ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''ابن ابى الدنيا، ابوبكر، عبدالله بن محمد بن عُبَيد بن سُفيان بن قيس قُرشى''' (208 - 281ق)، از جمله روات و محدثان است. | '''ابن ابى الدنيا، ابوبكر، عبدالله بن محمد بن عُبَيد بن سُفيان بن قيس قُرشى''' (208 - 281ق)، از جمله روات و محدثان است. | ||
وى حديث را از راویان بسيارى همچون محمد بن حسین بُرجُلانى، ابویوسف احمد بن | وى حديث را از راویان بسيارى همچون محمد بن حسین بُرجُلانى، ابویوسف احمد بن جمیل مروزى و على بن جَعد جوهرى فراگرفت. [[ذهبى]] ضمن اشاره به اينكه نخستين استاد او، سعيد بن سليمان سعدویه واسطى بوده، گروه بى‌شمارى از آنان را نام برده است. كسانى چون حارث بن ابى اسامه، محمد بن خلف وكيع، محمد بن خلف بن مرزبان، عبيدالله بن عبدالرحمان السكرى و عمر بن سعد قراطيسى، از وى حديث نقل كرده‌اند. | ||
ابن ابى الدنيا، در روزگار خود واعظ و سخنور مشهورى بود و زندگى منزهى داشت و از احترام ویژه‌اى برخوردار بود. آثار بازمانده از او كه تلفيقى از شعر و ادب و حديث است، نشانگر آن است كه وى به تهذيب اخلاق، عشق مى‌ورزيده است؛ ازاين‌رو، در بين آثار او کتاب‌هايى در نكوهش تنگ‌چشمى، ستمكارى، هوس‌رانى، رشك‌ورزى، ناسزاگویى و پرستش سراى ناپايدار اختصاص يافته است. طوسى و اردبيلى، او را «عامى‌مذهب» معرفى كرده‌اند و بغدادى او را شافعى‌مذهب خوانده است. وى به‌رغم اينكه پدرانش از موالى بنى | ابن ابى الدنيا، در روزگار خود واعظ و سخنور مشهورى بود و زندگى منزهى داشت و از احترام ویژه‌اى برخوردار بود. آثار بازمانده از او كه تلفيقى از شعر و ادب و حديث است، نشانگر آن است كه وى به تهذيب اخلاق، عشق مى‌ورزيده است؛ ازاين‌رو، در بين آثار او کتاب‌هايى در نكوهش تنگ‌چشمى، ستمكارى، هوس‌رانى، رشك‌ورزى، ناسزاگویى و پرستش سراى ناپايدار اختصاص يافته است. طوسى و اردبيلى، او را «عامى‌مذهب» معرفى كرده‌اند و بغدادى او را شافعى‌مذهب خوانده است. وى به‌رغم اينكه پدرانش از موالى بنى امیه بودند، در اواخر عمر به سبب شهرت و آوازه نیکو، معلم چند تن از فرزندان خلفاى عباسى شد. وى در جمادى‌الاول 281، در بغداد درگذشت. يوسف بن يعقوب قاضى بن اسماعيل بصرى، بر جنازه او نماز گزارد، آن‌گاه در شونيزيه به خاک سپرده شد. اسماعيل بن اسحاق قاضى، درباره او گفته است: «دانش بسيارى همراه با او مرد». | ||
ابن ابى الدنيا، تأليفات بسيار داشته و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] شمار دست‌نوشته‌هاى او را بيش از 100 دانسته است. سبط بن جوزى بيش از 130 اثر او را شخصاً مى‌شناخته است. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، بنا بر روايتى، تعداد تأليفات منسوب به وى را نزدیک به 300 اثر نوشته است. | ابن ابى الدنيا، تأليفات بسيار داشته و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] شمار دست‌نوشته‌هاى او را بيش از 100 دانسته است. سبط بن جوزى بيش از 130 اثر او را شخصاً مى‌شناخته است. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، بنا بر روايتى، تعداد تأليفات منسوب به وى را نزدیک به 300 اثر نوشته است. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
#مجانى الدعوة؛ | #مجانى الدعوة؛ | ||
#رسائل ابن ابى الدنيا في الزهد و الرقائق و الورع؛ | #رسائل ابن ابى الدنيا في الزهد و الرقائق و الورع؛ | ||
#مقتل | #مقتل امیرالمؤمنين؛ | ||
#المنتقى من کتاب الرهبان؛ | #المنتقى من کتاب الرهبان؛ | ||
#من عاش بعد الموت؛ | #من عاش بعد الموت؛ | ||
#اليقين؛ | #اليقين؛ | ||
#نوادر الرسائل (حلم معاویه)؛ | #نوادر الرسائل (حلم معاویه)؛ | ||
#ترجمه مقتل امام | #ترجمه مقتل امام امیرالمؤمنين، [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]<ref>بخش کتابشناسی، ج2، ص650</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[مقتل الإمام | [[مقتل الإمام أمیرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)]] | ||
[[مقتل | [[مقتل أمیرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام]] | ||
[[حلم معاویة]] | [[حلم معاویة]] | ||