۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مخصوصا' به 'مخصوصاً') |
جز (جایگزینی متن - 'هگ' به '') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
ابن تيمیه علاوه بر مذهب حنبلى كه مذهب وى بود، بهتحقيق در مذاهب فقهى و علم كلام و اصول اعتقادات نيز پرداخت و برخلاف اكثر معاصران خود فلسفه و حكمت هم آموخت و با اديان يهود و مسيحيت آشنا شد.كسى كه آثار او را مطالعه مىكند و اطلاعات او را در معارف اسلامى از فقه و حديث و كلام و لغت و تفسير مىبيند، انتظار دارد كه در بلندنظرى و تعصّبستيزى فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و | ابن تيمیه علاوه بر مذهب حنبلى كه مذهب وى بود، بهتحقيق در مذاهب فقهى و علم كلام و اصول اعتقادات نيز پرداخت و برخلاف اكثر معاصران خود فلسفه و حكمت هم آموخت و با اديان يهود و مسيحيت آشنا شد.كسى كه آثار او را مطالعه مىكند و اطلاعات او را در معارف اسلامى از فقه و حديث و كلام و لغت و تفسير مىبيند، انتظار دارد كه در بلندنظرى و تعصّبستيزى فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و فرقرائىهاى زمان خود نگردد، اما او در حدود عقايد مذهب خانوادگى خود(حنبلى) محدود و محصور مانده و در مجادلات و مباحثات كلامى از راه انصاف به دور افتاده و به مخالفان خود با سلاح اتهام حمله كرده است. | ||
ابن تيمیه آنچه را خوانده و ياد گرفته است، در دفاع از اصول حنابله و محدثان بهكار مىبرد و فقط آنان را اهل نظر يا به تعبير خودش«نظّار» مىخواند و بزرگان انديشۀ جهان و حكماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنيف مىگيرد و حتى بر اشعرى و [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بىمحابا مىتازد و تنها در بعضى از مسائل فقهى از خود استقلال رأى نشان مىدهد. | ابن تيمیه آنچه را خوانده و ياد گرفته است، در دفاع از اصول حنابله و محدثان بهكار مىبرد و فقط آنان را اهل نظر يا به تعبير خودش«نظّار» مىخواند و بزرگان انديشۀ جهان و حكماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنيف مىگيرد و حتى بر اشعرى و [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بىمحابا مىتازد و تنها در بعضى از مسائل فقهى از خود استقلال رأى نشان مىدهد. | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
#:بر این اساس وى مىگوید:الف:سفر برای زيارت پيامبر حرام است.ب:كيفيت زيارت پيامبر از كيفيت زيارت اهل قبور تجاوز نمىكند.ج:هرنوع پناه و سايبان بر قبور حرام است.د:پس از وفات پيامبر توسل به او بدعت و شرك است.ه:سوگند به پيامبر و قرآن و يا سوگند دادن خدا به آنها شرك است.و:برگزارى مراسم جشن و شادى در تولد پيامبر بدعت بهشمار مىرود. | #:بر این اساس وى مىگوید:الف:سفر برای زيارت پيامبر حرام است.ب:كيفيت زيارت پيامبر از كيفيت زيارت اهل قبور تجاوز نمىكند.ج:هرنوع پناه و سايبان بر قبور حرام است.د:پس از وفات پيامبر توسل به او بدعت و شرك است.ه:سوگند به پيامبر و قرآن و يا سوگند دادن خدا به آنها شرك است.و:برگزارى مراسم جشن و شادى در تولد پيامبر بدعت بهشمار مىرود. | ||
#:زيربناى این نظريات این است كه او برای توحيد و شرك، حدّ منطقى قائل نشده و روى انگيزه خاصى آنها را شرك، بدعت و يا لااقل حرام دانسته است. | #:زيربناى این نظريات این است كه او برای توحيد و شرك، حدّ منطقى قائل نشده و روى انگيزه خاصى آنها را شرك، بدعت و يا لااقل حرام دانسته است. | ||
#انكار فضائل اهلبيت عليهمالسلام:وى در کتاب «منهاج السنة» احاديثى را كه دربارۀ مناقب علی عليهالسلام و خاندان اوست، بدون ارائه | #انكار فضائل اهلبيت عليهمالسلام:وى در کتاب «منهاج السنة» احاديثى را كه دربارۀ مناقب علی عليهالسلام و خاندان اوست، بدون ارائه مدرک ى، انكار مىنمايد و همه را مجعول اعلام مىكند و بدين وسيله روح ناصبىگرى را پرورش مىدهد. | ||
دربارۀ امامت ابن تيمیه معتقد است اهم مطالب دين ايمان به خدا و رسالت حضرت رسول است و هيچكس امامت را شرط لازم اسلام ندانسته است و اگر چنين بود خود حضرت رسول این مطلب را صريحا در زمان حيات خود بيان مىكرد. | دربارۀ امامت ابن تيمیه معتقد است اهم مطالب دين ايمان به خدا و رسالت حضرت رسول است و هيچكس امامت را شرط لازم اسلام ندانسته است و اگر چنين بود خود حضرت رسول این مطلب را صريحا در زمان حيات خود بيان مىكرد. |
ویرایش