ابوداود، سلیمان بن اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |سیستان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] | ||
يحيى بن معين | |||
محمد بن عيسى بن نجيح | |||
ابراهیم بن خالد | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۳: | ||
{{اشتباه نشود|ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان}} | {{اشتباه نشود|ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان}} | ||
'''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (202- 275ق)، معروف به '''امام حافظ ابوداود'''، یکى از محدّثان طراز اول اهل سنت، نویسندهٔ کتاب [[سنن أبي‌داود|سنن ابوداود]] است که یکی از صحاح سته است. | '''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (202 -275ق)، معروف به '''امام حافظ ابوداود'''، یکى از محدّثان طراز اول اهل سنت، امام اهل حدیث در زمانش، نویسندهٔ کتاب [[سنن أبي‌داود|سنن ابوداود]] است که یکی از صحاح سته است. | ||
برای اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و | == ولادت == | ||
در سال 202ق در سیستان، در عهد مأمون متولد شد، | |||
== تحصیلات == | |||
برای اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و در آخرین سفر در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهیم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند. | |||
ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خویش از ثقات جمع كرد و به نظر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گوید: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌یک از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است.<ref>ر.ک: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43</ref> | ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خویش از ثقات جمع كرد و به نظر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گوید: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌یک از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است.<ref>ر.ک: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43</ref> | ||
== وفات == | |||
او در 16 شوال سال ۲۷۵ق در بصره درگذشت. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۵۸
| نام | ابوداود، سلیمان بن اشعث |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اب‍و داود، سلیمان بن الاش‍ع‍ث
ابوداود س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی، اب‍و داود |
| نام پدر | اشعث |
| متولد | 202ق |
| محل تولد | سیستان |
| رحلت | 275ق |
| اساتید | احمد بن حنبل
يحيى بن معين محمد بن عيسى بن نجيح ابراهیم بن خالد |
| برخی آثار | سنن أبي‌داود |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21126AUTHORCODE |
ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى، (202 -275ق)، معروف به امام حافظ ابوداود، یکى از محدّثان طراز اول اهل سنت، امام اهل حدیث در زمانش، نویسندهٔ کتاب سنن ابوداود است که یکی از صحاح سته است.
ولادت
در سال 202ق در سیستان، در عهد مأمون متولد شد،
تحصیلات
برای اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و در آخرین سفر در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد احمد بن حنبل، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهیم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند.
ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خویش از ثقات جمع كرد و به نظر احمد بن حنبل رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گوید: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌یک از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است.[۱]
وفات
او در 16 شوال سال ۲۷۵ق در بصره درگذشت.
پانویس
- ↑ ر.ک: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43
منابع مقاله
مدير شانه‌چى، كاظم، «تاريخ حديث»، تهران، سازمان مطالعه و تدوین كتب علوم انسانى، چاپ هشتم، 1388.