۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - '؛م' به '؛ م') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
معروف است كه عمر در مسائل قرآنى و تفسيرى بيش از همه و پيش از همه به [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] مراجعه مى‌كرده است.هم او و هم [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] مراجعه به شعر قديم(قبل از نزول قرآن) ع ربى يا شعر عهد جاهليت را براى فهم مفردات قرآنى توصيه مى‌كرده‌اند. | معروف است كه عمر در مسائل قرآنى و تفسيرى بيش از همه و پيش از همه به [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] مراجعه مى‌كرده است.هم او و هم [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] مراجعه به شعر قديم(قبل از نزول قرآن) ع ربى يا شعر عهد جاهليت را براى فهم مفردات قرآنى توصيه مى‌كرده‌اند. | ||
==آثار== | ==آثار==آثار قرآن پژوهى او كه خوشبختانه هر دو باقى مانده است، يكى تفسير اوست.اين تفسير كم حجم است، حدودا برابر با تفسير جلالين، يا نيمى از تفسير بيضاوى. اين اثر به صورت کتاب مدوّنى به دست ما نرسيده است، بلكه در دل تفسير بزرگ [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] محفوظ بوده است.و بعضى از محققان از جمله فيروزآبادى صاحب لغتنامۀ معروف قاموس، آن را از ميان تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] بر آورده‌اند و به صورت کتابى منسجم مدون كرده‌اند.جمع و تدوين فيروزآبادى از اين تفسير تنوير المقباس من تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نام دارد و بارها به طبع رسيده است.اثر قرآنى مهم ديگر [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لغتنامه‌اى است سرشار از شواهد شعر جاهلى با مقدارى توضيح تفسيرى.اين لغتنامه پس از تفسيرهاى كوتاهى كه حضرت رسول(ص) دربارۀ بعضى سوره‌هاى قرآنى به دست داده‌اند و خوشبختانه محفوظ مانده و [[سيوطى]] آن را به ترتيب سوره‌ها (با نظم قرآنى، ولى نه براى همۀ سوره‌ها) مرتب كرده و در اتقان آورده است، آرى از هر اثر قرآن پژوهى محفوظ ماندۀ ديگر قديم‌تر است. | ||
آثار قرآن پژوهى او كه خوشبختانه هر دو باقى مانده است، يكى تفسير اوست.اين تفسير كم حجم است، حدودا برابر با تفسير جلالين، يا نيمى از تفسير بيضاوى. اين اثر به صورت کتاب مدوّنى به دست ما نرسيده است، بلكه در دل تفسير بزرگ [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] محفوظ بوده است.و بعضى از محققان از جمله فيروزآبادى صاحب لغتنامۀ معروف قاموس، آن را از ميان تفسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] بر آورده‌اند و به صورت کتابى منسجم مدون كرده‌اند.جمع و تدوين فيروزآبادى از اين تفسير تنوير المقباس من تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نام دارد و بارها به طبع رسيده است.اثر قرآنى مهم ديگر [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لغتنامه‌اى است سرشار از شواهد شعر جاهلى با مقدارى توضيح تفسيرى.اين لغتنامه پس از تفسيرهاى كوتاهى كه حضرت رسول(ص) دربارۀ بعضى سوره‌هاى قرآنى به دست داده‌اند و خوشبختانه محفوظ مانده و [[سيوطى]] آن را به ترتيب سوره‌ها (با نظم قرآنى، ولى نه براى همۀ سوره‌ها) مرتب كرده و در اتقان آورده است، آرى از هر اثر قرآن پژوهى محفوظ ماندۀ ديگر قديم‌تر است. | |||
نافع بن ازرق و يكى از دوستانش به نام نجدة بن عويمر يك روز كه ديدند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فارغبال در صحن مسجد الحرام نزديك كعبه نشسته است، مدعيانه و براى آنكه به خيال خود عجز [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] را در مسائل قرآنى آشكار كنند، با او سؤالاتى مطرح كرده‌اند و شرح و معناى حدودا دويست كلمه يا تعبير قرآنى را از او پرسيده‌اند.پاسخهاى [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] همه متين و مستند به شعر كهن است.چنانكه گفته شد اين قديم‌ترين واژه‌نامۀ قرآنى محفوظ مانده است و هم در اتقان [[سيوطى]] مندرج است و هم مستقلا تحت عنوان-مسائل نافع بن ازرق به چاپ رسيده است. | نافع بن ازرق و يكى از دوستانش به نام نجدة بن عويمر يك روز كه ديدند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] فارغبال در صحن مسجد الحرام نزديك كعبه نشسته است، مدعيانه و براى آنكه به خيال خود عجز [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] را در مسائل قرآنى آشكار كنند، با او سؤالاتى مطرح كرده‌اند و شرح و معناى حدودا دويست كلمه يا تعبير قرآنى را از او پرسيده‌اند.پاسخهاى [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] همه متين و مستند به شعر كهن است.چنانكه گفته شد اين قديم‌ترين واژه‌نامۀ قرآنى محفوظ مانده است و هم در اتقان [[سيوطى]] مندرج است و هم مستقلا تحت عنوان-مسائل نافع بن ازرق به چاپ رسيده است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۳: | ||
ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است: «شعر، ديوان عرب است، هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مى‌كنيم و شواهد روشنگرى براى آن مى‌يابيم».(پيشين، ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] -پيشين، ص81-83). نيز-تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]؛ مسائل نافع بن ازرق. | ابوبكر بن انبارى از قول او دربارۀ اين شيوه چنين نقل كرده است: «شعر، ديوان عرب است، هرگاه حرفى از قرآن كه خداوند به زبان عربى نازل فرموده است، بر ما پوشيده و دشوار باشد، به ديوان و سرچشمۀ آن[شعر قبل از عصر نزول قرآن]مراجعه مى‌كنيم و شواهد روشنگرى براى آن مى‌يابيم».(پيشين، ج 76/1.همچنين دربارۀ ارزيابى نسبت تفسير منسوب به [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] -پيشين، ص81-83). نيز-تفسير [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]؛ مسائل نافع بن ازرق. | ||
[[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]] | [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]] == وابسته‌ها == | ||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||