۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(غنی سازی متن) |
(غنی سازی متن) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |ابومحمد عبد المهیمن الحضرمى | ||
قاضی ابن عبدالسلام | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[العبر: تاریخ ابن خلدون]] | ||
[[لباب المحصل في أصول الدين]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۶: | خط ۴۰: | ||
'''ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن الحسن بن محمد بن جابر الخضرمى الاشبيلى المالكى''' معروف به '''ابن خلدون''' | '''ابوزيد عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن الحسن بن محمد بن جابر الخضرمى الاشبيلى المالكى''' معروف به '''ابن خلدون''' | ||
(۷23-۸۰۸ ق) معروف به «ابن خلدون»، تاریخنگار، جامعهشناس، مردمشناس و سیاستمدار عرب مسلمان است. وی را از پیشگامان تاریخنگاری به شیوۀ علمی و از پیشگامان علم جامعهشناسی میدانند که حدود ۴۰۰ سال پیش از اگوست کنت - مؤسس علم جامعهشناسی - میزیست. ابنخلدون این علم جدید را عمران نام نهاد. | (۷23-۸۰۸ ق) معروف به «ابن خلدون»، تاریخنگار، جامعهشناس، مردمشناس و سیاستمدار عرب مسلمان است. وی را از پیشگامان تاریخنگاری به شیوۀ علمی و از پیشگامان علم جامعهشناسی میدانند که حدود ۴۰۰ سال پیش از اگوست کنت - مؤسس علم جامعهشناسی - میزیست. ابنخلدون این علم جدید را عمران نام نهاد. | ||
ابن خلدون در روز چهارشنبه اول ماه مبارک رمضان سال | ابن خلدون در روز چهارشنبه اول ماه مبارک رمضان سال 732ق، مصادف با 27می 1332میلادی، در تونس در خانوادهای اندلسی(اسپانیای امروز) که اصلا یمنی بودند، متولد شد. | ||
او منسوب به یکی از خاندانهای حاکم است، که از آغاز فتح اندلس بهبعد اغلب به ریاست و وزارت نائل میآمدند. قبل از تولد عبدالرحمن پدرش از یمن به تونس رفته و یک شخص درباری میشود. او در چنین خاندانی پرورش یافت و از آغاز خردسالی مناقب نیاکان خویش را میشنید و در مجلس پدرش حضور مییافت. پرورش در چنین خانوادهای دو ویژگی را ایجاب میکرد: شیفتگی به جاه و مقام و دلبستگی به مطالعه و دانش. | |||
ابنخلدون در سنّ پنج سالگی نیای پدری خود را از دست داد و در سن هفده سالگی پدر و مادر وی بهیکباره هنگام شیوع وبای بزرگ در سراسر شرق و غرب عالم اسلام، حیات را بهدرود گفتند. | ابنخلدون در سنّ پنج سالگی نیای پدری خود را از دست داد و در سن هفده سالگی پدر و مادر وی بهیکباره هنگام شیوع وبای بزرگ در سراسر شرق و غرب عالم اسلام، حیات را بهدرود گفتند. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۶: | ||
ابن خلدون، از علمای بسیاری مثل «وادی آشی» دانش آموخت و زبان عربی را از پدر خود «محمد بن محمد بن خلدون» و « أبی عبدالله سایری» و دیگران فرا گرفت. | ابن خلدون، از علمای بسیاری مثل «وادی آشی» دانش آموخت و زبان عربی را از پدر خود «محمد بن محمد بن خلدون» و « أبی عبدالله سایری» و دیگران فرا گرفت. | ||
او قرآن را از عبدالله بن سعد بن نزال و فقه را از قاضی ابن عبدالسلام و دیگران فرا گرفت. استادان او در علوم معقول، محمد بن ابراهیم آبلى و در علوم منقول، یکى از پیشوایانِ محدّثان و نحویان مغرب، به نام | او قرآن را از عبدالله بن سعد بن نزال و فقه را از قاضی ابن عبدالسلام و دیگران فرا گرفت. استادان او در علوم معقول، محمد بن ابراهیم آبلى و در علوم منقول، یکى از پیشوایانِ محدّثان و نحویان مغرب، به نام ابومحمد عبد المهیمن الحضرمى بودند. | ||
== وفات == | == وفات == |
ویرایش