ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

غنی سازی متن
(غنی سازی متن)
(غنی سازی متن)
خط ۲۳: خط ۲۳:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |ابومحمد عبد المهیمن الحضرمى
 
قاضی ابن عبدالسلام
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |[[العبر: تاریخ ابن خلدون]]
 
[[لباب المحصل في أصول الدين]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۶: خط ۴۰:
'''ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن الحسن بن محمد بن جابر الخضرمى الاشبيلى المالكى''' معروف به '''ابن خلدون'''   
'''ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن الحسن بن محمد بن جابر الخضرمى الاشبيلى المالكى''' معروف به '''ابن خلدون'''   


(۷23-۸۰۸ ق) معروف به «ابن خلدون»، تاریخ‌نگار، جامعه‌شناس، مردم‌شناس و سیاست‌مدار عرب مسلمان است. وی را از پیشگامان تاریخ‌نگاری به شیوۀ علمی و از پیشگامان علم جامعه‌شناسی می‌دانند که حدود ۴۰۰ سال پیش از اگوست کنت - مؤسس علم جامعه‌شناسی - می‌زیست. ابن‌خلدون این علم جدید را عمران نام نهاد.  
(۷23-۸۰۸ ق) معروف به «ابن خلدون»، تاریخ‌نگار، جامعه‌شناس، مردم‌شناس و سیاست‌مدار عرب مسلمان است. وی را از پیشگامان تاریخ‌نگاری به شیوۀ علمی و از پیشگامان علم جامعه‌شناسی می‌دانند که حدود ۴۰۰ سال پیش از اگوست کنت - مؤسس علم جامعه‌شناسی - می‌زیست. ابن‌خلدون این علم جدید را عمران نام نهاد.      


ابن خلدون در روز چهارشنبه اول ماه مبارک رمضان سال 732 ق،، مصادف با 27 می 1332 میلادی، در تونس در خانواده‌ای اندلسی(اسپانیای امروز) که اصلا یمنی بودند، متولد شد.   
ابن خلدون در روز چهارشنبه اول ماه مبارک رمضان سال 732ق، مصادف با 27می 1332میلادی، در تونس در خانواده‌ای اندلسی(اسپانیای امروز) که اصلا یمنی بودند، متولد شد.   


ابن‌خلدون منسوب به یکی از خاندان‌های حاکم است، که از آغاز فتح اندلس به‌بعد اغلب به ریاست و وزارت نائل می‌آمدند. قبل از تولد عبدالرحمن پدرش از یمن به تونس رفته و یک شخص درباری می‌شود. او در چنین خاندانی پرورش یافت و از آغاز خردسالی مناقب نیاکان خویش را می‌شنید و در مجلس پدرش حضور می‌یافت. پرورش در چنین خانواده‌ای دو ویژگی را ایجاب می‌کرد:  شیفتگی به جاه و مقام و دلبستگی به مطالعه و دانش.   
او منسوب به یکی از خاندان‌های حاکم است، که از آغاز فتح اندلس به‌بعد اغلب به ریاست و وزارت نائل می‌آمدند. قبل از تولد عبدالرحمن پدرش از یمن به تونس رفته و یک شخص درباری می‌شود. او در چنین خاندانی پرورش یافت و از آغاز خردسالی مناقب نیاکان خویش را می‌شنید و در مجلس پدرش حضور می‌یافت. پرورش در چنین خانواده‌ای دو ویژگی را ایجاب می‌کرد:  شیفتگی به جاه و مقام و دلبستگی به مطالعه و دانش.   


ابن‌خلدون در سنّ پنج سالگی نیای پدری خود را از دست داد و در سن هفده سالگی پدر و مادر وی به‌یک‌باره هنگام شیوع وبای بزرگ در سراسر شرق و غرب عالم اسلام، حیات را به‌درود گفتند.   
ابن‌خلدون در سنّ پنج سالگی نیای پدری خود را از دست داد و در سن هفده سالگی پدر و مادر وی به‌یک‌باره هنگام شیوع وبای بزرگ در سراسر شرق و غرب عالم اسلام، حیات را به‌درود گفتند.   
خط ۶۲: خط ۶۶:
ابن خلدون، از علمای بسیاری مثل «وادی آشی» دانش آموخت و زبان عربی را از پدر خود «محمد بن محمد بن خلدون» و « أبی عبدالله سایری» و دیگران فرا گرفت.  
ابن خلدون، از علمای بسیاری مثل «وادی آشی» دانش آموخت و زبان عربی را از پدر خود «محمد بن محمد بن خلدون» و « أبی عبدالله سایری» و دیگران فرا گرفت.  


او قرآن را از عبدالله بن سعد بن نزال و فقه را از قاضی ابن عبدالسلام و دیگران فرا گرفت. استادان او در علوم معقول، محمد بن ابراهیم آبلى و در علوم منقول، یکى از پیشوایانِ محدّثان و نحویان مغرب، به نام ابو محمد عبد المهیمن الحضرمى بودند.  
او قرآن را از عبدالله بن سعد بن نزال و فقه را از قاضی ابن عبدالسلام و دیگران فرا گرفت. استادان او در علوم معقول، محمد بن ابراهیم آبلى و در علوم منقول، یکى از پیشوایانِ محدّثان و نحویان مغرب، به نام ابومحمد عبد المهیمن الحضرمى بودند.  


== وفات ==
== وفات ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش