۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
ابن بيطار بعد از فراگيرى علوم گياهى در حوالى سال 617ق، درحالى‌كه حدود 20 سال داشت، اندلس را به مقصد مغرب اقصى و الجزاير و تونس و ليبى فعلى به‌منظور فراگيرى علوم گياهى ترك كرد، از آنجا به آسياى صغير (تركيه فعلى) و يونان و بيزنطه (روم) و سپس به ايران و عراق و شام و مصر سفر كرده است و در مصر به محضر الملك الكامل محمد بن ابى‌بكر بن ايوب رسيد و توانست در آنجا مسئول گياه‌شناسان آنجا شود و پس از درگذشت محمد بن ابى‌بكر بن ايوب به خدمت پسرش صالح نجم‌الدين رسيد. وى تا اواخر عمر در دمشق مستقر شده و شاگردان فراوانى داشته است و بالاخره در همين شهر در سال 646ق، وفات يافته است. | ابن بيطار بعد از فراگيرى علوم گياهى در حوالى سال 617ق، درحالى‌كه حدود 20 سال داشت، اندلس را به مقصد مغرب اقصى و الجزاير و تونس و ليبى فعلى به‌منظور فراگيرى علوم گياهى ترك كرد، از آنجا به آسياى صغير (تركيه فعلى) و يونان و بيزنطه (روم) و سپس به ايران و عراق و شام و مصر سفر كرده است و در مصر به محضر الملك الكامل محمد بن ابى‌بكر بن ايوب رسيد و توانست در آنجا مسئول گياه‌شناسان آنجا شود و پس از درگذشت محمد بن ابى‌بكر بن ايوب به خدمت پسرش صالح نجم‌الدين رسيد. وى تا اواخر عمر در دمشق مستقر شده و شاگردان فراوانى داشته است و بالاخره در همين شهر در سال 646ق، وفات يافته است. | ||
از ابن بيطار آثار متعددى در | از ابن بيطار آثار متعددى در پزشکى و داروسازى به‌جاى مانده است؛ رسالة في الأغذية و الأدوية؛ مقالة في الليمون؛ کتاب الإبانة و الإعلام بما في المنهاج من الخلل و الأوهام (ابن بيطار در اين کتاب به انتقاد از کتاب ابن جزله متوفى به سال 498ق، تحت عنوان منهاج البيان في ما استعمله الإنسان پرداخته است)؛ کتاب تفسير کتاب دياسقوريدوس؛ کتاب الأفعال العجيبة و الخواص الغريبة و کتاب ميزان الطبيب نيز ظاهرا از او است ليكن در مورد 2 کتاب اخير اطلاعى در دست نيست. | ||
شهرت ابن بيطار بيشتر به خاطر تألیف دو اثر مهم «المغني في الأدوية المفردة» و کتاب «الجامع في الأدوية المفردة» است كه اين کتاب را ابن بيطار به نام سلطان ايوبى ملك صالح نجم‌الدين، حوالى سال 635ق، تألیف نموده است. | شهرت ابن بيطار بيشتر به خاطر تألیف دو اثر مهم «المغني في الأدوية المفردة» و کتاب «الجامع في الأدوية المفردة» است كه اين کتاب را ابن بيطار به نام سلطان ايوبى ملك صالح نجم‌الدين، حوالى سال 635ق، تألیف نموده است. | ||