۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ ابن بابویه، علی بن حسین را به ابوالحسن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| | |data-type='authorOtherNames'| ابن بابویه، ابوالحسن علی بن الحسین | ||
بابویه قمی، علی بن حسین | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE00191AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00191AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالحسن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى''' از محدثان و فقهاى شيعه امامیه و محل رجوع مردم قم و مناطق اطراف آن در عصر غيبت صغرى است. خاندان بابویه، همگى از بزرگان علم بودهاند که از میان آنان، على بن الحسين و فرزندش محمد بن على معروف به [[شيخ صدوق]] از همه بارزترند و | {{کاربردهای دیگر|صدوق (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن بابویه (ابهام زدایی)}} | |||
'''ابوالحسن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى''' از محدثان و فقهاى شيعه امامیه و محل رجوع مردم قم و مناطق اطراف آن در عصر غيبت صغرى است. خاندان بابویه، همگى از بزرگان علم بودهاند که از میان آنان، على بن الحسين و فرزندش محمد بن على معروف به [[شيخ صدوق]] از همه بارزترند و منتجب الدين صاحب فهرست مشهور، آخرين دانشمند این خاندان است که با عنوان ابن بابویه شناخته مىشود. | |||
==سخن بزرگان== | ==سخن بزرگان== | ||
خط ۴۱: | خط ۴۴: | ||
==مقام علمی== | ==مقام علمی== | ||
مقام او در فقه و حديث چنان بود که در مواردى که حديث در دست نبود و يا اينکه در متن حديث ترديد وجود داشت، علماى شيعه به فتاوى او استناد کردهاند. او | مقام او در فقه و حديث چنان بود که در مواردى که حديث در دست نبود و يا اينکه در متن حديث ترديد وجود داشت، علماى شيعه به فتاوى او استناد کردهاند. او اولین کسى بود که در حذف سند احاديث و جمع احاديث مشابه ابتکار به خرج داد و اخبار را با قرينه ذکر کرد. | ||
در عين عظمت و شهرت وى، از زندگى ايشان اطلاع زيادى در دست نيست و مهمترين آگاهى، مربوط به نامه امام حسن عسکرى(ع) خطاب به اوست. مکاتبه امام با ابنبابویه، ضمن آنکه عظمت وى را آشکار مىکند و افتخارى برای او و خاندانش به شمار مىرود، نشان دهنده طول عمر او يا اعتبار او در جوانى است، زيرا بنا به شهرت، وى در سال 329ق از دنيا رفته و امام عسکرى(ع) در سال 260ق رحلت کرده است. بنابراین بايد ابنبابویه در زمان امام در سنى بوده باشد که با آن حضرت مکاتبه کرده و حتى دعا برای فرزندى را درخواست کرده باشد. | در عين عظمت و شهرت وى، از زندگى ايشان اطلاع زيادى در دست نيست و مهمترين آگاهى، مربوط به نامه امام حسن عسکرى(ع) خطاب به اوست. مکاتبه امام با ابنبابویه، ضمن آنکه عظمت وى را آشکار مىکند و افتخارى برای او و خاندانش به شمار مىرود، نشان دهنده طول عمر او يا اعتبار او در جوانى است، زيرا بنا به شهرت، وى در سال 329ق از دنيا رفته و امام عسکرى(ع) در سال 260ق رحلت کرده است. بنابراین بايد ابنبابویه در زمان امام در سنى بوده باشد که با آن حضرت مکاتبه کرده و حتى دعا برای فرزندى را درخواست کرده باشد. |
ویرایش