۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04215.jpg|بندانگشتی|ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد]] | [[پرونده:NUR04215.jpg|بندانگشتی|ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | ابن قاضی شهبه، تقیالدین ابوبکر بن احمد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |779ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دمشق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |851 ق یا 1448 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |ابن حجى | ||
شرفان شريشى | |||
جمال طيمانى | |||
بدر بن مكتوم | |||
ابوهريرۀ بن ذهبى | |||
علاء بن ابوالمجد | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |تاريخ ابن قاضي شهبة | ||
|-class= | |||
[[مناقب الإمام الشافعي و طبقات أصحابه]] | |||
[[تراجم طبقات النحاة و اللغویین و المفسرین و الفقهاء]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04215AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوبكر بن احمد بن محمد بن عمر''' | '''ابوبكر بن احمد بن محمد بن عمر''' (779-11 ذيقعدۀ 851ق1377/-19 ژانویۀ 1448م)، ملقب به تقىالدين، فقيه، قاضى القضاة و مورخ بود. | ||
== تحصیلات == | |||
وى در كودكى، [[صحيح بخارى]] را نزد پدر خویش آموخت. در 11 سالگى پدر را از دست داد و آنگاه در محضر درس عالمان زمان خویش چون ابن حجى، شرفان شريشى، جمال طيمانى، بدر بن مكتوم، ابوهريرۀ بن ذهبى، علاء بن ابوالمجد و ديگران به كسب علم پرداخت. او سرانجام فقيهى برجسته شد و رياست مذهب شافعى به او رسيد و متصدى فتوا و مرجع عموم گرديد. شهرت علمى وى باعث شد كه از اَطراف و اكناف، طالبان علم به نزد او شتافته، از درس وى استفاده كنند. او در دمشق و نيز در بيتالمقدس، به نقل حديث پرداخت. سخاوى تصريح كرده كه از او اجازۀ نقل حديث دريافت داشته است. وى نخست در مدارس مجاهديه و عذراویه به عنوان معيدِ درس مشغول بوده است، اما چنانكه خود او تصريح كرده، در 797ق در مدارس طبريه و امینيه به تدريس پرداخته است. همچنين در مدارس مختلف ديگرى چون: اقباليه، تقویه و جز آن تدريس كرده و جمع بسيارى از اعيان و بزرگان شام در جلسۀ درس وى شركت جستهاند. او در 842ق مستقلاً به عنوان قاضى القضاة دمشق انتخاب گرديد، اما چون در واقعۀ اينال جَكَمى، بر منبر جامع اموى، خطبه به نام ملك عزيز يوسف بن اشرف برسباى خواند، در حالى كه آن زمان در دمشق خطبه به نام ملك ظاهر جَقمق خوانده مىشد، از اينرو جقمق او را از مقام قضا بركنار كرد؛ اما بار ديگر در 843ق به این مقام منصوب گرديد. در همین سال وى از مقام خطيبى جامع اموى بركنار شد و در 844ق مقام قاضى القضاتى را از او گرفتند و از آن پس او یکسره به اشتغالات علمى روى آورد. | |||
وى سرانجام در دمشق درگذشت. او را در مقبرۀ خانوادگى در باب الصغير به خاک سپردند. | وى سرانجام در دمشق درگذشت. او را در مقبرۀ خانوادگى در باب الصغير به خاک سپردند. |
ویرایش