ابن جماعة، عبدالعزیز بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
    جز (جایگزینی متن - ' اند.' به '‌اند.')
    خط ۴۱: خط ۴۱:


    ==اساتيد==
    ==اساتيد==
    براي كسب علم از موطن خود مهاجرت كرد و از افرادي چون حافظ دمياطي، ابوالحسن بن صواف، ابراهيم مقدسي، ابوالفضل ابن عساكر، اسحاق بن يحيي آمدي حديث شنيد. وي مدتي را در مصر واسكندريه سكونت كرد و سپس به مكه رفت و آنگاه به موطن خود دمشق بازگشت.ابن جماعه مدتي سمت قاضي القضاة را عهده دار بود و زماني در جامع ابن طولون تدريس مي كرد.از او با عنوان يكي از فقها و مفتيان و محدثان شافعي مذهب ياد كرده اند.  
    براي كسب علم از موطن خود مهاجرت كرد و از افرادي چون حافظ دمياطي، ابوالحسن بن صواف، ابراهيم مقدسي، ابوالفضل ابن عساكر، اسحاق بن يحيي آمدي حديث شنيد. وي مدتي را در مصر واسكندريه سكونت كرد و سپس به مكه رفت و آنگاه به موطن خود دمشق بازگشت.ابن جماعه مدتي سمت قاضي القضاة را عهده دار بود و زماني در جامع ابن طولون تدريس مي كرد.از او با عنوان يكي از فقها و مفتيان و محدثان شافعي مذهب ياد كرده‌اند.  


    ==آثار==
    ==آثار==

    نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۰۷

    ابن جماعة، عبدالعزیز بن محمد
    نام ابن جماعة، عبدالعزیز بن محمد
    نام های دیگر حموی، عزالدین عبدالعزیز

    کنانی، عزالدین بن محمد

    ابن جماعة الکنانی

    ابن جماعة، عزالدین ابوعمر عبدالعزیز کنانی

    عزالدین بن جماعة

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 767 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE1458AUTHORCODE

    قاضي القضاة عز الدين عبدالعزيز بن محمد بن ابراهيم بن سعد الله بن جماعه كناني شافعي در سال 694 در اطراف دمشق متولد شد.

    اساتيد

    براي كسب علم از موطن خود مهاجرت كرد و از افرادي چون حافظ دمياطي، ابوالحسن بن صواف، ابراهيم مقدسي، ابوالفضل ابن عساكر، اسحاق بن يحيي آمدي حديث شنيد. وي مدتي را در مصر واسكندريه سكونت كرد و سپس به مكه رفت و آنگاه به موطن خود دمشق بازگشت.ابن جماعه مدتي سمت قاضي القضاة را عهده دار بود و زماني در جامع ابن طولون تدريس مي كرد.از او با عنوان يكي از فقها و مفتيان و محدثان شافعي مذهب ياد كرده‌اند.

    آثار

    برخي آثار وي عبارتند از: المناسك الكبري علي المذاهب الاربعه، تخريج احاديث الرافعي، شرح علي منهاج الطالبين، روح قرح الالباء در شعر.

    وفات

    آرزوي وي مرگ در حرمين بود و سرانجام به سال 767 در سفري كه به زيارت خانه خدا رفته بود در آنجا درگذشت و در باب المعلي دفن شد.

    وابسته‌ها