ابن شاذان، فضل بن شاذان

ابن شاذان، فضل بن شاذان
نام ابن شاذان، فضل بن شاذان
نام‌های دیگر اب‍ن‌ ش‍اذان‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ف‍ض‍ل‌ ب‍ن‌ ش‍اذان

ف‍ض‍ل‌ ب‍ن‌ ش‍اذان

ازدی نیشابوری، فضل بن شاذان

نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت 260 ‌‎ق
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف AUTHORCODE1713AUTHORCODE

ولادت

فضل بن شاذان ابومحمد فضل بن شاذان بن خليل ازدى نيشابورى، متكلم و فقيه امامى است كه دراواخر قرن دوم در نيشابور متولد شد.

کسب علم و دانش

پس از وفات هارون عباسى با پدرش شاذان بن خليل كه خود از محدثان اماميه به شمار مى‌آمد به بغداد رفت و به آموختن قرآن پرداخت.

در بغداد از محضر علمى محمد بن ابى عمير بهره برد، سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال، حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابى نصر، صفوان بن يحيى و نصر بن مزاحم منقرى بهره جست.نجاشى قائل است كه ابن شاذان، حضور حضرت امام جواد(ع) را درك و از او روايت كرده است، ولى شيخ طوسى در رجالش او را از اصحاب حضرت امام هادى(ع) شمرده است.

شيخ صدوق در کتاب توحيد و [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌) |عيون اخبار الرضا]] و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع) نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از برقى، نجاشى و شيخ طوسى تائيد نمى‌كنند.

ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در زمان حكومت عبدالله بن طاهر به خاطر اعتقادش به مذهب تشيع و از نيشابور نفى شد.در زمان امام حسن عسکرى از معتبرترين عالمان امامى خراسان به شمار مى‌رفت و با آن حضرت از راه دور مرتبط بود.

آثار

در کتابهاى تراجم و رجال آثار او را بيش از صد و هشتاد عنوان دانسته‌اند.از آن جمله مى‌توان‌به اثبات الرجعة، الطلاق، الفرائض الكبير و...اشاره نمود.==وفات==

فضل بن شاذان در سال 260 ه‍.ق دار فانى را پس از عمرى پربركت و خدماتى ارزنده وداع گفته و به ديار باقى شتافت.== وابسته‌ها ==