ابن مستوفی، مبارک بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی'
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می')
جز (جایگزینی متن - 'كسي' به 'کسی')
خط ۲۷: خط ۲۷:
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE7113AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE07113AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''ابوالبركات شرف‌ الدين مبارك بن احمد بن مبارك''' بن موهوب بن غنيمة بن غالب لخمی اربلي(564-637 ق) مورخ، اديب، شاعر، آشنا به حديث و متبحّر در فنّ استيفا.وى در اربل(عراق كنونى) متولد شد.بسيارى از افرادخاندان وى اهل فضل و ادب بوده‌اند.پدرش ابوالفتح احمد، بعد از مرگ پدر تا پایان عمردر اربل متصدى ديوان استيفا بود.ابن مستوفى قرآن و ادبيات را از محمد بن يوسف بحرانى و مكّى‌بن ريّان ماكسينى آموخت و از عبدالوهاب بن هبة اللّه و مبارك بن طاهر خزاعى و عده‌اى ديگرحديث شنيد و از چند تن از علماى زمان خود اجازۀ روايت گرفت.
'''ابوالبركات شرف‌ الدين مبارك بن احمد بن مبارك''' بن موهوب بن غنيمة بن غالب لخمی اربلي(564-637 ق) مورخ، اديب، شاعر، آشنا به حديث و متبحّر در فنّ استيفا.وى در اربل(عراق كنونى) متولد شد.بسيارى از افرادخاندان وى اهل فضل و ادب بوده‌اند.پدرش ابوالفتح احمد، بعد از مرگ پدر تا پایان عمردر اربل متصدى ديوان استيفا بود.ابن مستوفى قرآن و ادبيات را از محمد بن يوسف بحرانى و مكّى‌بن ريّان ماکسینى آموخت و از عبدالوهاب بن هبة اللّه و مبارك بن طاهر خزاعى و عده‌اى ديگرحديث شنيد و از چند تن از علماى زمان خود اجازۀ روايت گرفت.


ابن مستوفى اربلى در زمان امارت ملك مظفر‌ الدين كوكبورى فرمانرواى اربل منصب استيفا راكه در این نواحى شغل بزرگى به شمار مى‌رفت به عهده داشت و در 629ق مقام وزارت ملك مظفر رايافت و تا مرگ وى در همین سمت باقى بود.در حمله مغولان وى به همراه برخى امراى لشكر و عده‌اى از اهل‌اربل به قلعه‌اى پناه برد و در امان ماند.سپس به موصل رفت و از حمايت امیر آنجا بهره‌مند شد و در آنجا از مقررى وکتاب‌هاى نفيس موجود بهره برد و تا آخر عمرش در همانجا به‌سر برد و در همانجا درگذشت و در مقبرۀ سابله‌بيرون باب الجصاصة به خاک سپرده شد.
ابن مستوفى اربلى در زمان امارت ملك مظفر‌ الدين كوكبورى فرمانرواى اربل منصب استيفا راكه در این نواحى شغل بزرگى به شمار مى‌رفت به عهده داشت و در 629ق مقام وزارت ملك مظفر رايافت و تا مرگ وى در همین سمت باقى بود.در حمله مغولان وى به همراه برخى امراى لشكر و عده‌اى از اهل‌اربل به قلعه‌اى پناه برد و در امان ماند.سپس به موصل رفت و از حمايت امیر آنجا بهره‌مند شد و در آنجا از مقررى وکتاب‌هاى نفيس موجود بهره برد و تا آخر عمرش در همانجا به‌سر برد و در همانجا درگذشت و در مقبرۀ سابله‌بيرون باب الجصاصة به خاک سپرده شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش