ابن جماعة، عبدالعزیز بن محمد
قاضي القضاة عز الدين عبد العزيز بن محمد بن ابراهيم بن سعد الله بن جماعه كناني شافعي در سال 694 در اطراف دمشق متولد شد.
اساتيد
براي كسب علم از موطن خود مهاجرت كرد و از افرادي چون حافظ دمياطي، ابو الحسن بن صواف، ابراهيم مقدسي، ابو الفضل ابن عساكر، اسحاق بن يحيي آمدي حديث شنيد. وي مدتي را در مصر واسكندريه سكونت كرد و سپس به مكه رفت و آنگاه به موطن خود دمشق بازگشت.ابن جماعه مدتي سمت قاضي القضاة را عهده دار بود و زماني در جامع ابن طولون تدريس مي كرد.از او با عنوان يكي از فقها و مفتيان و محدثان شافعي مذهب ياد كرده اند.
آثار
برخي آثار وي عبارتند از: المناسك الكبري علي المذاهب الاربعه، تخريج احاديث الرافعي، شرح علي منهاج الطالبين، روح قرح الالباء در شعر.
وفات
آرزوي وي مرگ در حرمين بود و سرانجام به سال 767 در سفري كه به زيارت خانه خدا رفته بود در آنجا درگذشت و در باب المعلي دفن شد.
وابسته‌ها
المختصر الکبير في سيرة النبي محمد صلی الله عليه و آله و سلّم / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده