۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
وى مسلمانى معتقد و مؤمن بود، ولى استعمال بعضى كلمات در نوشتههايش، نشانگر آن است كه نسبت به پيروان ساير اديان و مذاهب خشن بوده است. | وى مسلمانى معتقد و مؤمن بود، ولى استعمال بعضى كلمات در نوشتههايش، نشانگر آن است كه نسبت به پيروان ساير اديان و مذاهب خشن بوده است. | ||
او شيفته تاريخ بود و همواره به نوشتن مطالب تاريخى اشتغال داشت. يادداشتهاى خود را در دفترهايى كه شمار آن را صد جلد گفتهاند، گرد آورد. آنگاه چكيده | او شيفته تاريخ بود و همواره به نوشتن مطالب تاريخى اشتغال داشت. يادداشتهاى خود را در دفترهايى كه شمار آن را صد جلد گفتهاند، گرد آورد. آنگاه چكيده این مطالعات را در کتابى در حدود 20 جلد، موسوم به «تاريخ الدول و الملوك»، معروف به «تاريخ ابن الفرات» نگاشت. این تاريخ مشتمل بر حوادث سده ششم تا زمان مؤلف است كه به ترتيب معكوس نوشته شده، بدين معنى كه مؤلف از قرن هشتم آغاز كرده، سپس به ذكر وقايع قرن هفتم، و بعد قرن ششم پرداخته است. وى حوادث قرن پنجم و چهارم را نيز شروع كرده بود، ولى مرگش فرا رسيد و كارش ناتمام ماند. | ||
چنين پيداست كه او وقايع مربوط به سه سال نخست سده نهمق را نيز نوشته بود، ولى دست نوشته وى به دليل بىتوجهى پسرش فروخته شد. | چنين پيداست كه او وقايع مربوط به سه سال نخست سده نهمق را نيز نوشته بود، ولى دست نوشته وى به دليل بىتوجهى پسرش فروخته شد. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
در هر حال، نسخهاى كه امروزه در دست است، صرفنظر از پارهاى افتادگىها، حوادث بين سالهاى 501 -799ق/ 1107-1396م را دربرمىگيرد. | در هر حال، نسخهاى كه امروزه در دست است، صرفنظر از پارهاى افتادگىها، حوادث بين سالهاى 501 -799ق/ 1107-1396م را دربرمىگيرد. | ||
او در | او در این تاريخ، به رسم مؤلفان زمان خود، حوادث را برحسب سالها ذكر كرده و در پایان هر سال وفيات رجال را بر آن افزوده است و بهطورى كه خود در آغاز مجلّد مربوط به حوادث قرن ششم آورده، درباره جلوس خليفه و صفات او، وفات يا خلع او، تصرّف شهرها و سرزمينهاى پادشاهان اسلامى، عزل قضات و وزرا و حكّام و سبب آن، اخبار مربوط به پادشاهان، امرا، سرداران، اشراف، علما، فقها، نحویين و شعرا و تاريخ و محل تولدشان، آنچه مىدانسته، نقل كرده است. | ||
برخى از نویسندگان، نوشتهاش را داراى اغلاط فاحش و عباراتش را عاميانه خواندهاند. | برخى از نویسندگان، نوشتهاش را داراى اغلاط فاحش و عباراتش را عاميانه خواندهاند. |
ویرایش