إعراب الألفية المسماة بتمرين الطلاب في صناعة الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می')
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
خط ۳۴: خط ۳۴:
[[ازهری، خالد بن عبدالله|ازهرى]] در کتاب اول، علاوه بر بيان اعراب كلمات الفيه، گاه نيز لازم ديده است كه مفصل‌تر توضيحاتى ارائه نمايد، لذا با عنوان «قواعد» به تبيين آن مطلب پرداخته است <ref>متن کتاب، ص10</ref>؛ البته گاه نيز در خود متن لازم مى‌بيند كه توضيحات بيشترى داده شود؛ مثلاً در بحث معتل توضيحات مفصل‌ترى را ارائه مى‌كند.<ref>همان، ص20</ref>وى در شرح و توضيح مطالب از آيات قرآن كريم و اشعار نيز استفاده كرده است.
[[ازهری، خالد بن عبدالله|ازهرى]] در کتاب اول، علاوه بر بيان اعراب كلمات الفيه، گاه نيز لازم ديده است كه مفصل‌تر توضيحاتى ارائه نمايد، لذا با عنوان «قواعد» به تبيين آن مطلب پرداخته است <ref>متن کتاب، ص10</ref>؛ البته گاه نيز در خود متن لازم مى‌بيند كه توضيحات بيشترى داده شود؛ مثلاً در بحث معتل توضيحات مفصل‌ترى را ارائه مى‌كند.<ref>همان، ص20</ref>وى در شرح و توضيح مطالب از آيات قرآن كريم و اشعار نيز استفاده كرده است.


درباره کتاب دوم لازم به توضيح است كه کتاب «الإعراب في (عن) قواعد الإعراب» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]]، رساله كوچكى در چهار باب است. شرح‌هايى نيز بر این کتاب نوشته‌اند كه شرح خالد بن عبدالله ازهرى با نام «موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب» و شرح على بن احمد بن محمد جزولى با نام «مختصر الإعراب» از آن جمله است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ص116</ref>
درباره کتاب دوم لازم به توضيح است كه کتاب «الإعراب في (عن) قواعد الإعراب» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]]، رساله كوچكى در چهار باب است. شرح‌هایى نيز بر این کتاب نوشته‌اند كه شرح خالد بن عبدالله ازهرى با نام «موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب» و شرح على بن احمد بن محمد جزولى با نام «مختصر الإعراب» از آن جمله است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ص116</ref>


نویسنده در کتاب دوم، صاحبين آرائى را كه ابن هشام تنها با عبارت «عند من قال» و مانند آن از آنها ياد كرده نام مى‌برد.<ref>پاورقى صفحه 23</ref>همچنين اگر در یک مبحث، آراء مختلف وجود دارد، با ذكر نام آنها به بيان نظريات آنها مى‌پردازد. از نقاط قوت این اثر، استفاده فراوان شارح از آيات قرآن كريم به‌عنوان شاهد مثال است.
نویسنده در کتاب دوم، صاحبين آرائى را كه ابن هشام تنها با عبارت «عند من قال» و مانند آن از آنها ياد كرده نام مى‌برد.<ref>پاورقى صفحه 23</ref>همچنين اگر در یک مبحث، آراء مختلف وجود دارد، با ذكر نام آنها به بيان نظريات آنها مى‌پردازد. از نقاط قوت این اثر، استفاده فراوان شارح از آيات قرآن كريم به‌عنوان شاهد مثال است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش