گوناگون دينى، ادبى و فرهنگى او در ایران و در شبه قاره پاكستان و هند، تأثيرات اساسى و ارزنده باقى گذاشته و خصوصا در «كشمير»، رواج و گسترش دين اسلام و زبان و ادبيات فارسی، مرهون مساعى جميله آن بزرگوار مى‌باشد. در باب اول كه در ده فصل زير تنظيم شده است شرح زندگانى و اقدامات رفاهى، انسان‌دوستانه و جوانمردانه او، با رعايت اختصار جمع‌آورى شده است.<ref>پيشگفتار، ص24</ref> | ||
در فصل اول، احوال [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سيد]] در آغاز زندگى تبيين شده است. در | در فصل اول، احوال [[همدانی، علی بن شهاب‌الدین|سيد]] در آغاز زندگى تبيين شده است. در این فصل، اطلاعاتى پيرامون اسم و القاب، توجيه القاب، ولادت و زادگاه، نسب و خانواده، والدين، تعليم و تربيت، مجاهدات راه سلوك و اسامى مشايخى كه وى از آنان خرقه و اجازه دريافت كرده، ارائه شده است.<ref>متن کتاب، ص3</ref> | ||
در فصل دوم، به مسافرت‌هاى سيددر دوران جوانى پرداخته شده است. مسافرت‌هاى وى در حدود سال 733ق، شروع شده (در سن 20 سالگى) و تا سال 753ق؛ يعنى 21 سال، ادامه داشته است؛ ازاين‌رو نویسنده، معتقد است كه مى‌توان او را از سياحان بزرگ عالم اسلام دانست. اطلاعاتى كه در | در فصل دوم، به مسافرت‌هاى سيددر دوران جوانى پرداخته شده است. مسافرت‌هاى وى در حدود سال 733ق، شروع شده (در سن 20 سالگى) و تا سال 753ق؛ يعنى 21 سال، ادامه داشته است؛ ازاين‌رو نویسنده، معتقد است كه مى‌توان او را از سياحان بزرگ عالم اسلام دانست. اطلاعاتى كه در این فصل، ارائه گرديده، بيشتر از «خلاصة المناقب» يا «مستورات» مى‌باشد.<ref>همان، ص27</ref> | ||
فصل سوم، اتفاقات و نحوه اقامت وى در همدان را در خود جاى داده است. زندگانى بيست ساله سيدبعد از بازگشت از مسافرت‌ها تا سال 772ق، به‌درستى روشن نيست، ولى نویسنده معتقد است كه او در | فصل سوم، اتفاقات و نحوه اقامت وى در همدان را در خود جاى داده است. زندگانى بيست ساله سيدبعد از بازگشت از مسافرت‌ها تا سال 772ق، به‌درستى روشن نيست، ولى نویسنده معتقد است كه او در این دوره هرج‌ومرج تاريخ ایران، مشغول كارهاى علمى، ادبى و ارشاد و تبليغ حقائق دين مبين بوده است. او در مولد خود، مسجد و خانقاه بزرگى بنا كرد و در آنجا به عبادت، رياضت، موعظه و تدريس پرداخت.<ref>همان، ص31</ref> | ||
فصل چهارم، در مورد مهاجرت سيدبه ختلان (كولاب) مى‌باشد. تاريخ دقيق انتقال ايشان به ناحيه ختلان و علت انتخاب آن خطه برای اقامت روشن نيست. نویسنده احتمال داده است پس از مرگ نوشيروان عادل ايلخانى در سال 756ق، شايد با به وجود آمدن ملوك الطوائفى و جنگ امراى ایران، وى از مولد خود دل‌تنگ شده و در سال‌هاى بعدى به ختلان عزيمت كرده است. وى در آنجا مريدان و ياران مخلص پيدا كرده و حاكم ختلان و امراى آن نواحى نسبت به او احترام زياد قائل بودند.<ref>همان، ص25</ref> | فصل چهارم، در مورد مهاجرت سيدبه ختلان (كولاب) مى‌باشد. تاريخ دقيق انتقال ايشان به ناحيه ختلان و علت انتخاب آن خطه برای اقامت روشن نيست. نویسنده احتمال داده است پس از مرگ نوشيروان عادل ايلخانى در سال 756ق، شايد با به وجود آمدن ملوك الطوائفى و جنگ امراى ایران، وى از مولد خود دل‌تنگ شده و در سال‌هاى بعدى به ختلان عزيمت كرده است. وى در آنجا مريدان و ياران مخلص پيدا كرده و حاكم ختلان و امراى آن نواحى نسبت به او احترام زياد قائل بودند.<ref>همان، ص25</ref> | ||
اطلاعات مربوط به مهاجرت سيدبه كشمير، در فصل پنجم ارائه شده است. وى در سال 740ق، بار اول وارد كشمير شده و مدت چند روز اوضاع آن خطه را مطالعه كرده بود. آن موقع در حدود 10 سال مى‌گذشت كه دين مبين اسلام در آن ناحيه راه پيدا كرده بود. او به نياز تبليغ دين در آن خطه آگاهى پيدا كرده همواره برای | اطلاعات مربوط به مهاجرت سيدبه كشمير، در فصل پنجم ارائه شده است. وى در سال 740ق، بار اول وارد كشمير شده و مدت چند روز اوضاع آن خطه را مطالعه كرده بود. آن موقع در حدود 10 سال مى‌گذشت كه دين مبين اسلام در آن ناحيه راه پيدا كرده بود. او به نياز تبليغ دين در آن خطه آگاهى پيدا كرده همواره برای این كار علاقه داشت.<ref>همان، ص38</ref> | ||
در فصل ششم، به نفوذ ايشان نزد پادشاهان، حكام و امراى وقت اشاره شده است. به اعتقاد نویسنده، وى با ساير پادشاهان، حكام و امراى مختلف كشمير و نواحى ایران، روابط دامنه‌دار داشته و در | در فصل ششم، به نفوذ ايشان نزد پادشاهان، حكام و امراى وقت اشاره شده است. به اعتقاد نویسنده، وى با ساير پادشاهان، حكام و امراى مختلف كشمير و نواحى ایران، روابط دامنه‌دار داشته و در این مورد در بعضى از مراجع و نيز كتب او اشاراتى موجود است.<ref>همان، ص51</ref> | ||
ايام آخر زندگانى سيد، در فصل هفتم به تصویر كشيده شده است. در | ايام آخر زندگانى سيد، در فصل هفتم به تصویر كشيده شده است. در این فصل، مطالبى پيرامون تاريخ درگذشت، چند ماده تاريخ برای وفات وى، جاى درگذشت، تدفين ايشان، نزاع مريدان، حمل تابوت به ختلان و كيفيت مزار ايشان، بيان شده است.<ref>همان، ص67</ref> | ||
فصل هشتم، درباره فرزندان، احفاد، اعقاب و ياران سيدمىباشد.<ref>همان، ص77</ref> | فصل هشتم، درباره فرزندان، احفاد، اعقاب و ياران سيدمىباشد.<ref>همان، ص77</ref> | ||
در باب دوم، سيدعلى همدانى به‌عنوان یکى از نویسندگان بزرگ و سرايندگان متوسط عرفانى معرفى شده و ضمن اشاره به سبک نگارش وى، كتب و رسائل فارسی و عربى و شعر او مورد بررسى و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. كتب و رسائل سيدكه به آن‌ها دسترسى پيدا نشد نيز اجمالا ذكر گرديده تا كيفيت همه آثار او در نظر گرفته شده باشد. در | در باب دوم، سيدعلى همدانى به‌عنوان یکى از نویسندگان بزرگ و سرايندگان متوسط عرفانى معرفى شده و ضمن اشاره به سبک نگارش وى، كتب و رسائل فارسی و عربى و شعر او مورد بررسى و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. كتب و رسائل سيدكه به آن‌ها دسترسى پيدا نشد نيز اجمالا ذكر گرديده تا كيفيت همه آثار او در نظر گرفته شده باشد. در این مورد، كيفيت نسخ خطى، عكسى، چاپى، تراجم و... نيز بيان و مطرح شده است.<ref>پيشگفتار، ص24</ref> | ||
از جمله آثار مزبور، عبارتند از: | از جمله آثار مزبور، عبارتند از: | ||