۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن دُقْماق، صارمالدين | '''ابن دُقْماق، صارمالدين ابراهیم بن محمد بن آيدَمر العلائى''' (ح 750-809ق)، مورخ حنفىمذهب است. وى در قاهره ديده به جهان گشود و همان جا درگذشت (دُقماق و تُخماق، واژهاى تركى به معنى چكش بزرگ چوبى است). پدر بزرگ آيدمر، عزالدين دقماق (د 734ق)، نقيب لشكر و از امیران ملك ناصر محمد بن قلاوون، از فرماندهان ممالیک مصر بود. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
ابراهیم، نخست در زُمره نظامیان درآمد، سپس به تحصيل علاقهمند شد و نزد برخى از فقهاى حنفى فقه آموخت، آنگاه به ادبيات روى آورد و سرانجام، علم تاريخ را برگزيد و در آن مهارت يافت و آثار بسيار ارزشمندى در این زمینه تأليف كرد. | |||
[[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، مجموعه تأليفات و نوشتههاى او را بيش از 200 مىداند. در اواخر عمر، مدتى به سمت والى شهر دِمیاط منصوب شد، اما پس از اندكى از مقام خود معزول گرديد و به قاهره بازگشت. وى كه یک حنفى متعصب بود، به اتهام نقل مطلبى توهينآمیز عليه امام شافعى، از سوى جلالالدين قاضى شافعى قاهره، مورد بازپرسى و محاكمه قرار گرفت و با اينكه این اتهام را رد كرد و يادآورى نمود كه مطلب مورد نظر را از کتابى كه نزد خاندان طرابلسى بوده، نقل كرده است، به حكم قاضى، تعزير و زندانى شد. | [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، مجموعه تأليفات و نوشتههاى او را بيش از 200 مىداند. در اواخر عمر، مدتى به سمت والى شهر دِمیاط منصوب شد، اما پس از اندكى از مقام خود معزول گرديد و به قاهره بازگشت. وى كه یک حنفى متعصب بود، به اتهام نقل مطلبى توهينآمیز عليه امام شافعى، از سوى جلالالدين قاضى شافعى قاهره، مورد بازپرسى و محاكمه قرار گرفت و با اينكه این اتهام را رد كرد و يادآورى نمود كه مطلب مورد نظر را از کتابى كه نزد خاندان طرابلسى بوده، نقل كرده است، به حكم قاضى، تعزير و زندانى شد. |
ویرایش