۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«اِبْنِ عِبْرى» (در سريانى: برعبرايا و در لاتينى: بارهبرايوس) ابوالفرج يوحنّا مارغريغوريوس بن تاجالدين اَهْرون بن توما مَلَطى (623-685ق/ 1226-1286م)، سر اسقف و دانشمند برجسته يعقوبى است. وى در ملطيۀ ارمنستان كوچك به دنيا آمد. نام تعميديش يوحنا بود و چون به جامه روحانيت درآمد، نام غريغوريوس (گريگوريوس) گرفت. | «اِبْنِ عِبْرى» (در سريانى: برعبرايا و در لاتينى: بارهبرايوس) ابوالفرج يوحنّا مارغريغوريوس بن تاجالدين اَهْرون بن توما مَلَطى (623-685ق/ 1226-1286م)، سر اسقف و دانشمند برجسته يعقوبى است. وى در ملطيۀ ارمنستان كوچك به دنيا آمد. نام تعميديش يوحنا بود و چون به جامه روحانيت درآمد، نام غريغوريوس (گريگوريوس) گرفت. | ||
به سبب لقبش، برخى او را يهودى يا يهودىزاده دانستهاند. با آنكه هرگز همسرى نگرفت و فرزندى نداشت، كُنيۀ ابوالفرج يافت. همين كنيه موجب شده كه بسيارى از محققان او را با ديگر | به سبب لقبش، برخى او را يهودى يا يهودىزاده دانستهاند. با آنكه هرگز همسرى نگرفت و فرزندى نداشت، كُنيۀ ابوالفرج يافت. همين كنيه موجب شده كه بسيارى از محققان او را با ديگر پزشکان مسيحى مكنّى به ابوالفرج، مانند ابن القُفّ و ابن الطَيّب اشتباه كنند. | ||
اهرون پدر يوحنّا، | اهرون پدر يوحنّا، پزشکى دانشمند و متدين بود و فرزندان بسيارى داشت كه 4 پسر از آنان پيش از يوحنا درگذشتند. يوحنا نزد پدر و چند تن از دانشمندان ملطيه به تحصيل علوم و از جمله پزشکى پرداخت و زبان و ادبيات سريانى و عربى و يونانى را نيز فراگرفت. | ||
اين دوره از زندگى او با تاخت و تاز مغولان در آسياى صغير و فتح ملطيه به دست آنان همزمان بود. به گفته خود او، پدرش اهرون در اين هنگام (641ق1243/م)، به عنوان | اين دوره از زندگى او با تاخت و تاز مغولان در آسياى صغير و فتح ملطيه به دست آنان همزمان بود. به گفته خود او، پدرش اهرون در اين هنگام (641ق1243/م)، به عنوان پزشک معالج يَساوُر نويْن سردار مغول، او را تا خَرتْبَرت (خَرپوت) همراهى و مداوا كرد و چون به ملطيه بازآمد، زياد درنگ ننمود و با خانواده خود به انطاكيه كوچيد. ابن عبرى در آنجا هم به شاگردى نزد دانشمندان انطاكيه پرداخت و مدتى نيز در غارى نزديك شهر، گوشهنشينى اختيار كرد و آوازهاى يافت. اما ترك عزلت كرد و به طرابلس رفت و در 644ق در عين جوانى، به اسقفى جوباس (گوباش) نزديك ملطيه و يك سال بعد به اسقفى لاقبين (لاقابين) گماشته شد و 5 سال درآن مقام ماند. وى در همين مقام براى مناظره با مخالفان كليسا، به مطالعه مداوم نوشتههاى آباء كليسا روى آورد. درگذشت بطريق (بطريك پاتريارك) اغناطيوس در 649ق1251/م يعقوبيان را به دو گروه مخالف بر سر جانشينى، توسط ديونيسيوس (اهرون عَنْجور) و يوحنا بن المعدنى منقسم كرد. ابن عبرى در اين حوادث جانب ديونيسيوس را گرفت. | ||
وى به مناسبت مقام روحانى و پايه بلند علمى خود، با بزرگان حكومت ايلخانى و دانشمندان مسلمان شهرهاى مختلف رابطه داشت. با همه دشوارىهاى وظيفه كليسايى و مشكلاتى كه گاه در درون كليساى يعقوبى يا با نسطوريان پيش مىآمد، وى در اوقات فراغت خود، از مطالعه، تأليف و تدريس باز نمىايستاد. | وى به مناسبت مقام روحانى و پايه بلند علمى خود، با بزرگان حكومت ايلخانى و دانشمندان مسلمان شهرهاى مختلف رابطه داشت. با همه دشوارىهاى وظيفه كليسايى و مشكلاتى كه گاه در درون كليساى يعقوبى يا با نسطوريان پيش مىآمد، وى در اوقات فراغت خود، از مطالعه، تأليف و تدريس باز نمىايستاد. | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
د- تاريخ: اين اثر به دو صورت سريانى و عربى پديد آمد؛ ابن عبرى تاريخ خود را نخست به سريانى نوشت و آن را مَحْتونوت زونى (اخبار الزمان) يا «تاريخ الازمنة» ناميد. | د- تاريخ: اين اثر به دو صورت سريانى و عربى پديد آمد؛ ابن عبرى تاريخ خود را نخست به سريانى نوشت و آن را مَحْتونوت زونى (اخبار الزمان) يا «تاريخ الازمنة» ناميد. | ||
ه- | ه- پزشکى: بيشتر نوشتههاى طبى ابن عبرى از ميان رفته است. برخى از آنها از اين قرارند: | ||
1. ترجمه قانون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] به سريانى كه ناتمام ماند؛ | 1. ترجمه قانون [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] به سريانى كه ناتمام ماند؛ |
ویرایش