۸۱٬۶۹۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بیش تر ' به 'بیش‌تر '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بیش تر ' به 'بیش‌تر ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | ابن ابیداود سجستانی، عبدالله بن سلیمان | ||
ابن اشعث، عبدالله بن سلیمان | |||
سجستانی، عبدالله | سجستانی، عبدالله بن سلیمان | ||
ابوبکر بن ابی‌داوود سجستانی | ابوبکر بن ابی‌داوود سجستانی | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" |844 م | | data-type="authorbirthDate" |230ق-844 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01969AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{اشتباه نشود|ابوداود، سلیمان بن اشعث}} | {{اشتباه نشود|ابوداود، سلیمان بن اشعث}} | ||
'''ابن ابى‌داوود، ابوبکر عبداللّه بن سلیمان بن اشعث بن اسحاق ابن بشیر بن شداد بن عمرو(یحیى) بن عمران ازدى سجستانى''' (230-316 | {{کاربردهای دیگر|سجستانی (ابهام زدایی)}} | ||
'''ابن ابى‌داوود، ابوبکر عبداللّه بن سلیمان بن اشعث بن اسحاق ابن بشیر بن شداد بن عمرو(یحیى) بن عمران ازدى سجستانى''' (230-316 ق)، قارى، فقیه و از حافظان بنام حدیث در قرن سوم هجری. | |||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
چنانکه از احوال ابن ابى‌داوود بر مى‌آید او را حافظه‌اى نیرومند بود و بیش از پدرش حدیث از حفظ داشت. ابن شاهین، یکى از شاگردانش، مى‌گوید که هرگز در دست او کتابى ندیدم، همۀ احادیث را از حفظ املاء مى‌کرد. گویند که در اصفهان بى آنکه کتابى در دست داشته باشد،000،30 حدیث بر خواند. خود نیز ادعا کرده است که 30000 حدیث به یاد دارد.همچنین خود گفته:هر چه ابراهیم حربى از حفظ داشت، من نیز از حفظ دارم.وى افزون بر حدیث و فقه در ستاره شناسى نیز دستى داشت که ابراهیم حربى از آن بى بهره بود. | چنانکه از احوال ابن ابى‌داوود بر مى‌آید او را حافظه‌اى نیرومند بود و بیش از پدرش حدیث از حفظ داشت. ابن شاهین، یکى از شاگردانش، مى‌گوید که هرگز در دست او کتابى ندیدم، همۀ احادیث را از حفظ املاء مى‌کرد. گویند که در اصفهان بى آنکه کتابى در دست داشته باشد،000،30 حدیث بر خواند. خود نیز ادعا کرده است که 30000 حدیث به یاد دارد.همچنین خود گفته:هر چه ابراهیم حربى از حفظ داشت، من نیز از حفظ دارم.وى افزون بر حدیث و فقه در ستاره شناسى نیز دستى داشت که ابراهیم حربى از آن بى بهره بود. | ||
وثاقت ابن ابى‌داوود در نقل و حدیث محل تردید است. | وثاقت ابن ابى‌داوود در نقل و حدیث محل تردید است.بیش‌تر رجال شناسان و تاریخ نگاران وى را پارسا و موثق دانسته‌اند، ولى پدرش او را کذّاب خوانده و از اینکه فرزندش بر مسند قضا نشیند، ابراز ناخشنودى کرده است. این شهادت پدر در مورد فرزند سبب شده است که کسانى چون ابن صاعد، عبداللّه را غیر قابل اعتماد بدانند. | ||
ولى [[ذهبى]] به دلیل دشمنى ابن صاعد با ابن ابى‌داوود این سخن را بى‌اعتبار شمرده است و خود، او را موثق مى‌داند و بر این باور است که نسبت کذب از سوى پدر بدو در زمینه‌هاى دیگر جز حدیث بوده است. این سخن [[ذهبى]] با این شهادت [[دارقطنی، علی بن عمر|دار قطنى]]، شاگرد ابن ابى‌داوود، که مى‌گوید: «او ثقه است ولى در بیان حدیث بسیار خطا مى‌کند» با روایتى دیگر از ابى‌داوود که در آن فقط از تمایل فرزندش به پذیرفتن مقام قضا اظهار | ولى [[ذهبى]] به دلیل دشمنى ابن صاعد با ابن ابى‌داوود این سخن را بى‌اعتبار شمرده است و خود، او را موثق مى‌داند و بر این باور است که نسبت کذب از سوى پدر بدو در زمینه‌هاى دیگر جز حدیث بوده است. این سخن [[ذهبى]] با این شهادت [[دارقطنی، علی بن عمر|دار قطنى]]، شاگرد ابن ابى‌داوود، که مى‌گوید: «او ثقه است ولى در بیان حدیث بسیار خطا مى‌کند» با روایتى دیگر از ابى‌داوود که در آن فقط از تمایل فرزندش به پذیرفتن مقام قضا اظهار | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
تا آنجا که مى‌دانیم دو کتاب از وى در سالهاى اخیر چاپ شده است: المصاحف، قاهره،1355 ق1936/ م؛ البعث و النشور، قاهره،1374 ق1954/ م.اثر دیگرى نیز از او به نام رسالة فی متشابه التعبیر باللفظ | تا آنجا که مى‌دانیم دو کتاب از وى در سالهاى اخیر چاپ شده است: المصاحف، قاهره،1355 ق1936/ م؛ البعث و النشور، قاهره،1374 ق1954/ م.اثر دیگرى نیز از او به نام رسالة فی متشابه التعبیر باللفظ | ||
فى آیات القرآن، به صورت خطى در دمشق موجود است.نوشته‌هاى دیگر ابن ابى‌داوود که در حال حاضر جز نام، اطلاعى از آنها در دست نیست، اینهاست:المسند و السنن، هر دو در حدیث؛ الناسخ و المنسوخ؛فضائل القرآن؛ شریعة القارى؛ شریعة التفسیر؛ نظم القرآن؛ [[المصابیح]]، در حدیث؛ القراءات و التفسیر. مذهب ابن ابى‌داوود چندان روشن نیست.نیاى بزرگ او عمرو- ابن عمران از یاران [[امام على(ع)]] بود و در پیکار صفین شهید شد، اما ابن ابى‌داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گردید که از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است.با آنکه روایاتى نیز حاکى است که وى در فضایل على(ع)سخن مى‌گفته است، شیعى بودن او غیر محتمل است؛ به ویژه آنکه طبرى تجلیل وى از على(ع) را ناشى از ترس دانسته است. از سوى دیگر، نام وى هم در سلسلۀ فقیهان و محدّثان حنبلى آمده و هم در طبقات فقیهان شافعى، اما احتمال حنبلى بودن او بیش‌تر است.ابن بدران تصریح مى‌کند که ابن ابى‌داوود پس از تبرئه شدن از انتساب به ناصبیان در بغداد به نقل فضایل على(ع)پرداخت، سپس مذهب حنبلى گزید و از مشایخ آنان شد. از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند، مگر آنان که مرا به بغض على | فى آیات القرآن، به صورت خطى در دمشق موجود است.نوشته‌هاى دیگر ابن ابى‌داوود که در حال حاضر جز نام، اطلاعى از آنها در دست نیست، اینهاست: المسند و السنن، هر دو در حدیث؛ الناسخ و المنسوخ؛فضائل القرآن؛ شریعة القارى؛ شریعة التفسیر؛ نظم القرآن؛ [[المصابیح]]، در حدیث؛ القراءات و التفسیر. مذهب ابن ابى‌داوود چندان روشن نیست.نیاى بزرگ او عمرو- ابن عمران از یاران [[امام على(ع)]] بود و در پیکار صفین شهید شد، اما ابن ابى‌داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گردید که از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است.با آنکه روایاتى نیز حاکى است که وى در فضایل على(ع)سخن مى‌گفته است، شیعى بودن او غیر محتمل است؛ به ویژه آنکه طبرى تجلیل وى از على(ع) را ناشى از ترس دانسته است. از سوى دیگر، نام وى هم در سلسلۀ فقیهان و محدّثان حنبلى آمده و هم در طبقات فقیهان شافعى، اما احتمال حنبلى بودن او بیش‌تر است.ابن بدران تصریح مى‌کند که ابن ابى‌داوود پس از تبرئه شدن از انتساب به ناصبیان در بغداد به نقل فضایل على(ع)پرداخت، سپس مذهب حنبلى گزید و از مشایخ آنان شد. از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند، مگر آنان که مرا به بغض على رضى‌الله‌عنه متهم داشته‌اند. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
گفته‌اند که ابن ابى‌داوود در اواخر زندگى نابینا گشت، ولى همچنان به تدریس و ترویج حدیث ادامه داد.هنگامى که در گذشت، مردم بغداد از وى تجلیل بسیار کردند و آورده‌اند که 80 بار بر او نماز گزاردند و عدۀ نمازگزاران از 300000 تن گذشت.سرانجام وى را در گورستان باب بستان بغداد به خاک سپردند.<ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج 2، ص647</ref> | گفته‌اند که ابن ابى‌داوود در اواخر زندگى نابینا گشت، ولى همچنان به تدریس و ترویج حدیث ادامه داد.هنگامى که در گذشت، مردم بغداد از وى تجلیل بسیار کردند و آورده‌اند که 80 بار بر او نماز گزاردند و عدۀ نمازگزاران از 300000 تن گذشت.سرانجام وى را در گورستان باب بستان بغداد به خاک سپردند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1324 یوسفی اشکوری، حسن، ج 2، ص647]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
یوسفی اشکوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1324 یوسفی اشکوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||