ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==منابع==' به '==منابع مقاله==')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR04215.jpg|بندانگشتی|ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد]]
[[پرونده:NUR04215.jpg|بندانگشتی|ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد
! نام!! data-type="authorName" |ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| ابن قاضی شهبه، تقی الدین ابوبکر بن احمد
| data-type="authorOtherNames" | ابن قاضی شهبه، تقی‌الدین ابوبکر بن احمد
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |محمد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|1377 م
| data-type="authorbirthDate" |779ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |دمشق
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|851 ق یا 1448 م
| data-type="authorDeathDate" |851 ق یا 1448 م
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |ابن حجى
 
شرفان شريشى
 
جمال طيمانى
 
بدر بن مكتوم
 
ابوهريرۀ بن ذهبى
 
علاء بن ابوالمجد
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |تاريخ ابن قاضي شهبة
|-class='articleCode'
 
[[مناقب الإمام الشافعي و طبقات أصحابه]]
 
[[تراجم طبقات النحاة و اللغویین و المفسرین و الفقهاء]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE04215AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE04215AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|ابن قاضی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)}}
'''ابوبكر بن احمد بن محمد بن عمر''' (779-11 ذيقعدۀ 851ق1377/-19 ژانویۀ 1448م)، ملقب به تقى‌الدين، فقيه، قاضى القضاة و مورخ نویسنده [[تاريخ ابن قاضي شهبة]]
== تحصیلات ==
وى در كودكى، [[صحيح بخارى]] را نزد پدر خویش آموخت. در 11 سالگى پدر را از دست داد و آن‌گاه در محضر درس عالمان زمان خویش چون ابن حجى، شرفان شريشى، جمال طيمانى، بدر بن مكتوم، ابوهريرۀ بن ذهبى، علاء بن ابوالمجد و ديگران به كسب علم پرداخت. او سرانجام فقيهى برجسته شد و رياست مذهب شافعى به او رسيد ‎و متصدى فتوا و مرجع عموم گرديد. شهرت علمى وى باعث شد كه از اَطراف و اكناف، طالبان علم به نزد او شتافته، از درس وى استفاده كنند. او در دمشق و نيز در بيت‌المقدس، به نقل حديث پرداخت. سخاوى تصريح كرده كه از او اجازۀ نقل حديث دريافت داشته است. وى نخست در مدارس مجاهديه و عذراویه به عنوان معيدِ درس مشغول بوده است، اما چنان‌كه خود او تصريح كرده، در 797ق در مدارس طبريه و امینيه به تدريس پرداخته است. همچنين در مدارس مختلف ديگرى چون: اقباليه، تقویه و جز آن تدريس كرده و جمع بسيارى از اعيان و بزرگان شام در جلسۀ درس وى شركت جسته‌اند. او در 842ق مستقلاً به عنوان قاضى القضاة دمشق انتخاب گرديد، اما چون در واقعۀ اينال جَكَمى، بر منبر جامع اموى، خطبه به نام ملك عزيز يوسف بن اشرف برسباى خواند، در حالى كه آن زمان در دمشق خطبه به نام ملك ظاهر جَقمق خوانده مى‌شد، از اين‌رو جقمق او را از مقام قضا بركنار كرد؛ اما بار ديگر در 843ق به این مقام منصوب گرديد. در همین سال وى از مقام خطیبى جامع اموى بركنار شد و در 844ق مقام قاضى القضاتى را از او گرفتند و از آن پس او یکسره به اشتغالات علمى روى آورد.


'''ابوبكر بن احمد بن محمد بن عمر'''، ملقب به تقى‌ الدين، (779-11 ذيقعدۀ 851ق1377/-19 ژانویۀ 1448م)، فقيه، قاضى القضاة و مورخ بود. وى در كودكى، [[صحيح بخارى]] را نزد پدر خویش آموخت. در 11 سالگى پدر را از دست داد و آن‌گاه در محضر درس عالمان زمان خویش چون ابن حجى، شرفان شريشى، جمال طيمانى، بدر بن مكتوم، ابوهريرۀ بن ذهبى، علاء بن ابوالمجد و ديگران به كسب علم پرداخت. او سرانجام فقيهى برجسته شد و رياست مذهب شافعى به او رسيد‌ ‎و متصدى فتوا و مرجع عموم گرديد. شهرت علمى وى باعث شد كه از اَطراف و اكناف، طالبان علم به نزد او شتافته، از درس وى استفاده كنند. او در دمشق و نيز در بيت‌المقدس، به نقل حديث پرداخت. سخاوى تصريح كرده كه از او اجازۀ نقل حديث دريافت داشته است. وى نخست در مدارس مجاهديه و عذراویه به عنوان معيدِ درس مشغول بوده است، اما چنان‌كه خود او تصريح كرده، در 797ق در مدارس طبريه و امینيه به تدريس پرداخته است. همچنين در مدارس مختلف ديگرى چون: اقباليه، تقویه و جز آن تدريس كرده و جمع بسيارى از اعيان و بزرگان شام در جلسۀ درس وى شركت جسته‌اند. او در 842ق مستقلاً به عنوان قاضى القضاة دمشق انتخاب گرديد، اما چون در واقعۀ اينال جَكَمى، بر منبر جامع اموى، خطبه به نام ملك عزيز يوسف بن اشرف برسباى خواند، در حالى كه آن زمان در دمشق خطبه به نام ملك ظاهر جَقمق خوانده مى‌شد، از اين‌رو جقمق او را از مقام قضا بركنار كرد؛ اما بار ديگر در 843ق به این مقام منصوب گرديد. در همین سال وى از مقام خطيبى جامع اموى بركنار شد و در 844ق مقام قاضى القضاتى را از او گرفتند و از آن پس او یکسره به اشتغالات علمى روى آورد.
==وفات==


وى سرانجام در دمشق درگذشت. او را در مقبرۀ خانوادگى در باب الصغير به خاک سپردند.
وى سرانجام در دمشق درگذشت. او را در مقبرۀ خانوادگى در باب الصغير به خاک سپردند.
خط ۵۰: خط ۷۰:
#منتقى العبر؛
#منتقى العبر؛
#المنتقى من تاريخ ابن دقماق به نام نزهة الانام في [[تاريخ الإسلام و وفيات المشاهير و الأعلام|تاريخ الاسلام]]؛
#المنتقى من تاريخ ابن دقماق به نام نزهة الانام في [[تاريخ الإسلام و وفيات المشاهير و الأعلام|تاريخ الاسلام]]؛
#المنتقى من تاريخ ابن فرات.
#المنتقى من تاريخ ابن فرات.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2731 علامرودشتی، علی رفیعی، ج4، ص442]</ref>.
 
==پانویس==
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==




دائرة المعارف بزرگ اسلامى ج4، ص442.
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2731 علامرودشتی، علی رفیعی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378]




خط ۷۰: خط ۹۳:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:قاضیان]]