۱٬۵۸۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
اين واقعه كه ابن عجيبه از آن به عنوان «امتحان» ياد مىكند، به هيچ روى او را از راه و روشى كه در پيش گرفته بود، بازنداشت و وى همچنان به دعوت مردم به سوى خدا، تأسيس و تشكيل زاویه و خانقاه در نقاط مختلف آن ناحيه و تأليف و تصنيف آثار علمى و عرفانى مشغول بود تا سرانجام در غماره به طاعون مبتلا شد و در شوال 1224ق درگذشت. مقبره او در نزدیکى طنجه، بر بلندىهایى كه بر قريه زمیج و نيز بر دريا و صخرههاى جبلالطارق مشرف است، واقع شده و هر سال در اواخر تابستان، درویشان درقاوى در آنجا گرد مىآيند و با مراسم خاصى ياد او را گرامى مىدارند. | اين واقعه كه ابن عجيبه از آن به عنوان «امتحان» ياد مىكند، به هيچ روى او را از راه و روشى كه در پيش گرفته بود، بازنداشت و وى همچنان به دعوت مردم به سوى خدا، تأسيس و تشكيل زاویه و خانقاه در نقاط مختلف آن ناحيه و تأليف و تصنيف آثار علمى و عرفانى مشغول بود تا سرانجام در غماره به طاعون مبتلا شد و در شوال 1224ق درگذشت. مقبره او در نزدیکى طنجه، بر بلندىهایى كه بر قريه زمیج و نيز بر دريا و صخرههاى جبلالطارق مشرف است، واقع شده و هر سال در اواخر تابستان، درویشان درقاوى در آنجا گرد مىآيند و با مراسم خاصى ياد او را گرامى مىدارند. | ||
ابن عجيبه در چگونگى معاش، رفتار، سلوك، افراط در تجرد، اعراض از دنيا و جهاد با نفس، از روش درویشان درقاوى و عادات و اعمال قلندرگونه آنان پيروى مىكرد. او و يارانش، سبحههاى بلند با دانههاى درشت بر گردن مىافكندند، عصا به دست مىگرفتند، جامهاى خشن به تن میكردند و در شهرها و دهكدهها به سير و سفر مىپرداختند و غالباً ً هيأت غريب و نامأنوس آنان موجب تعجب و گاه خشم و بيزارى مردم مىشد. وى خود گوید كه بعد از ورود به طريقه درقاوى به حكم آيه ''' «وَلَقَدْ جِئْتُمونا فُرادى» ''' (انعام 94/6/) دارایى خود و حتى كتب «علوم ظاهر» را فروخت و وجه آن را صرف خريد خانهاى برای شيخ خود كرد، ولى با اينهمه از شمار آثارى كه در ابواب مختلف علوم از او برجاى مانده است، چنين برمىآيد كه زندگانى او صرفاً سير آفاق و رياضت و مجاهدت نفسانى نبوده، بلكه بيشتر به تحقيق، مطالعه و تصنيف مىگذشته است. | ابن عجيبه در چگونگى معاش، رفتار، سلوك، افراط در تجرد، اعراض از دنيا و جهاد با نفس، از روش درویشان درقاوى و عادات و اعمال قلندرگونه آنان پيروى مىكرد. او و يارانش، سبحههاى بلند با دانههاى درشت بر گردن مىافكندند، عصا به دست مىگرفتند، جامهاى خشن به تن میكردند و در شهرها و دهكدهها به سير و سفر مىپرداختند و غالباً ً هيأت غريب و نامأنوس آنان موجب تعجب و گاه خشم و بيزارى مردم مىشد. وى خود گوید كه بعد از ورود به طريقه درقاوى به حكم آيه''' «وَلَقَدْ جِئْتُمونا فُرادى»''' (انعام 94/6/) دارایى خود و حتى كتب «علوم ظاهر» را فروخت و وجه آن را صرف خريد خانهاى برای شيخ خود كرد، ولى با اينهمه از شمار آثارى كه در ابواب مختلف علوم از او برجاى مانده است، چنين برمىآيد كه زندگانى او صرفاً سير آفاق و رياضت و مجاهدت نفسانى نبوده، بلكه بيشتر به تحقيق، مطالعه و تصنيف مىگذشته است. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
# ديوان. | # ديوان. | ||
علاوه بر آثارى كه ذكر شد، ابن عجيبه شروح مختلفى بر سوره فاتحه، قصيده برده بوصيرى، تائيه ابن فارض و اشعار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و ششترى دارد كه ذكر آنها در فهرسه آمده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2352 مجتبایی، فتحالله، | علاوه بر آثارى كه ذكر شد، ابن عجيبه شروح مختلفى بر سوره فاتحه، قصيده برده بوصيرى، تائيه ابن فارض و اشعار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و ششترى دارد كه ذكر آنها در فهرسه آمده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2352 مجتبایی، فتحالله، ج4، ص214-213]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |